Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen. 

Laatste week november 2017. Per auto vanuit Nederland via Bordeaux over Madrid naar Torre del Mar rijden. Dat is rijkelijk laat in het jaar om over de Meseta Castalana te rijden.Voor de zekerheid de sneeuwkettingen in het voertuig gelegd. Een behoorlijk afgeladen voertuig. Moesten namelijk nog ontdekken dat in Spanje alles te verkrijgen is. Zelfs pindakaas, engelse drop en prima rinse appelstroop. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Die zaken zijn bijvoorbeeld te koop bij de Nederlands Belgische winkel gelegen in Algarobbo Costa. Verder kun je het zo gek bedenken als je zelf wilt. Zelfs dat is dan in Spanje te vinden. Je hoeft dus veel minder mee te nemen dan wij dachten dat nodig was. Ook als je nauwelijks iets mee zou brengen is het niet aan te bevelen dit soort tochten te ondernemen met een auto van het formaat Dinky Toy.  

We hadden een reisschema opgesteld voor deze gecombineerde Tour de France en Vuelta. Dat schema  voorzag in een reisduur van vijf dagen. Vijf etappes, vier overnachtingen. De eerste etappe bracht ons tot voorbij Tours. Het enige oponthoud op deze route was de passage van Parijs. Dat kun je vermijden door een iets langere route via Reims te rijden. Die omweg, van 100 kilometer, kost een extra uur rijtijd. Dat uur wordt waarschijnlijk meer dan gecompenseerd door het omzeilen van altijd aanwezige files rond Parijs.

Deze eerste reisdag zo goed opgeschoten dat na inchecken in het Motel tijd genoeg was, om een van de kastelen langs de Loire, in de winter met een bezoek te vereren. Chambord was de gelukkige. Zeer bijzonder om dit kasteel zo laat in het jaar te bezoeken. Normaal overspoelt door toeristen waren we nu nagenoeg de enigen die dit bouwwerk bekeken.

De tweede sprong zuidwaarts reikte tot ver onder Bordeaux. Wel nog net in Frankrijk. Naar het zuiden kijkend rechts de Golf van Biscaje en links de Pyreneeën. Dichters, en alles wat literatuur produceert, mogen daar hun tanden op stuk bijten. Ga niet eens een poging doen omdat het voor mij in elk geval te mooi is om te beschrijven.

Derde reisdag derde naar een plaats die 100 km ten noorden van Madrid ligt. Santo Tomé del Puerto. Dicht bij de autoweg gelegen, een prachtig hotel met de naam Mirasierra.

Onze ruime planning, beperkte de dagelijkse zit in de auto tot 5 a 6 uur. Veel tijd over om in de etappe plaatsen nog iets te ondernemen. Wij vielen in Santo Tomé midden in een dorpsfeest. Hier ontdekten we dat  Spanjaarden niet alleen beleefdheidshalve doen of ze blij zijn dat je er bent. Nee, ze zijn echt blij dat je de moeite genomen hebt te komen.

De voorlaatste etappe voerde naar een plek met veel standbeelden die te maken hebben met Don Quichot en zijn grote vriend Pablo Sanchez. Valdepenas.

Tenslotte, el ultimo dia de viaje. De laatste reisdag. Via Granada de bergen uitrollend, kom je aan de Middellandse zee. Je stuit dan op een autobaan zo mooi, goed aangelegd, en onderhouden, dat menig noord Europees land daar jaloers op mag zijn.

Linksaf loopt die autoweg zonder onderbreking helemaal tot aan de Franse grens. Rechtsaf brengt hij je tot Cadiz. Naar Torre del Mar rijden, betekent rechtsaf richting Cadiz. Almunjecar Herradura Nerja  Algarrobo even mooi links laten liggen. Doorkarren tot de afslag Velez-Malaga. Linksaf onder de autoweg door en tussen twee rijen palmbomen Torre del Mar bereikt.

Belangrijke constatering. De zon heeft vanaf Granada tot hier onafgebroken staan schitteren aan een strak blauwe hemel. De temperatuur ligt behoorlijk boven de 20 graden. Het is toch 1 december of dromen we dat? Ook Torre del Mar is echt blij dat mensen op bezoek komen. Getuige daarvan is een welkomst boodschap op een kunstwerk dat je voorbij rijdt bij binnenkomst. Met de makelaar die onze huur geregeld had, was afgesproken dat we de sleutel zouden kunnen ophalen bij hotel Manaike. En opnieuw stelden de Spanjaarden meer specifiek de Andalusiers niet teleur. De sleutel was er. De inhoud van ons voertuig kon verhuizen naar de zesde etage van een flatgebouw met een uitzicht om van te dromen. Het aanpassen en wennen aan totaal verschillende omstandigheden dan in Nederland kon aanvangen.

Denkfout die men kan maken bij een overwintering in Spanje is die overwintering periode te vergelijken met een lange vakantie. Vakantie en overwintering zijn twee totaal verschillende periodes. Tijdens een overwintering zet je het sociale leven in Nederland als het ware op de waakvlam. In je overwintering omgeving bouw je een sociaal leven op. Dat is tenminste zeer raadzaam. Om meerdere redenen. Eenzaamheid en isolement krijgen zodoende weinig kans. Er lopen zo veel mensen rond die een lang leven achter zich hebben. Die hebben allemaal hun verhaal. De tijd nemen om daar aandacht aan te schenken verrijkt menig leven. Prachtige verhalen en anekdotes zitten daarbij. Een daarvan bij deze.

Oma van 102 jaar, ik herhaal 102 jaar jong is met dochter en kleinzoon per camper 250 kilometer onderweg geweest van Duitsland naar Andalusië. Oma moest en zou voorin zitten naast de chauffeur. Ze is de hele weg bij de les geweest. Heeft commentaar geleverd op van alles en niets. Eenmaal gearriveerd was oma een beetje moe. Oma was een beetje moe. Wat zegt U? Ja, oma was een beetje moe, hoe zou dat nou toch zo gekomen zijn. Na twee dagen acclimatiseren en uitrusten was ze weer kwik fideel. We moeten nog een klein detail vermelden. De reisduur was twee dagen! Voor de trouwe lezers hasta numero cinquo