Rechters stoppen opgraving en verplaatsing lichaam Franco in Spanje

Oeps ... foto ontbreekt!

Rechters stoppen opgraving en verplaatsing lichaam Franco in Spanje

Dit artikel is 5 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

MADRID – De rechters van het Hooggerechtshof hebben unaniem besloten dat de oud dictator voorlopig niet opgegraven mag worden uit zijn graf in de Valle de los Caídos nabij Madrid. Deze opgraving en verplaatsing van Franco is in werking gezet door de socialistische (interim) regering die een einde wil aan het eren van een dictator op een plaats waar duizenden doden zijn gevallen tijdens het regiem van Franco om het om te toveren tot een plaats van herinnering en verzoening voor iedereen.

Na Franco’s door op 20 november 1975 ligt hij begraven in de Vallei van de Gevallenen (Valle de Los Caídos) ongeveer 58 km ten noorden van Madrid. Na de Burgeroorlog (1936-1939) besloot men in 1940 een monument ter ere van de oorlogsslachtoffers te bouwen. Er werden 33.833 mensen van beide kanten begraven waaronder in 1975 de oud dictator Franco zelf.

Franco bevindt zich inmiddels alweer 44 jaar in zijn graf dat ter hoogte van het altaar in de grond ligt. Niet ver van Franco bevindt zich ook het graf van José Antonio Primo de Rivera, de oprichter van de Falange die door leden van de extreemrechtse partij VOX als een held wordt gezien.

Het feit dat een oud dictator eervol is begraven in een monument dat de onderdrukking vertegenwoordigt en waar tienduizenden lichamen van zowel Nationalisten (het overgrote deel) en Republikeinen (achter onopvallende deurtjes begraven) die gestorven zijn in de Spaanse Burgeroorlog begraven werden is al erg bijzonder en iets dat niet veel voorkomt binnen Europa.

De socialisten van de PSOE partij hebben al vaak geprobeerd Franco weg te halen uit dit monument voor de gevallenen maar tot nu toe slaagde men daar niet in. Toen Pedro Sánchez na een motie van wantrouwen de regering overnam was het opgraven en verplaatsen van Franco zijn grootste belofte en streven. Uiteraard was en is de familie tegen, werkte de gemeente niet mee door geen toestemming te geven, waren de paters tegen en nu werken ook de rechters van het Hooggerechtshof (Tribunal Supremo) niet mee.

In feite zou Franco op 10 juni opgegraven worden en een nieuwe rustplaats krijgen op de begraafplaats Mingorrubio in El Pardo, een wijk in Madrid. Deze opgraving gaat nu naar de voorlopige beslissing van de rechters niet door maar de socialistische PSOE geeft de strijd niet op en doet er alles aan om alsnog Franco weg te krijgen uit de Vallei van de Gevallenen. De regering is erop gebrand om van de Valle de Los Caídos een ‘lugar de memoria y reconciliación’, ofwel een plaats van herinnering en verzoening te maken.

Feiten

Met de bouw van de Valle de los Caidos werd begonnen in 1940 een jaar na het einde van de burgeroorlog als herinnering aan “nuestra gloriosa cruzada” ofwel “onze glorieuze kruistocht”. Het moest een monument worden ter ere van de slachtoffers van de burgeroorlog, van beide kanten (mits katholiek). Er werden 33.833 mensen begraven in het monument. Ook oud dictator Franco had een plaats voor zichzelf gereserveerd om zo van het monument voor het volk zijn eigen mausoleum te maken.

In 1941 werd met de bouw begonnen; het geheel kwam gereed in 1959. In de rotsen werd een gigantische kerkruimte uitgehouwen, in totaal 260 meter lang en 22 meter breed. 200.000 ton graniet werd uitgehakt en met dynamiet opgeblazen om deze ruimte te creëren. Op de berg staat een kruis van 150 meter hoog. Er hebben meer dan 20.000 politieke gevangenen aan het monument gewerkt.

De omstandigheden van de bouw, het al of niet inzetten van dwangarbeiders en hun aantal, de arbeidsomstandigheden voor de gevangenen, het aantal verongelukte arbeiders blijven tot op heden een hevig strijdpunt. De meeste publicaties zijn sterk ideologisch gekleurd en de getallen lopen sterk uiteen, afhankelijk van het kamp van de schrijver of commentator.

Het hedendaagse Spanje, dat met de Ley de la Memoria Histórica uit 2006 (de Ley 52/2007, afgesloten op 26 december 2007) beslist heeft alle monumenten en straatnamen ter ere van prominenten uit de tijd van dictatuur uit het straatbeeld te verwijderen zit met dit monument voor het nationaal katholicisme in de maag.

Enerzijds wil de wet ertoe bijdragen dat de honderdduizenden doden die overal in anonieme massagraven begraven liggen geïnventariseerd en geïdentificeerd worden en anderzijds wil ze afrekenen met dit pijnlijke verleden. In tegenstelling tot andere dictaturen (nazi-Duitsland, Argentinië, Zuid-Afrika) was er in Spanje nooit een Commissie van de Waarheid opgericht om de misdaden van het regime te beschrijven.

Ga naar de inhoud