Spanje deponeert 1.000 zaden in de wereldzadenbank ‘ark van Noach’ op Spitsbergen

Spanje deponeert 1.000 zaden in de wereldzadenbank 'ark van Noach' op Spitsbergen
Beeld: Subiet CC BY-SA 4.0 / wikimedia

Spanje deponeert 1.000 zaden in de wereldzadenbank ‘ark van Noach’ op Spitsbergen

Dit artikel is 2 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

MADRID – Een team van onderzoekers van het Spaanse ‘Centro de Recursos Fitogenéticos’ van het INIA-CSIC heeft meer dan 1.000 plantenrassen geselecteerd uit de nationale collectie. Deze zullen worden gedeponeerd in de wereldzadenbank van Svalbard (Noorwegen). Dit is de afgelegen wetenschappelijke infrastructuur met de grootste veiligheidsvoorzieningen en grootste verzameling van wereldwijde plantenzaden die de voedselgewassen van de wereld veilig moet stellen.

Spanje heeft nog nooit meegedaan met het opslaan van plantenzaden maar dit keer zullen meer dan 1.000 zaden gedeponeerd en opgeslagen worde in de ‘ark van Noach’ op Spitsbergen. Zo zullen de Spaanse zaden onderdeel vormen van de nu al meer dan één miljoen opgeslagen plantenzaden.

Wat betreft Spanje gaat het om 1.080 zaden waaronder 300 wintergranen waarvan 114 tarwe; 510 zijn peulvruchten waarvan 189 bonen; 200 zijn voor de tuinbouw waarvan 81 tomaten; en 108 maïsvariëteiten. Deze worden voor een periode van 10 jaar opgeslagen in de wereldzadenbank van Svalbard.

De wereldzadenbank op Spitsbergen (Svalbard Global Seed Vault) is een zadenbank op het eiland Spitsbergen. Daar worden plantzaden van zo veel mogelijk plantenrassen opgeslagen, waaronder de zaden van veel voedselgewassen. De wereldzadenbank wordt ook schertsend de ‘ark van Noach’ genoemd. Het opslaan van zaden is voor de belangstellenden gratis. De zadenbank bevindt zich 120 meter diep in een berg vlakbij de plaats Longyearbyen, op een hoogte van circa 130 meter boven zeeniveau.

De locatie werd gekozen omwille van een aantal factoren die het ideaal maken als locatie: Er is geen noemenswaardige tektonische activiteit; de locatie ligt ver weg van militaire conflictgebieden; er is een permafrost, wat helpt voor de bewaring. Als de kunstmatige koeling uitvalt duurt het weken voordat de internationaal aangewezen standaardtemperatuur van –18 °C stijgt tot de omgevingstemperatuur van het gesteente van –4 °C; de ligging 130 m boven het zeeniveau betekent dat de locatie droog blijft, zodat de zaden ook veilig zijn als de zeespiegel door het smelten van de ijskappen stijgt.

Ga naar de inhoud