Elke woensdag kun je ‘iets’ verwachten van onze taalbegeleidster Cintha van Marrewijk. Zij heeft de afgelopen twaalf maanden 300 gratis lessen Spaans geschonken aan alle lezers van SpanjeVandaag maar nu is het tijd om iets over het leven in Spanje en aanverwante onderwerpen uit te leggen. Een Spaanse gewoonte, een gebruik. Iets actueels, een verhaal of een miércoles de las palabrotas. Elke week een Spaanse verrassing van Cintha – Dien vooral je vraag of verzoek in via info@supergoedspaansleren.nl 

Al hun hele Nederlandse leven hadden onze kinderen de achternaam Ruiz Garcia. Na een bezoekje aan het Spaanse Consulaat in Amsterdam wordt dat ineens: Ruiz van Marrewijk. Dat klinkt toch niet?

Ruiz Garcia ging verdwijnen

Toen de kinderen geboren werden, zei de Nederlandse gemeente: Je mag de achternaam van de vader of van de moeder kiezen. Het werd de achternaam van de vader. Voor Spaanse begrippen is dat raar. Elke Spanjaard heeft namelijk twee achternamen. De eerste achternaam krijgen ze van hun vader en de tweede van hun moeder. En als ik daarover nadenk dan vind ik dat nog eens een mooie oplossing. Je maakt de kinderen tenslotte ook samen. 

El segundo apellido

Dus onze kinderen krijgen automatisch ineens de 1e achternaam van de vader en de 2e achternaam van de moeder. De leraren op school zien gelijk dat er wat aan de hand is met deze kinderen. Dus eigenlijk is dat best handig. Nu is mijn achternaam onmogelijk om uit te spreken. Dus gelukkig ben ik de 2e achternaam dat bespaart de kinderen een hoop ellende.

Stoere kids

Behalve dat ze een nieuwe achternaam kregen, vonden ze het best heel spannend dat we gingen emigreren. Maar wat zijn ze toch stoer die kinderen van ons. Als ik soms weer twijfelde bij de voorbereidingen, dan zei mijn zoon ineens: Mam, we zetten door, het zal best af en toe moeilijk zijn, maar daar moet je gewoon even doorheen. Dat vond ik toch wel heel bijzonder. Uiteraard twijfelde hij ook wel eens, dan zeg ik natuurlijk hetzelfde. Zo springen we met het hele gezin dit avontuur in.

Spaanse scholen

Toen we in Spanje aankwamen gingen ze gewoon naar een Spaanse school. Nina naar de basisschool in het dorp en Kay naar het voortgezet onderwijs gaan een dorp verder. Ze hadden hun neefje en nichtje die daarbij hielpen, dus helemaal alleen waren ze gelukkig niet. Maar de taal, daar moest nog het nodige aan bijgespijkerd worden. Geen woord Spaans spraken ze. Dus dat werd flink aanpoten tijdens de zomermaanden. Maar toen de scholen begonnen, toen werden ze ontzettend goed bijgestaan door de leraren. Echt geweldig. 

Even snel op het fietsje springen

Als je in een Spaans dorpje woont, dan heb je niet meer alle sportverenigingen binnen handbereik. Kay kon gewoon voetballen met de jongens uit het dorp, dat is dan meer een soort zaalvoetbal, maar dan buiten. Nina wilde graag blijven hockeyen. Maar dat heb je hier dan toch niet in de buurt. Het leven veranderde. Van Nederland met alles in de buurt op het fietsje naar supergroot Spanje met alles op flinke afstanden.

Nieuwe naam voor de hond

Natuurlijk ging de hond ook mee emigreren. Alleen heette die Chica en dat is een beetje gek om te roepen, omdat dat in het Spaans meisje betekent. Dus wat doen we daarmee? ‘Meissie’ misschien? Lekker op z’n Westlands. Kinderen een andere naam, dan de hond ook toch?

Un beso Cintha

Heb je een verzoek of wil je graag iets meer weten over een bepaald onderwerp mail mij op info@supergoedspaansleren.nl 

Makkelijk en snel Spaans leren met SuperGoedSpaansLeren.nl: Baal jij ook dat je niet alles makkelijk kunt regelen in het Spaans. 25 jaar geleden leerde Cintha Spaans in 4 maanden. Dat is voor jou ook mogelijk, een NIEUWE leuke lesmethode, waardoor jij in simpele stappen gegarandeerd Spaans praat in een korte tijd. MEER INFORMATIE.