Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (21)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (21)
beeld: naargalicie.nl
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Op 1 augustus ga ik maar weer eens verder aan de slaapkamer. Niet dat ik dat de dagen ervoor niet gedaan heb. Er staat inmiddels een lijntje op de muur wat ik er met laser precisie op het gezet met de roterende laser. We willen de muur wit, en onder groen tot op een hoogte van ongeveer 80 centimeter. We hebben verf die we zelf moeten mengen. Het bestaat uit de basis verf, die gewoon wit is, en potje voor een effect en kleur die je er zelf doorheen moet roeren. Toen we de spullen kochten leek het ons een leuk effect. Maar eenmaal voor een deel op de muur lijkt het mij meer iets voor bij de Efteling. Gelukkig laat Sol net op tijd weten dat zij ook iets anders verwacht had van het effect en de kleur. KOFFIE!

Als ik bekomen ben van de groene schrik probeer ik de verf, die nog niet helemaal droog is, van de muur af te schapen. De verf in de koof bij het raam krijg ik er niet meer vanaf omdat de muur oneffen is. Later die dag gaat er weer een laag wit tegen waar het groen zit en zat.

2 augustus ga ik maar weer eens verder aan de slaapkamer. …. ja klinkt hetzelfde als daarnet. Is ook hetzelfde want ik ga weer met groen aan de slag op de muur. Nu wel met ander groen wat er gelijk veel beter uitziet. Geen effect, gewoon gelijk mooi. Als het groen er tegen zit ga ik aan de slag met de bosmaaier op het stukje grond dat we vorige week bij hebben gekocht. Het moet gekortwiekt worden de varens moeten plaatsmaken zodat er weer gras gaat groeien.

3 augustus. We vertrekken naar Ourense om laminaat uit te gaan zoeken voor de slaapkamer. Bij een houthandel vinden we eigenlijk niet wat we zoeken. Dat wat we mooi vinden is 30 euro de vierkante meter. Beetje duur voor een slaapkamer. We rijden 2 bouwmarkten af, maar ook daar vinden we niet wat we zoeken. Dat komt ook omdat we allebei iets anders willen. Laat het laminaat dus nog maar even zitten. We gaan een verwarmings speciaalzaak bezoeken. Als we er aankomen blijkt er alleen nog een uithangbord te hangen. We gaan maar weer naar huis want in de middag krijgen we bezoek. Martin komt op de koffie we kennen hem niet. Hij ons wel van het blog. Gezellig in de middag zitten ouwehoeren over van alles en nog wat.

4 augustus. Het gedoe met de Centro de Salud en het aanvragen van een vaccinatie via telefoonnummers en websites ben ik beu. Sol doet niet veel anders van bellen en mailen, maar komt geen steek verder. Ook bij de Centro de Salud zijn we al verschillende keren geweest maar staan dan zo weer buiten. Vandaag ga ik alleen! Ik ga ook heel het gesprek opnemen op mijn telefoon, zodat Sol het even terug kan luisteren of ik er misschien iets mee kan als ik een krant een brief schrijf. Maar vandaag krijgt de dame achter de balie, die weer geen zin lijkt te hebben, geen kans mij weg te sturen met een telefoonnummer. Ik ratel in mijn beste Spaans door en zij komt er niet tussen voor ik klaar ben. Dan wil ze weten wat ik wil en wat zij dan moet doen. Jij moet een tijdelijke SIP kaart (of nummer) regelen die 3 maanden geldig is en alleen geldig is voor de vaccinatie. 38 minuten later sta ik buiten met een SIP voor Sol en een voor mij. Nu kan Sol verder en even later blijkt het gelukt (als het goed is) mij in te schrijven voor de vaccinatie.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

5 augustus, ik ben jarig en we gaan vandaag niet werken. We gaan naar Chantada naar de veemarkt. Helaas blijkt de veemarkt niet meet te zijn wat het blijkbaar vroeger was. In de veehal staan een stuk of 20 koeien en buiten onder een overkapping staan mensen die varkens verkopen. Kippen en konijnen hebben we ook nog gezien, maar meer dan dat is er niet. Laat in de middag komen de buren voor een gebakje. Ze hebben weinig tijd, het werk staat bij hen nooit stil. Dus na een uurtje vertrekken ze weer en zit mijn verjaardag, de eerste in Spanje, er op. 

6 augustus, ik ga weer verder op de slaapkamer. de laatste lootjes wegen het zwaarst en er kruipt ook het meeste tijd in. In de middag komt er iemand die komt kijken naar onze verwarmingsinstallatie. Onze oude diesel ketel is aan vervanging toe. Een bedrijf uit Chantada verkoop installaties die op diesel, pellets of hout stoken. Hij moet ons maar eens vertellen wat de beste optie is voor ons. Duur zal het wel weer worden, volgende week horen we wat zou kunnen gaan kosten. Nu nog even aan de gang met de bosmaaier. 900 m2 met een bosmaaier doe je niet in een dag. Volgende week het laatste stukje!



Tot volgende week!

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl