Hooggerechtshof geeft toestemming voor verplaatsen van Franco

Oeps ... foto ontbreekt!

Hooggerechtshof geeft toestemming voor verplaatsen van Franco

Dit artikel is 4 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

MADRID – Na een uitspraak van het ‘Alto Tribunal’ dat oordeelde dat de Spaanse regering het lichaam van de dictator Franco uit de Vallei van de Gevallenen weg mag halen, heeft ook het ‘Supremo’ woensdag geoordeeld dat er geen gronden zijn om gehoor te geven aan de bezwaren van de Franco familie. Ook de hoogste religieuze autoriteit van de Vallei van de gevallenen heeft in een brief geschreven dat hij de overdracht van Franco’s lichaam niet toestaat.

Maar de rechters zijn het allemaal met elkaar eens en het lichaam van Franco mag worden opgegraven en verplaatst naar de begraafplaats van Mingorrubio, in de wijk El Pardo in Madrid, ook zonder toestemming van de hoogste religieuze autoriteit.   

Het Hooggerechtshof oordeelt dat de Kerk geen zeggenschap heeft over crypte waarin Franco sinds 1975 ligt begraven want deze zijn weliswaar in beheer door de Kerk maar zijn net zoals de rest van de Vallei van de Gevallenen staatseigendom dat beheerd wordt door Nationaal Erfgoed (Patrimonio Nacional).

Ondertussen wordt er gespeculeerd over wanneer men het lichaam van Franco gaat opgraven en verplaatsen. In de Spaanse media wordt geschreven dat dit zo snel mogelijk moet gebeuren en het liefst ‘s nachts met verplaatsing door de lucht via een helikopter om problemen op straat te voorkomen. Meer informatie zal ongetwijfeld later bekend worden.

Feiten

Met de bouw van de Valle de los Caidos werd begonnen in 1940 een jaar na het einde van de burgeroorlog als herinnering aan “nuestra gloriosa cruzada” ofwel “onze glorieuze kruistocht”. Het moest een monument worden ter ere van de slachtoffers van de burgeroorlog, van beide kanten (mits katholiek). Er werden 33.833 mensen begraven in het monument. Ook oud dictator Franco had een plaats voor hemzelf gereserveerd om zo van het monument zijn mausoleum te maken.

In 1941 werd met de bouw begonnen; het geheel kwam gereed in 1959. In de rotsen werd een gigantische kerkruimte uitgehouwen, in totaal 260 meter lang en 22 meter breed. 200.000 ton graniet werd uitgehakt en met dynamiet opgeblazen om deze ruimte te creëren. Op de berg staat een kruis van 150 meter hoog. 20.000 politieke gevangenen hebben aan het monument gewerkt.

De omstandigheden van de bouw, het al of niet inzetten van dwangarbeiders en hun aantal, de arbeidsomstandigheden voor de gevangenen, het aantal verongelukte arbeiders blijven tot op heden een hevig strijdpunt. De meeste publicaties zijn sterk ideologisch gekleurd en de getallen lopen sterk uiteen, afhankelijk van het kamp van de schrijver of commentator.

Het hedendaagse Spanje, dat met de Ley de la Memoria Histórica uit 2006 (de Ley 52/2007, afgesloten op 26 december 2007) beslist heeft alle monumenten en straatnamen ter ere van prominenten uit de tijd van dictatuur uit het straatbeeld te verwijderen zit met dit monument voor het nationaal katholicisme in de maag.

Enerzijds wil de wet ertoe bijdragen dat de honderdduizenden doden die overal in anonieme massagraven begraven liggen geïnventariseerd en geïdentificeerd worden en anderzijds wil ze afrekenen met dit pijnlijke verleden. In tegenstelling tot andere dictaturen (nazi-Duitsland, Argentinië, Zuid-Afrika) was er in Spanje nooit een Commissie van de Waarheid opgericht om de misdaden van het regime te beschrijven.

Ga naar de inhoud