Jacqueline en Jordi-Ramon hebben na diverse zakelijke en financiële tegenslagen in Nederland besloten alles achter zich te laten om op avontuur te gaan en tot rust te komen. Dat deden ze door de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela te lopen wat slechts het eerste avontuur bleek te zijn. Want van het een komt het ander en zo is het stel beland in de kustplaats Cunit aan de Costa Dorada in Catalonië waar ze een nieuwe uitdaging hebben gevonden. Hun avonturen plaatsen we in onze SpanjeVerhalen maar zijn ook op hun eigen website www.sabbaticouple.com te vinden. Veel leesplezier!
We zitten ondertussen bijna vijf maanden in Spanje aan de Costa Dorada. Voor wie ons verhaal de laatste maanden een beetje heeft gevolgd weet dat we al wandelend het land in zijn gekomen op weg naar Santiago de Compostella en dat we hier zijn blijven hangen. We hebben een boek geschreven over onze tocht, en daardoor hebben we het momenteel erg druk met de promotie ervan. We hebben het boek in eigen beheer uitgegeven met onze laatste euro’s dus we moesten flink aan de bak. Immers, het boek moet verkocht worden, want anders eindigt ons Spaanse avontuur in een enkeltje naar elders. Iets wat we absoluut willen voorkomen!
We zijn dus in de aanval gegaan en hebben flink wat media-aandacht gegenereerd met als gevolg dat ik op en neer naar Nederland reis voor allerlei boekpresentaties. Op 20 november sta ik bijvoorbeeld in Alkmaar voor een presentatie voor Het Nederlandse Genootschap van Sint Jacob. Daar zal ik vertellen over wat we allemaal mee hebben gemaakt op weg naar Santiago de Compostella. Misschien leuk om bij te wonen? Hoe dan ook, we zijn druk en we zijn soms in Nederland maar uiteindelijk komen we hier steeds weer terug en dat voelt goed!
Beetje rondkijken
Door alle drukte en door de warme zomer die achter ons ligt hebben we nog niet veel rond kunnen kijken en hebben we onze passie -wandelen- een beetje verwaarloosd. Zoals gezegd zijn we enerzijds bezig met ons boek en anderzijds is het in de warme zomermaanden niet echt een aanrader om lange stukken te gaan lopen. We hebben ons het Spaanse ritme snel aangemeten, en maken ons niet te druk wanneer niet absoluut nodig. Maar nu de temperaturen wat dalen is het tijd om eens wat rond te gaan kijken. Uiteraard kennen we onze buurt ondertussen redelijk, maar onze sportieve roots begonnen te kriebelen en we besloten om het wandelen weer op te pakken. Qua natuur is Spanje natuurlijk bijna onbegrensd, dus we hebben het voor het uitzoeken en na een tip van iemand hier in de buurt besloten we de wijnstreek Priorat te gaan ontdekken. Dat ligt anderhalf uur van waar we wonen en dat is goed te doen. Zondagochtend vroeg zijn we op weg gegaan om daar een wandelroute te pakken en zo weer een beetje het ‘Camino-gevoel’ aan te wakkeren!
Lesje Spaans opstaan voor beginners
We werden getrakteerd op een schitterende wandeltocht in een prachtig gebied. De Priorat ligt en half uur ten westen van Tarragona, maar je waant je daar alsof je in de Pyreneeën zit. Ruig, groen en met schitterende rotsformaties met daartussen prachtige wijnvelden die nu helemaal rood en geel kleuren. We kunnen iedereen aanraden om eens te gaan kijken bij de ruïnes van het oude klooster ‘Cartoixa d’Escaladei’. Daarvandaan beginnen allerlei wandelroutes. Zeker wanneer je in de wat drukkere gebieden rondom Barcelona of Tarragona woont een perfecte ‘gettaway’. Daar beseften we ons eens te meer waarom we zo van Spanje houden! We kregen namelijk een onvervalst lesje ‘Spaans Opstaan Voor Beginners’!
Zo doen ze dat
Voordat we begonnen aan onze wandeltocht besloten we nog een kop koffie te pakken. Eén van de voordelen van het leven in Spanje is dat het niet uitmaakt waar je bent. Hoe afgelegen ook, je vindt er overal binnen enkele minuten een horecagelegenheid. De Spaanse regering heeft besloten om -godzijdank- af te zien van een QR-pas. Met honderd miljoen horecazaken ook een totaal onmogelijk opdracht om te handhaven lijkt me! Maar goed, we vonden dus een restaurantje binnen handbereik en vroegen aan het meisje dat de tafels aan het uitzetten was op het terras of we al naar binnen konden voor een kop koffie. Het was negen uur ’s ochtends en we wisten niet zeker of ze al open waren. Het meisje antwoordde vriendelijk en een beetje geamuseerd dat dat uiteraard kon en we gingen naar binnen. Spanje is niet helemaal vreemd voor ons, maar het blijft elke keer weer een tafereel wanneer je ergens binnenkomt en je vindt een afgeladen zaaltje met mensen die allemaal aan het bier en de wijn zitten terwijl ze gezellig om elkaars nek vallen wanneer ze oude vrienden blijken te zijn die elkaar al lang -waarschijnlijk sinds de zondag ervoor- niet meer hebben gezien. Het was een gezellige boel met porrons met wijn en schalen met tapas en chaotisch rennende serveersters die tussen de tafels door slingerden. Op zondagochtend. Om negen uur! En weer werd ons duidelijk dat ze dat gewoon zo doen!
Niet vreemd
Wanneer je niet bekend bent met Spanje en haar inwoners, dan zul je er weinig van snappen. Maar van de week stond een artikel op deze site over de naar boven bijgestelde levensverwachting van de Spanjaarden. En wanneer je dan op zondagochtend de mensen zo vrolijk aan de borrel ziet zitten dan is dat niet zo’n vreemde conclusie. De mensen hier hebben van genieten een Olympische discipline gemaakt. De veronderstelde gevaren van dat extra wijntje of extra plakje ham leggen het volledig af tegen de ongeëvenaarde voordelen van vriendschap, sociaal contact en genieten met een hoofdletter ‘G’. Die levensverwachting ligt op, mind you, 93 lieve mensen! Ik was vorige week in Nederland, en waande me in een soort stresswedstrijd waarin iedereen bezig is om een zo hoog mogelijke score te halen. Er wordt daar momenteel maar over één ding gesproken en dat draagt niet bij aan de broodnodige ontspanning.
Nieuwe maatregel
Daarom pleit ik voor een nieuwe maatregel in Nederland die we ‘De Spaanse Variant’ zouden moeten noemen. Per direct dient iedereen minimaal één maal per week met zoveel mogelijk mensen in een plaatselijke uitspanning van een goed glas wijn en een paar lekkere tapas te gaan genieten. En van elkaars gezelschap. Wedden dat dat werkt! Hier in Spanje weten ze dat al millennia. En wat die discussies betreft; in Spanje is dat volkssport nummer 1. Een sport die je je hele leven lang kunt beoefenen. Ook dat zal er mee te maken hebben dat ze hier gezonder blijven en ouder worden. Sporten is immers een must, nietwaar?
Wil je meer avonturen en verhalen lezen of eigen gemaakt video’s van Jacqueline en Jordi-Ramon bekijken? Ga dan eens naar hun eigen website www.sabbaticouple.com voor veel meer interssante en nuttige verhalen en tips over het wonen in Spanje en het opnieuw beginnen van een levensavontuur.