MADRID – In de krant El Periódico werd zondag een kort artikel geplaatst door een in Nederland wonende Spaanse vrouw die het gezondheidssysteem in de ‘Países Bajos’ probeert uit te leggen. De titel van het artikel voorspelt echter niet veel goeds: ‘El triste sistema de salud holandés’ ofwel ‘het trieste Nederlandse gezondheidssysteem’.

Zo te zien woont Silvia J.S. reeds zes jaar in Nederland (waarschijnlijk Rotterdam) en schrijft ze dat ze nog steeds versteld staat van het ‘semiprivado’ Nederlandse gezondheidssysteem. Op het einde van het artikel schrijft ze dat ze het Spaanse systeem mist in Nederland.

Het ‘sistema semiprivado de salud’ in Nederland kost Silvia als basisbedrag 100 euro per maand met een eigen risico van 385 euro per jaar. De huisartsbezoeken zijn altijd gedekt met haar premie maar als ze een specialist, een ziekenhuis of medicijnen nodig heeft worden die kosten van de eigen risico afgehaald.

Als iemand weinig inkomsten heeft dan geeft het Nederlandse Rijk de maandelijkse premie terug maar niet de jaarlijkse eigen risico. Jongeren of mensen met weinig geld nemen daardoor risico’s door de hoogste eigen risico (máxima franquicia) te nemen van 885 euro waardoor de maandelijkse premie verlaagd wordt naar 85 euro.

Om een idee te hebben: een ambulance naar het ziekenhuis kost 700 euro van je eigen risico ofwel, je dient 700 euro te betalen aldus Silvia J.S.

Rond het einde van het jaar beginnen de Nederlanders uit te rekenen wat ze kwijt zullen zijn in 2020 aan de gezondheid omdat dit de enige tijd van het jaar is dat men premies kan veranderingen. Zo geeft Silvia het voorbeeld van iemand die in 2020 een kind verwacht waardoor de premie per maand met zo’n 30 euro verhoogd wordt.

Volgens de schrijfster is een systeem waarbij een inwoner van een land moet nadenken of ze een premie en specialisten kunnen betalen of dat ze dubbel moeten lijden in geval van een ongeval geen humaan systeem (no es un sistema humano). Daarbij sluit ze het artikel af met: ‘La seguridad social española se echa de menos aquí’.

Spaanse gezondheidssysteem

Maar hoe werkt het Spaanse gezondheidssysteem? In artikelen is vaak te lezen dat het Spaanse systeem heel goed is maar daar zijn de meningen vaak over verdeeld bij zowel de Spanjaarden als de in Spanje wonende geïntegreerde buitenlanders. In Spanje heb je in feite twee systemen: nationaal of privé.

LEESTIP: Uitleg van de gezondheidszorg in Spanje

Veel mensen denken altijd dat de Spaanse gezondheidszorg gratis is maar dat klopt uiteraard niet. Deze lijkt gratis maar uiteindelijk betaal je daarvoor via je salaris, uitkering of pensioen. Als men een bijdrage levert dan kan de betaler en de familie gebruik maken van de ‘gratis’ medische verzorging. Dat geldt voor de Spanjaarden en voor de buitenlanders die in Spanje wonen en een bijdrage leveren.

Ondanks dat ruim 90% van de inwoners van Spanje gedekt is door het nationale systeem dat onder controle staat van de overheid, kiezen veel inwoners toch voor een privé of particuliere zorgverzekering (seguros de salud) ook soms mutua genoemd). Veel mensen maken dan ook gebruik van zowel de nationale als de particuliere gezondheidszorg. Er zijn meer dan 11 miljoen Spanjaarden (en inwoners) die een particuliere zorgverzekering hebben afgesloten.

Met een privé of particuliere zorgverzekering heb je meer ziekenhuizen, doktoren en specialisten waar je uit kunt kiezen, zijn de wachtrijen veel minder lang en spreekt men vaak over een betere zorg in het algemeen (maar ook daar kan over gediscussieerd worden). 

Buitenlanders

Als immigrant in Spanje heb je recht op gratis medische verzorging als je werkzaam bent voor een bedrijf, werkzaam bent als zelfstandige en dus zelf de bijdrage betaald of gepensioneerd bent en een pensioen ontvangt vanuit je geboorteland. Indien je niet opgenomen kan worden in het publieke systeem probeer dan toch een particuliere verzekering af te sluiten, de tarieven zijn minder hoog dan in Nederland/België.

Maatschappijen

Er zijn veel verzekeringsmaatschappijen te vinden in Spanje die een zorgverzekering aanbieden, in verschillende prijscategoreien, met verschillende dekkingen, met of zonder eigen risico (copago) etc. enkele namen zijn: Caser (Nederlands), Axa, Mapfre, Generali, Adeslas, Sanitas, Línea Directa, Allianz, Pelayo, Mutua Madrid, DKV … 

Het is soms een lastige taak om een juiste particuliere verzekering te vinden en af te sluiten in Spanje, helemaal als je de Spaanse taal niet zo machtig bent. Spreek en lees je wel Spaans dan kun je gebruikmaken van websites als Rastreator, Acierto, Kelisto of Seguros.es.

Houdt er rekening mee dat je in Spanje tot en met de leeftijd geaccepteerd wordt door de meeste verzekeringsmaatschappijen. Vanaf 65 jaar wordt dat veel lastiger. Daarnaast dien je altijd een vragenformulier (cuestionario de salud) over je gezondheid in te vullen en hebben de maatschappijen onderling contact. Een verzekeringsmaatschappij kan en mag jou weigeren als klant.

Ook werkt het systeem met of zonder eigen risico (copago) wat een invloed heeft op de maandelijkse premie. Daarnaast maakt men gebruik van een zogenaamde proefperiode (período de carencia) waarna men pas gebruik mag maken van sommige diensten.