Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.

Laika is naar de kapper geweest. Haar vacht was al veel te ver uitgegroeid en ons huis, inclusief de auto, was één grote harige narigheid. Dáár moest iets aan gebeuren. Wij dus naar een hondentrimsalon. Tjonge, wat een gedoe. Dat ging er nogal simpeltjes aan toe. Er staat een doodgewoon tafeltje en er is geen mogelijkheid om onwillige hondjes op de een of andere manier in het gareel te houden. Laika is dus onwillig. Zij is doodsbang, vecht als een kat en is helemaal overstuur.

Met z’n tweeën proberen we haar in bedwang houden. Wel een uur lang hebben we een gevecht geleverd. Egbert hield haar met twee armen aan de voorkant vast, ik aan de achterkant.’t Was gewoon zielig en niet alleen voor Laika, want na afloop waren wij ook helemaal total loss. Maar goed, het is gelukt en nu loopt zij als een kale neet rond. Zij lijkt wel een schichtig mager hertje. De buren vroegen of we een nieuwe hond erbij hadden genomen. Voor de grap knikte ik van ‘ja’ en toen vroegen ze hoe zij heet. Ze herkenden Laika helemaal niet. Er waren meer mensen die Laika niet herkenden, al vonden ze wel dat ze wat op Laika leek. Maar gelukkig geen haartje meer te ontdekken op het bankstel. Ik blij, maar die arme Laika loopt hevig te lidderen van de kou, terwijl het toch best wel lekker warm is.

Onze Oostzaanse buurjongen, een heerlijke knul van 15 jaar, spaart postzegels. Met name dieren- en sportzegels. Toen wij dus uit Oostzaan vertrokken voor onze reis naar Fortuna, kregen wij een duidelijke opdracht mee: Spaanse postzegels!! Welnu. Nadat we tevergeefs een aantal postkantoren hadden aangedaan met ons verzoek, hadden we beet hier in Fortuna. Of we maar even wilden wachten, want de beheerder kon wel iets regelen. Dat ‘even’ werd een klein half uurtje en toen werden we in een kamertje gelaten waar een mevrouw, een beetje buiten adem, een koffertje op tafel legde.

De mevrouw bleek uit Abanilla te zijn gekomen, een plaatsje tien kilometer verderop, “omdat hier een ‘filatelist’ wilde worden geïnformeerd.” Ik schrok, want het ging ons om een paar postzegels voor een kind. Maar nee, ze stalde haar hele koffertje voor me uit, grote enveloppen met de complete collectie van dit jaar.

Na enig speurwerk vond ik precies vier postzegeltjes met dieren- en sportmotieven en meer had ik dus niet nodig. Wat voelde ik mij bezwaard! Een beetje teleurgesteld pakte de mevrouw haar handeltje netjes in de koffer en vertrok ze weer naar Abanilla, maar niet nadat ik haar omslachtig had bedankt en me had verontschuldigd voor het misverstand. Dát was wel het minste dat ik kon doen.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

Enfin, het leven gaat verder en gisteren kwam dan eindelijk de elektricien, die we al tijden geleden hadden gevraagd om een klusje te komen doen voor het beeld van de televisie. ‘Mañana’ wordt hier soms wel heel letterlijk toegepast! Welnu, onze elektricien zette zijn schouders eronder, klom op dak, was druistig in de weer, dribbelde van binnen naar buiten, maar wat hij allemaal aan het doen was, was ons een raadsel.

Vier uur lang rommelde hij met lange witte kabels en stekkertjes, was het zuchten en steunen niet van de lucht, en opeens…. Floeps beeld! Hiep, hiep, hoera, toch gelukt.

Maar we waren nog niet van hem af. Er moet namelijk nóg een klusje gedaan worden waarvoor we een stopcontact buiten moeten hebben. Deze elektricien heeft destijds de hele installatie hier aangelegd, maar tot onze verbazing zien we hem een diepe rimpel boven de neus krijgen. “Ik heb geen idee waar de aansluiting zit” zegt hij. “Het kan hier zijn”, prikkend met zijn vinger ter hoogte van het raam. “Het kan ook daar zijn” iets verderop prikkend. “Maar het kan ook dáár zijn” nog iets verderop. “Olvidado” (Ik ben het vergeten) en dan begint hij in rap Spaans iets uit te leggen. Ik denk hem te snappen. “Bedoelt u, dat wij zelf moeten gaan zoeken (lees: graven) waar die aansluiting zit?” Ik kijk hem ongelovig aan. Hij knikt ‘ja’, waarop wij in de lach schieten. Die is maf! “Dus jij vergeet waar je zelf de aansluiting hebt gemaakt en dan mogen wij gaan zoeken/graven?  Ja… hallo zeg!

Hij verstaat mijn Spaans, is duidelijk teleurgesteld dat zijn poging om ons aan het hakken te krijgen, niet lukte. Van systeemtekeningen hebben ze hier waarschijnlijk nog nooit gehoord, denk ik. “Het zal mij benieuwen of hij na het eten nog terugkomt” fluister ik naar Egbert. “Nou vast wel,” bedenkt onze praktische Egbert. “Hij krijgt nog vier maal een uurloon, dus daar maak ik me niet ongerust over…”

Na het eten komt hij wél en gaat zuchtend hakken en graven op zoek naar de aansluiting. Nou ja, om een kort verhaal lang te maken: na het halve erf te hebben omgeploegd vond hij uiteindelijk wat hij zocht en toen kon Egbert aan de slag gaan om een gleuf naar de weg te hakken. Een klus die hem menig zweetdruppel heeft gekost en een pijnlijke rug heeft opgeleverd, de grond hier is verschrikkelijk hard. Maar het stopcontact kan aangelegd worden. Hoi!   

Barbara van Wijk

Spanje, een liefde – Verhalen over reizen en overwinteren in Spanje

Spanje, een liefde speelt zich grotendeels af in het provinciestadje Fortuna in Spanje bij Murcia. Dit boek neemt de lezer mee naar het hedendaagse Spanje en geeft een inkijkje in het overwinteren in zonnig Spanje, waarbij korte reisjes door Spanje en Portugal beschreven worden. De typische gewoontes en Spaanse gebruiken, de feesten, de cultuur, kortom het normale Spaanse leven komt uitgebreid aan bod en wordt op luchtige, meeslepende wijze beschreven. Auteur: Barbara van Wijk-Douwes.

Verzending binnen Nederland-België is gratis. Wilt u de verzendkosten besparen laat het dan bij een U bekend adres afleveren. Heeft u geen contactadres, mail dan naar barbaravanwijk@gmail.com.

KLIK HIER OM DIT BOEK AAN TE SCHAFFEN