PALMA – Zo’n 200 Duitsers hebben aan de regionale premier van de Balearen in een brief gevraagd om het eiland weer te ‘openen’ zodat zij naar hun tweede woning of vakantieverblijf kunnen gaan. Het gaat echter niet alleen om Duitsers die een woning hebben op een van de Balearen eilanden maar ook om Duitsers met bedrijven. Volgens deze groep buitenlandse eigenaren gaat het om beperkingen die als ‘onaanvaardbaar’ en ‘buiten proporties’ worden gezien.

De brief is een idee van een Duitse zakenman op Mallorca die schrijft dat het massatoerisme aan de kust niet hetzelfde is als iemand die een luxe vakantiewoning heeft op een rustige locatie op een van de Balearen eilanden. In hun ‘mansion de lujo’ is namelijk geen enkel risico op besmetting.

De brief werd opgesteld door Ralf Becker die sinds vijf jaar een beveiligingsbedrijf heeft in Santa Ponça in Calvia. Ralf stuurde zijn brief naar 400 Duitse contacten en de helft daarvan stuurde dezelfde brief naar de regioregering van de Balearen. 

Deze Duitsers willen dat de Govern zo snel mogelijk een einde aan de noodtoestand aankondigt, maar zij zijn niet bevoegd om toestemming te geven dat de Duitse eigenaren naar hun vakantiewoning kunnen gaan of hun bedrijf kunnen openen.

De Duitse brievenschrijvers menen dat de maatregelen van de Spaanse regering ten tijde van deze corona-crisis en noodtoestand volledig overdreven zijn omdat andere landen zoals hun thuisland Duitsland veel soepeler omgaan met de corona-crisis en ook de inwoners veel meer vrijheden hebben. In Duitsland heeft men met minder maatregelen veel betere resultaten bereikt, aldus de brievenschrijvers.

Volgens hen staan de economische en psychologische gevolgen niet in verhouding tot het doel van deze noodtoestand in Spanje waar deze maatregelen natuurlijk bedoeld zijn om levens te redden en het zorgsysteem niet te overbelasten.

De dag nadat de regionale krant Diario de Mallorca het nieuws van deze brief bekend maakte, vroeg men aan Duitsers die op de eilanden wonen wat men vond van deze brief. Het antwoord bij veel van hen was ‘Me avergüenzo de ser alemán’ ofwel ik schaam me om Duitser te zijn.