Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (102)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (102)
beeld: Canva
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.
Dit artikel is 2 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Cleopatra, de kat die ergens in januari aan is komen lopen, heeft eind maart een nestje van 6 kittens geworpen. Daar heb ik al eens over verteld. De kittens doen het heel goed en Cleopatra doet het ook prima. Ze woonde op de bovenverdieping van de stal, zodat ze met haar kittens veilig binnen zat. De vloer van de verdieping is echter niet best. Sol wilde er alleen niet op om te gaan kijken. Op de verschillende gaten in de vloer heb ik dozen en andere spullen gezet zodat de gaten dicht zijn en voor ons en eventuele bezoekers heb ik een looproute uitgezet om nergens doorheen te zakken. Er was een dag dat we alle kittens kwijt waren. Cleopatra had ze verstopt op een plaats waar we ze niets zouden vinden, dacht ze. We hebben tot twee keer toe de kittens terug in de doos gedaan waar ze al een hele tijd in lagen. Ik heb dan wel alles veilig afgezet voor mensen om te lopen, maar als Cleopatra de boel gaat verstoppen moeten we toch van het pad af. Na de tweede keer kittens verzamelen, vindt Sol het genoeg en wil alles in de logeerkamer hebben. Die moet dan wel een beetje aangepast worden. Spullen die kunnen vallen als er misschien een gaat klimmen moet veilig weggezet worden en de matrassen van het bed leggen we op elkaar en pakken we in met een plastic zeil. We hebben liever niet dat de kittens de matrassen gaan bevuilen of stuk maken. Als de kamer klaar is kan de verhuizing beginnen en even later woont Cleopatra met haar kittens op de logeerkamer. Volgens ons heeft de poezenfamilie het prima naar de zin op de logeerkamer.

Begin van het jaar was ik aan het solliciteren naar een passende functie. Nergens kwam ik binnen, en bij de plaatselijke elektricien was ik met al mijn papieren ook niet nodig. Gek, want op SpanjeVandaag staan regelmatig artikelen over de meeste gevraagde beroepen. Maar de elektricien bij ons in de buurt heeft niet genoeg werk. Maar als ik nog eens niet in aanmerking kom bij een bedrijf, waar ik overigens wel een eerste gesprek had, wordt me verteld dat ik een PRL-cursus moet hebben gehad. De Prevención de Riesgos Laboral is te vergelijken met de Nederlandse VCA. Die heb ik, maar heeft in Spanje geen waarde. 

Nu werk ik al anderhalve maand in een melkkoeien stal en dat bevalt me prima. Maar die cursus wil ik toch wel gewoon doen als het kan. Daar komt bij dat de cursus gewoon gratis is. Sonja van het arbeidsbureau bij ons op het gemeentehuis heeft alles geregeld. Vandaag heb ik de eerste cursusdag gehad. Veel heb ik nog niet geleerd, het was meer een administratieve dag en ook een dag met uitleg hoe de cursus werkt. Het zijn namelijk 4 zaterdagochtenden die samen 20 uren maken en dan zijn er nog 40 uren online die gevolgd moeten worden. Vreemde van de cursus is dat je er alleen aan kan deelnemen als je werkt. Dus, hoe had ik zonder werk ooit aan deze cursus kunnen komen? … de gratis versie dan, want betaalde zijn er genoeg, maar dat blijken cursussen te zijn die niet erkend zijn door de overheid of ze zijn duur. 

Als ik het publiek in de klas bekijk, dan ben ik niet de enige buitenlander. Volgens mij zitten er ook behoorlijk wat Zuid-Amerikanen in de klas, en als ik ze hoor spreken dan weet ik zeker dat het geen Spanjaarden zijn. Het zijn allemaal werkmannen en een werkvrouw die allemaal met de handen werken. Dan is het vreemd om in- en uit te moeten loggen van de cursus met een vingerafdrukscanner. Op mijn telefoon heb ik ook al problemen met de vingerafdrukscanner. Het duurde dus even voor iedereen was ingelogd en de cursus kon beginnen. 

Na alle uitleg moest er een test gemaakt worden. De test is meer een test om te kijken wat iedereen al weet. De cursusleidster wijst ons er op dat het niet moeilijk is dat als je schrijffouten maakt het geen probleem is en dat iedereen de test moet kunnen maken ongeacht scholing, leeftijd en andere ervaringen. Met de vertaalapp op mijn telefoon maak ik telkens een vertaling van de vraag en geef dan antwoord. Naast me zit een oudere man, hij gebruikt op zijn telefoon een app genaamd AI ChatGPT, dat is dus zo’n kunstmatige intelligentie app. Handig. Maar als we de vragen gaan controleren, blijkt de AI leuke verhaaltjes te vertellen die op antwoorden lijken, maar wel fout zijn. Ook ik heb niet alles goed. Om stipt 14 uur mogen we het lokaal verlaten, mogen we uitloggen met onze vingerafdruk en beginnen we over 2 weken op zaterdag voor het echt. Volgende week zaterdag is er iets met een feestdag, er zal wel een of andere Heilige jarig zijn.