Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Sol wil al heel lang een tweede hond. Eerlijk gezegd zou we naar een tweede ook wel een derde, vierde en vijfde willen. Nou nee, dat is niet mijn idee. Een tweede wilde ze in Nederland al, maar twee honden in een rijtjeshuis met baasjes die heel de dag moeten werken. Maar nu we op een boerderij wonen en plek zat hebben om een of twee honden lekker los te laten en te laten ravotten kwam het punt op zoek te gaan naar een tweede hond. We hadden wel min of meer afgesproken het pas te doen als de verbouwing in een iets verder gevorderd stadium is.

Sol is ondertussen op Facebook aangesloten bij pagina’s die honden en katten van de straat redden. Een organisatie zit in Ourense en dat is bij ons in de buurt. Daar zitten honden en katten met een rugzakje zal ik maar zeggen. Via een deskundige weten we inmiddels wat voor hond het beste bij Antares past, een mannetje, die niet de baas wil spelen, liefst verlegen. Afgelopen dinsdag zijn we gaan kijken bij de organisatie. De eerste hond die we op Facebook gezien hadden zag er lief uit en was niet te groot. Dit hondje van ongeveer 6 maanden bleek echter zo verschrikkelijk bang van alles dat dat ons niet de juiste hond leek. We zien er nog een, zwart met wilde haren en iets groter dan Antares. Van de honden weet de organisatie niet, ze gaan ze redden of ze worden er gedropt. Deze hond bleek echter een vader te hebben uit Australië, namelijk een kangoeroe! Als we wat langer naar de hond kijken als hij in de ren los loopt blijkt een enorme stuiterbal. Leuk, maar dat zoeken we niet. Eigenlijk willen we meer een sul, en het mag best een wat oudere hond zijn.

We lopen naar een volgende ren waar ook weer gelijk een hoop honden naar ons toe komen vliegen en lijken te zeggen ‘kies mij’. Bij de organisatie ziet alles er netjes en verzorgt uit, maar als hond wil je toch iets ander. Je wil een baas die er zoveel mogelijk alleen voor jou is. Dus ik snap die honden wel, maar wij kunnen ze niet allemaal nemen. Een vinden we erg leuk. Nog weer iets groter dan de zwarte in de andere ren, maar deze is heel rustig. Als het zijn tijd is komt hij naar het hek om ons te bekijken. Sol en ik hebben eigenlijk gelijk een klik met deze ruwharige hond van een of twee jaar oud. We laten weten met deze hond een date samen met Antares. Dat kan de volgende dag al.

Woensdag om 11 uur staan we weer voor het hek van de organisatie. Als we staan te wachten komt er een jong stal achter ons staan die ook voor een hond komen kijken. Als aan de andere kant van het hek alle loslopende honden (tijdelijk) zijn opgeborgen, gaat de verzorgster de hond halen die wij gister gekozen hebben. We gaan een eindje wandelen en krijgen wat instructies van de verzorgster mee, die er op neer komen dat we even moeten kijken of de honden ook een klik hebben. We maken een wandeling en wonder boven wonder mag deze hond gewoon met ons mee wandelen van Antares. 

Gesnuffel aan haar kontje wil ze niet hebben en dat laat ze weten. Moet gezegd worden dat als de wind hard tegen haar kontje waait ze dat ook niet wil hebben. Verder gaan het veel beter dan dat wij verwacht hadden. We lopen verder en Antares gedraagt zich een tikje arrogant, maar dat is ook iets  

wat we kennen. Als we terug zijn bij de organisatie leveren we de hond weer in en spreken af wel even bedenktijd te nemen. Vrijdag laten we weten wat we doen. Maar eigenlijk stond toen al vast dat Orion, zoals wij hem gaan noemen, mag komen. 

Volgende week dinsdag gaan we hem ophalen. Dan is hij gecastreerd en heeft een chip. Wij zijn dan ook klaar met de voorbereidingen voor Orion. Dan hebben we een nieuwe mand en zo voor hem. Tot volgende week!

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl