INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.
We waren in Nederland, voor het trouwfeest van mijn ouders, maar natuurlijk ook voor de Kerstdagen. Eerste Kerstdag met mijn ouders en tweede Kerstdag met vrienden. De laatste keer dat we samen Kerst vierde was tijdens corona en moest het allemaal heel omzichtig. Nu gelukkig niet meer. Het was leuk om weer een keer in Nederland te zijn. Maar we moeten ook weer terug naar huis natuurlijk.
Als we schillende inkopen hebben gedaan is het 28 december weer tijd om te vertrekken, en dat doen we om 4 uur in de ochtend. Na een rit van ongeveer 12 uur zijn we bij het hotel net iets ten zuiden van Bordeaux. Onderweg hadden we een klein beetje oponthoud bij Parijs en met een extra pauze zorgde dat er voor dat we midden in de spits bij Bordeaux waren. Over de laatste 50 kilometer hebben we net zo lang gedaan als de 100 kilometer er voor.
Na een kort nachtje slecht geslapen te hebben is het rond 4 uur in de ochtend weer tijd om verder te rijden richting Freán. 9 uur later komen we daar aan. Toen we vertrokken regende het en bij aankomst regende het ook weer. We zijn moe van de rit en parkeren alleen de aanhangwagen met spullen in de schuur en doen verder niets meer en gaan vroeg naar bed.
De volgende dag hebben we weer een druk programma. Eerst moeten we vroeg in het ziekenhuis zijn voor een gesprek met de anesthesist voor de operatie aan een liesbreuk. Als dat gesprek er op zit hebben we even tijd om wat oud en nieuw inkopen te doen. Daarna moeten we door naar Monterosso. Daar is het kantoor van een makelaar waar wij geen huis kochten maar die ons met het gedoe met onze makelaar wel geholpen heeft. We hebben daar een afspraak met de makelaar en een Nederlands stel wat een hotel wil hopen dat aan de Camino de Santiago ligt.
Ongeveer een maand eerder ontving ik de eerste mail van hen met wat vragen. Ze hadden ons gevonden via ons blog. Daarna volgende wat mailverkeer en was er ook een vraag of wij een aankoopmakelaar kennen. De makelaar in Monterosso gaven wij aan als aankoopmakelaar en zij zijn daarmee in zee gegaan. Maar de makelaar spreekt alleen Spaans en de Nederlanders spreken geen Spaans. Dat is lastig, zeker als je veel geld gaat uitgeven. Dus bood ik aan, na overleg met Sol, om als tolk te fungeren.
Toen we afgelopen dagen in Nederland waren ontving Sol de vraag of we ook werkelijk iets af konden spreken om bij een hotel te gaan kijken. Dat hebben we afgelopen vrijdag gedaan. Tijdens de rondleiding in het schitterende hotel kijk ik of ik vreemde dingen zie, doet de aankoopmakelaar wat ze moet doen en vertaald Sol dat voor de Nederlanders. Ook de vragen die ze hebben vertaald Sol. Nu afwachten of de koop doorgaat.
Op oudjaarsdag doe ik wat laatste zware dingen omdat ik die niet mag doen net na de operatie. Ook moet ik nog even het dak op, want toen we naar Nederland vertrokken bleek het dak te lekken. Hopelijk is dat lek nu gemaakt door het goed leggen van wat dakpannen.
Nu gaan we ons klaar maken voor oud en nieuw. Voor iedereen namens Sol en mij een goed 2023.