Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.
Egbert is naar Nederland voor zijn medische controle en ik verdedig hier het fort, samen met mijn steun en toeverlaat Laika. Het is zó heet (29 graden in de schaduw, niet normaal voor deze tijd). De zon brandt op je huid. Erg veel tuinieren is onmogelijk en de camper in de was zetten, zoals ik me had voorgenomen, is helemaal niet te doen. Dus lees ik een boekje op een stoel in de schaduw van de olijfboom.
Opeens gaat de telefoon. Egbert. Hij vertelt dat zijn zus Fokje is overleden. Hoe kient zij het zo uit: precies in die ene week dat hij daar is. Het is niet echt onverwacht, maar toch…. Voor haar is het een zegen, ze was ver heen. Maar dat betekent dus dat Egbert woensdag niet terug komt, hij is bezig met regelen van alles. Heel naar voor hem, maar één lichtpuntje, nu hij toch de terugreis moet uitstellen kan hij er gelijk een weekje of meer aan vastknopen om wat meer tijd te hebben, zodat hij het wat rustiger aan kan doen.
Dat betekent dat ik dus een paar weken langer zonder hem hier in Fortuna ben. Gelukkig heb ik een lieve vriendenschaar om me heen en gaat hier alles gewoon door. Wel op een lager pitje, maar dat is vanwege de warmte. Het is wat stil, maar dat vind ik geen ramp. Gisteren wilde ik me op een stoel onder de olijfboom nestelen met een lekker boek, kopje thee erbij, toen me iets te binnen schoot. Ik ging dus even naar binnen en toen ik weer buiten kwam wist ik niet wat ik zag.
Laika stond te hannesen met een groot theeglas rond haar snoet! Zij had intussen mijn thee (een halve liter!) weggelebberd en had zo diep in het glaasje gekeken dat het glas om haar smalle koppie vast zat. Haar lange tong was nog druk in de weer om het laatste restje van de bodem af te likken, toen ze in de gaten kreeg dat ze alleen maar haar kop hoefde op te tillen waardoor de thee vanzelf in haar bekkie glijdt! Maar ik moest wel opschieten om het glas te redden, anders was het vast op het stoepje kapot gevallen vanaf haar snoet.
Het is weer voorjaar. Dat betekent dus: werk aan de winkel voor de vogeltjes. Wat zijn ze druk. Er moet weer voor nageslacht gezorgd worden en dát doen ze met veel enthousiasme. Aan de muur hangt een airco. Dat vond een verliefd ouderpaar vorig jaar een prachtige plek om te nestelen. Ze vlogen af en aan met sprietjes en takjes en zo stevig als zij ze vastprikten, zo stevig trokken wij ze weer los, want ze poepen de hele muur vol en hun kleintjes straks nog meer, en aangezien het huis in de verkoop staat….. kopers houden vast niet van huizen met volgepoepte muren.
Enfin, Egbert had vorig jaar al een soort bouwwerk geknutseld van gaas en ijzerdraad om de airco heen, zodat de vogels er niet meer in kunnen, maar dat hadden we mooi gedacht! We hadden buiten hun kennelijke voortplantingsdrift gerekend. Tjonge wat een aanhouders zijn dat!
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
Het lukte hen toch na veel getrek en gesjor om in de airco te dringen, maar toen konden ze er niet meer uit. Ach wat een zielig gejammer steeg er op uit het binnenste van de airco. Egbert dus weer de ladder op, dit keer voor een reddingsactie. Het lukte, maar als je denkt dat ze nu wel zouden afhaken, dan heb je het mis. Daar kwamen ze weer met hun sprietjes in de bekjes.
Met hernieuwde ijver begon Egbert dus aan een nieuw verdedigingswerk, nu nog steviger en degelijker van constructie, maar ook nu weer: helaas voor hem, tegen deze schatjes legde hij het af.
Voor de derde keer klauterde Egbert op de hoge ladder en verstevigde hij de gazen barricade, dit keer echt ondoordringbaar zelfs voor hele vasthoudende vogeltjes en nu ging het goed. Driemaal is dus echt scheepsrecht. Ze kwamen weliswaar telkens met sprietjes aan fladderen maar gingen dan toch maar naar hun tweede keus plek: onder de pannen achter de garage.
Dit alles gebeurde vorig jaar. En wat denk je? Ja hoor, nu zijn ze er weer, met dezelfde nesteldrang als vorig jaar en hetzelfde fanatisme om hun toekomstige kuikens een goede start te geven. Ze zijn hun tweede keus plekje achter de garage dus blijkbaar vergeten en jengelen weer rond de airco. Nu moet ik dus de ladder op, hoewel ik nu al weet dat ik het niet zal winnen van hen, maar ik doe mijn best.
Groeten van Barbara van Wijk
Spanje, een liefde – Verhalen over reizen en overwinteren in Spanje
Spanje, een liefde speelt zich grotendeels af in het provinciestadje Fortuna in Spanje bij Murcia. Dit boek neemt de lezer mee naar het hedendaagse Spanje en geeft een inkijkje in het overwinteren in zonnig Spanje, waarbij korte reisjes door Spanje en Portugal beschreven worden. De typische gewoontes en Spaanse gebruiken, de feesten, de cultuur, kortom het normale Spaanse leven komt uitgebreid aan bod en wordt op luchtige, meeslepende wijze beschreven. Auteur: Barbara van Wijk-Douwes.
Verzending binnen Nederland-België is gratis. Wilt u de verzendkosten besparen laat het dan bij een U bekend adres afleveren. Heeft u geen contactadres, mail dan naar barbaravanwijk@gmail.com.
KLIK HIER OM DIT BOEK AAN TE SCHAFFEN
