Volgens veel kenners lijkt het alsof de vrouw die cello speelt op de gevel van een negen verdiepingen tellend gebouw ’s nachts tot leven komt wanneer het licht in de ramen aangaat. Dit is volgens velen de beste muurschildering ter wereld en een van de meest indrukwekkende werken uit de carrière van Sfhir, de maker ervan. Dit schilderij, dat zich bevindt in de gemeente Fene van A Coruña, is uitgeroepen tot winnaar van de jaarlijkse wedstrijd van het platform Street Art Cities, dat elk jaar een lijst maakt met de 50 beste kunstwerken ter wereld.
Dit jaar staan in de top 10 van beste muurschilderingen ter wereld van het platform Street Art Cities, naast de nummer een in Fene, nog zeven andere muurschilderingen in Spanje op de lijst. Alleen een muurschildering in Mexico en een in Frankrijk vullen de top 10 lijst aan. Bekijk alle foto’s en vermeldingen HIER.
De nummer een muurschildering, heeft de gemeente Fene op de wereldkaart van straatkunst gezet, zoals ook door de gemeente zelf wordt erkend. Achter dit werk zit de hand van de Madrileense grafisch kunstenaar Hugo Lamas – bekend onder de naam Sfhir – die de celliste in augustus vorig jaar tot leven bracht tijdens de eerste editie van het Perla Mural Fest. Dit festival in Fene vierde zijn eerste editie van 7 tot 13 augustus. Verschillende artiesten, zoals de kunstenaar Rubén Paz Trece Trazos uit Lugo, namen er aan deel om eer te bewijzen aan de inmiddels gesloten muziekzaal Perla, die in de jaren 60, 70 en 80 een symbool was voor de regio. Dit is hoe de muurschildering van Sfhir eruitziet.
De schildering bevindt zich op nummer 64 van de Calle de la Fraga, midden in het stadscentrum van Fene. Het is een gebouw van negen verdiepingen en de kunstenaar maakte gebruik van de structuur ervan om een optische illusie te creëren. Aan de zijkant van het gebouw is een lichtschacht met ramen die de snaren en toetsen van de cello simuleren. De ramen van de binnenplaats behoren tot het trappenhuis van het gebouw, dus ’s avonds, wanneer de zon ondergaat en de lichten aangaan, kleurt de binnenplaats op. Hierdoor lichten de snaren en toetsen van de cello op, waardoor de muurschildering lijkt te gaan leven, aldus de gemeente.
De muurschildering toont een vrouw die cello speelt op de gevel van het negen verdiepingen tellende gebouw. Ze is gekleed in een lange, blauwe jurk en buigt zich over de snaren van haar instrument. Haar lange, bruine haren golven naar beneden en haar ogen zijn gesloten, alsof ze helemaal opgaat in de muziek. De cello beslaat vrijwel de hele hoogte van het gebouw. De houten contour van het instrument is perfect geïntegreerd met de architectuur. De snaren lopen verticaal langs de ramen van de binnenplaats. Hier en daar steken deurklinken en balkons als krullen en stemmechanismes uit het instrument.
De muurschildering is gemaakt met spuitbussen en airbrush. De kunstenaar heeft een palet van blauwe en grijze tinten gebruikt voor de jurk van de celliste, wat mooi contrasteert met de warme houttinten van de cello zelf. Voor de huid en het haar zijn zachte, natuurlijke tinten gebruikt in de stijl van chiaroscuro, met donkere schaduwen die de vormen accentueren.
De achtergrond is donker gehouden om de celliste in de schijnwerpers te zetten. De kunstenaar heeft met veel detail en technisch vernuft de textuur van de cello en de plooien van de jurk weten weer te geven. Ook de integratie met de architectuur is zeer vakkundig uitgevoerd. Het gebruik van licht, schaduw, kleur en textuur maakt dit tot een levendig en realistisch schilderij.