INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Afgelopen week was me het week je wel. Afgelopen zondag zijn we gaan stemmen voor de nieuwe burgemeester (zie Freán 106). Het laat zich raden wie er in onze gemeente gewonnen heeft. Maar we hebben niet het idee dat er veel veranderd zou zijn met een andere burgemeester. Het leven gaat dus door. Alhoewel?

Soms gaat het leven niet door. Vorige week zaterdag was ik op mijn werk in de koeienstal bezig, toen de vader van mijn baas hulp nodig had. Hij is ook veearts en was bezig met de koeien en miste een koe en of ik even mee kon helpen zoeken naar die koe. In de stal stond ze niet en dat betekent dat ze ergens buiten rond moest lopen. Dus de wei in en zoeken naar de koe. Al snel had ik haar gevonden en veel leven zat er niet meer in, zo dood als een pier. Omdat we maar met ons twee zijn en de vader van mijn baas met medicijnen bezig was, doen we verder niets met de koe en laten we haar liggen. De volgende dag wordt ze binnen gehaald met de tractor.

Afgelopen zondag, na het stemmen, zijn we met drie kittens van de Cleopatra naar Lugo gereden. Dat is 70 km bij ons vandaag. Een vrouw van een organisatie gaat de kittens plaatsen en heeft daar al adressen voor. Op mijn vrije dag rijden we op en neer naar Lugo om de kittens af te gaan geven. We hadden afgesproken op een parkeerplaats bij de Burger King. Daar zijn we ook gaan eten als we de kittens afgeleverd hebben. Voor een keer is zo’n vette hap ook lekker. Weer thuis blijft er niet veel tijd meer over om echt veel te doen, dus doen we ook niet veel meer.

Terug naar de dode koe. Als ik maandag ga werken, ligt de koe klaar om opgehaald te worden door het destructiebedrijf. Er komt wel een vrachtwagen, maar die neemt alleen een dood varken mee. Geen idee waarom de koe niet mee gaat, maar ik denk dat ze wel snel weg moet want ze begint steeds meer op een ballon te lijken. Als ik na de siësta weer ga werken komt mijn baas ook. Als mijn werktijd er ver op zit komt er een auto aanrijden. Aha, zegt mijn baas, de veearts van de verzekering. Ik vraag wat er aan de hand is en mijn baas vertelt dat er een autopsie plaats gaat vinden op de koe. Of ik blijf kijken? Zeker! nog nooit zoiets gezien. Als de koe binnen ligt, buiten regent het, steekt de arts er eerst een paar gaten in om de gassen uit de koe te laten. Dan gaat het beginnen en snijdt hij haar open, zoekt de oorzaak van het overlijden en maakt haar weer dicht. Interessant om mee te maken en te zien, maar het stinkt vreselijk.

De buren. Deze week is het ook betaaldag voor de buren voor de huur van de stal en de weilanden voor de afgelopen periode. In het eerste jaar dat wij hier woonden hadden we de afspraak, toen er betaald moest worden dat de helft voldoende was omdat we veel hulp nodig hadden en wegwijs gemaakt moesten worden. Dit jaar dus gewoon 100% betalen. Maar nu bleek dat de buurvrouw daar anders over dacht. Om een aantal redenen vindt de buurvrouw dat ze maar de helft hoeft te betalen. Met alles wat ze daar bij gehaald heeft waarom ze maar de helft hoeft te betalen was voor ons de zoveelste druppel die de emmer deed overlopen. De buren hebben we dus verteld te vertrekken met de koeien uit de stal inclusief alles wat daar bij hoort. De weilanden mogen niet meer gebruikt worden en alle rollen gras die er staan moeten weg. Afgelopen vrijdag verteld dat ze tot komende vrijdag de tijd hebben. Wil je het hele verhaal lezen dan moet je even gaan kijken op mijn blog www.naargalicie.nl/blog

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl