Parijs in Frankrijk wordt geteisterd door een plaag van bedwantsen, ‘chinches’ in het Spaans, ‘punaises de lit’ in het Frans en ‘bed bugs’ in het Engels. Deze kleine, bloedzuigende insecten zijn roodbruin en hebben geen vleugels. Ze zijn te vinden in hotels, bioscopen, het openbaar vervoer en zelfs ziekenhuizen. Het aantal bedwantsen neemt zo snel toe dat deze de niveaus van voor de Tweede Wereldoorlog kan bereiken. De beten van bedwantsen verdwijnen meestal na een of twee weken zonder behandeling. Ze zijn niet gevaarlijk, maar kunnen bij sommige mensen wel allergische reacties of ernstige huidreacties veroorzaken.
In 2018 had Frankrijk een probleem met een toename van bedwantsen. De Franse regering lanceerde toen een campagne tegen deze insecten, met een website en een informatielijn. De plaag treft niet alleen Parijs, maar ook andere grote steden, zoals New York en Londen. In het Verenigd Koninkrijk is het aantal bedwantsen-uitbraken het afgelopen jaar met 65% toegenomen.
Spanje heeft ook te maken met een toename van bedwantsen. Volgens het Ministerie van Volksgezondheid is het aantal bedwantsen-uitbraken van 2019 tot 2020 met 70% toegenomen. Dit is een trend die de afgelopen jaren is aangehouden. Volgens de Nationale Vereniging van Bedrijven voor Milieuhygiëne is het waar dat bedwantsen, die al enkele decennia als uitgeroeid werden beschouwd in de eerste wereld, de laatste tijd weer een probleem vormen.
De toename van bedwantsen in Europese steden is te wijten aan een aantal factoren. Een belangrijke factor is de toename van het internationale toerisme. Bedwantsen kunnen zich gemakkelijk vasthouden aan kleding en koffers, en zo worden ze meegenomen naar nieuwe locaties. Eenmaal in een nieuwe omgeving kunnen ze zich snel verspreiden, omdat ze zich zeer snel voortplanten.
Hotels en appartementen waar veel toeristen komen, kunnen een bron van bedwantsen-uitbraken zijn. Bedwantsen verstoppen zich in bedden en andere meubels en komen ’s nachts tevoorschijn om zich te voeden met mensen. Ze kunnen zich snel verspreiden en zijn moeilijk te bestrijden, omdat ze vaak immuun zijn voor chemische middelen.
Bedwantsenbeten veroorzaken vaak jeukende, rode vlekken op het lichaam. De vlekken kunnen in een lijn of groepje voorkomen, en ze bevinden zich meestal op het gezicht, de nek, de armen en de handen. Sommige mensen hebben geen reactie op bedwantsenbeten, terwijl anderen een allergische reactie kunnen krijgen die intense jeuk, blaren of netelroos kan veroorzaken.