Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.

Code rood! Waarschuwing van het Nederlandse ministerie voor Buitenlandse Zaken voor alle Nederlanders hier in deze streek. Harde wind, woeste golven, striemende regen (200 liter per vierkante meter), sneeuw bij Murcia, owee, owee. Wij alle tafels en stoelen vastsjorren, maar vanmorgen werden we door de zon gewekt, niks aan de hand. Misschien komt de ellende nog, maar daar gaan we maar nu niet meer vanuit. De lucht ziet blauw en het waait maar een klein beetje.

Da´s wel heel mooi, want straks gaan we de heilige St. Antonius vereren met een viering van Zijn grote dag. Wat houdt die dag in? Groot feest voor de dieren, want die worden vandaag eens extra in het zonnetje gezet. Ze worden versierd met lintjes, strikjes, kroontjes, vlaggetjes (Spaanse natuurlijk) er worden kraaltjes op schildpadden geplakt, enz. Al die dieren worden meegenomen naar de kerk, waar de mensen aankomen met aquaria onder hun arm, want de goudvis moet ook gezegend worden, ze komen met manden vol konijnen, kippen, marmotten, vorig jaar was er een mister macho-kalkoen, de meest succesvolle dek-kalkoen van de fokkerij hier even verderop. Die trotse adonis was getooid met een gouden kroontje op zijn kop, en om zijn hals en een rood halsbandje, waaraan een hondenriempje was bevestigd, zodat de dikke welgestelde eigenaar met hem kon wandelen en pronken, alsof het een hondje was. Dat de baas op zijn hond gaat lijken kan niet gezegd worden van de baas van de kalkoenen. Deze baas zag er een stuk minder potent uit dan zijn trotse parade-kalkoentje.

De nodige versierde honden en katten zijn natuurlijk ook aanwezig, allemaal voorzien van een extra aaitje, maar verder in het jaar hebben veel dieren het hier echt niet zo goed. Spanjaarden en dierenliefde zijn geen goede match. In elk geval worden er twee prijzen uitgereikt aan het mooist versierde dier. De jury gaat er eens stevig tegenaan en vaak krijgen ze ruzie omdat de één de kip met sjerp het mooist vindt en de ander zou de prijs willen toekennen aan de gecastreerde stier die nu getooid is met kleurrijke kerstboomballen op de plek waar ooit zijn mannelijke trots gezeten heeft!

Wat de prijs is? Welnu, die is niet te versmaden. Er loopt een klein roze biggetje los te schreeuwen tussen de menigte door. Dat is de hoofdprijs! Zijn lot is bezegeld: hij gaat vanavond aan het spit ter voldoening van de hongerige winnaars. De tweede prijs is een kakelende vette kip, die ook rondwaart tussen de benen van de aanwezigen. Ook haar lot is bezegeld: zij gaat de soep in. Ontegenzeglijk. Eén troost: ze zijn als eerste gezegend door meneer pastoor. 

Terug naar de zegeningen. Na de mis in de kerk, gaat de hele gemeente achter de muziek aan. De muziekvereniging blij, want dan kunnen ze weer eens laten horen wat ze ingestudeerd hebben. Het is druk  langs de route, veel gekakel en veel gedoe, maar dat zorgt ervoor dat de valse klanken een beetje verdoezeld worden en dat is alleen maar goed. Achter het muziekkorps loopt de cavalerie. Versierde paarden met manen en staarten vol linten, en de uitgedoste caballeros met grote hoeden en in hun handen banieren vol-geborduurd met familiewapens, want reken erop dat ze hier trots zijn op hun status! Enfin, ze maken een omweggetje zodat het hele dorp met de schone klanken bereikt wordt en belanden dan op het pleintje bij de kerk. Dáár gaat het gebeuren. Meneer pastoor neemt het rijkelijk versierde bakje wijwater ter hand, de kwast wordt in stelling gebracht en onder het prevelen van goede wensen zwaait hij met de kwast zodat de aanwezige dieren allemaal wel een spatje van het kostbare water opvangen en dus vrijwel zeker voorzien zijn van hemelse gaven.

Dit is mijn ooggetuigeverslag van vorig jaar, we gaan het dit jaar weer meemaken, om twaalf uur begint het. Als er dit jaar iets anders gebeurt, zal ik het jullie vertellen. We nemen Laika nu zeker niet mee, die moet maar afzien van een veelbelovende zegening, want ze is panisch voor vuurwerk en dát zal met gulle hand worden afgestoken, zodat al die knallen gelijk een einde maken aan de bevredigende zegeningen van meneer pastoor.

De meeste aanwezige dieren ontvangen die knallen met luid gejank, de paarden steigeren hoog op, HET moment voor de caballeros om hun gezag te tonen en de dieren met meesterhand te beteugelen. Die act steelt de show, applaus en OLE, OLE volgt uit vele kelen.

19.01.2020: Ik had beloofd om jullie te laten weten als er dit jaar iets anders zou zijn bij de dierenzegeningen dan vorig jaar. Nou, dát is er.

Weer waren er tal van dieren, baasjes met hun mooiste kleren aan want het is én zondag én feest. Er werd een mis opgevoerd compleet met avondmaal, dit jaar midden op het kruispunt vlakbij de kerk (niet IN de kerk dus). Het dorp werd voor alle verkeer afgesloten. Er werd een keukentafel op het kruispunt gezet met een mooi kleedje erop, de pastoor erachter, allemaal plastic stapelstoelen ervoor en luidsprekers ernaast, en zo kon iedereen de mis bijwonen. Ik moet zeggen dat ik het indrukwekkend vond, zoveel mensen op stoeltjes midden op het kruispunt in de kou, want de code rood mag dan hier meevallen, maar koud is het wel.

De verkiezing van het mooist versierde dier werd nu, dit jaar dus, wat commerciëler aangepakt. Er werd een soort tombola gehouden waarvoor je lootjes moest kopen á raison van € 5,– voor drie nummertjes. Mensen kochten handenvol lootjes. Er werden twee prijswinnaars getrokken: één voor de hoofdprijs, het varkentje, en de ander voor de soepkip. Laat nou de hoofdprijs vallen bij een vrouw wier man varkens fokt. Hij had voor het goede doel dit varkentje beschikbaar gesteld!

Hierna werd de H. Antonius op de keukentafel gezet, bloemen eromheen, sterke mannen eronder, het plaatselijke muziekkorps ervoor en daar gingen ze door het dorp. Wij geloofden het wel want de snijdende wind was ons veel te koud. Egbert stak gelijk de kachel aan en nu zitten we heerlijk rond het haardvuur met een wijntje te luisteren naar Beethovens 4^e. We denken aan het roze varkentje, en in gedachten ben ik bij de kip…. owee.

Spanje, een liefde – Verhalen over reizen en overwinteren in Spanje

Spanje, een liefde speelt zich grotendeels af in het provinciestadje Fortuna in Spanje bij Murcia. Dit boek neemt de lezer mee naar het hedendaagse Spanje en geeft een inkijkje in het overwinteren in zonnig Spanje, waarbij korte reisjes door Spanje en Portugal beschreven worden. De typische gewoontes en Spaanse gebruiken, de feesten, de cultuur, kortom het normale Spaanse leven komt uitgebreid aan bod en wordt op luchtige, meeslepende wijze beschreven. Auteur: Barbara van Wijk-Douwes.

Verzending binnen Nederland-België is gratis. Wilt u de verzendkosten besparen laat het dan bij een U bekend adres afleveren. Heeft u geen contactadres, mail dan naar barbaravanwijk@gmail.com.

KLIK HIER OM DIT BOEK AAN TE SCHAFFEN