Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.
Vorige week geen verhaaltje vanuit Freán in Galicië. We hadden het druk. Mijn ouders waren toen al een aantal dagen met de caravan onderweg richting ons. Dat deden ze via een omweg langs min of meer de Oostkant van Frankrijk. Zaterdag 28 mei arriveerde mijn ouders de omzwervingen in Frankrijk en Spanje bij ons in Freán op onze privé camping. Voor die tijd waren Sol en ik bezig de laatste puntje op de i aan het zetten. Je wil het toch even net wat netter hebben dan normaal. Ook moest er nog een tijdelijk logeerbed op de logeerkamer gemaakt worden omdat er ook vanuit Chili familie onderweg is voor een vakantie in Europa en bij ons, ook Europa natuurlijk. Alles kwam een beetje op het laatste moment aan, niet omdat we dingen te lang uitgesteld hadden of zo, maar meer omdat het niet anders kon.
Het gras en andere dingen groeien in eens als kool, zo ook op ons campingveldje voor familie en vrienden. Had ik de bosmaaier pas geleden nog gerepareerd, is hij nu weer stuk gegaan. Tijd voor een nieuwe. Maar voor je dan weer goed en wel aan het maaien bent gaat er wat tijd overheen. Ook de akker vergt tijd. Alles is net geplant. Maar dan heeft het net even wat meer aandacht nodig in het begin als het eigenlijk iets te heet is voor de net geplante plantjes. En zo waren er meer zaken die tussendoor kwamen.
Zaterdag 28 mei als wij net de honden uitlaten, komen mijn ouders aan rijden. Iedereen weer blij natuurlijk na elkaar een jaar niet te hebben gezien. Video bellen is natuurlijk niet hetzelfde als in het echt. Na een praatje op de weg lijkt het mijn vader toch verstandiger de caravan maar te parkeren op het net glad gemaaide veld in de schaduw van de kastanjeboom. Als de poten van de caravan uitgedraaid zijn en hij min of meer waterpas staat gaat er voor het eerst een stekker in het stopcontact van de stroompaal van de camping.
Na een jaar is er natuurlijk weer een hoop te vertellen en te bekijken bij ons in huis. De slaapkamer was vorig jaar toen mijn ouders er waren nog een project wat in volle gang was. Nu is de slaapkamer af, zo ook de hal. De eetkamer was het volgende grote project in huis. Het wachten was hier nog op een nieuw besteld raam. Maar verder is de eetkamer af. Mijn ouders hadden daar nog helemaal niets van gezien. En zo zijn er meer zaken die zij nog niet gezien hadden.
Was het vorig jaar een echte werk vakantie voor mijn ouders, is dat dit jaar wat minder het geval. Even zijn er geen grote verbouwingen die op stapel staan. Wel was er natuurlijk werk aan de winkel. Daar was mijn moeder overigens in Nederland al aan begonnen. Als we binnenkort aan de keukenverbouwing gaan beginnen, dan willen we onder het aanrecht geen kastjes met deurtjes, maar kastjes met gordijntjes er voor. De stof daarvoor heeft Sol via foto’s uitgezocht in een zaak in Nederland en mijn moeder is met de opgegeven maten al aan de slag gegaan. Zomen moeten er nog in gemaakt worden. Maar ook vilde Sol voor op haar hobbykamer graag gordijnen voor de stalen rekken met al haar hobby spullen. Ook daar was al stof voor uitgezocht en was mijn moeder al bezig geweest. De gordijnstang voor het gordijn op de hobbykamer kwam ook uit Nederland. Die lag nog in lengtes van 3 meter op zolder bij mijn ouders en is onder de caravan gebonden meegekomen uit Nederland. Die heb ik met mijn vader opgehangen en daarna heeft mijn moeder en Sol, de naaicursus kreeg van mijn moeder, de zoom in de gordijnen maakt. Het ziet er allemaal netjes uit.
Natuurlijk hebben we niet alleen maar gewerkt, we gingen natuurlijk ook uit eten en wat dingen bekijken. Zo zijn we naar het dorpje gegaan wat nu weer boven water is gekomen in een stuwmeer, ook zijn we een rondvaart gaan maken op de Rio Sil en zijn we deze zaterdag naar de wijnfeesten in Chantada geweest. Ook gezellig om dat eens mee te maken. Zo kan ik nog wel even doorgaan….. maar dan neem ik alle ruimte in beslag op SpanjeVandaag 😉
Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl