Spaanse avonturen in Fortuna/Murcia van Egbert en Barbara (4)

Spaanse avonturen in Fortuna/Murcia van Egbert en Barbara (4)
beeld: Freepik
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag zullen publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken.

31 oktober

Beste Mensen,

Ja, ja, het is echt waar: een Britse toeriste heeft een claim ingediend bij haar reisorganisatie. Ze wil haar € 1.200 euro terug omdat er in haar hotel in Benidorm teveel Spanjaarden zaten. Als ze het geld niet willen teruggeven, dan wil de Britse ook wel genoegen nemen met een compensatiereis naar Benidorm, maar dan in een hotel waar geen Spanjaard te bekennen is. “Ze maken zoveel herrie” zegt ze.

Het is wel een feit dat weinig Spanjaarden een probleem hebben met geluidsoverlast. Ze kunnen flink tekeer gaan, maar dat is Spaans. In Elche, de palmenstad hier een eindje verderop, hebben ze werkelijk kapitale villa´s gebouwd, een hele rij, vlak langs de zesbaans autobaan, de A7. Geen geluidswal, nee hoor, helemaal niks. Maar dat deert de gemiddelde Spanjaard niet. Overal is herrie, ga eens aan het strand liggen als er Spanjaarden in de buurt zijn. Neem echt maar oordopjes mee!

En wat Spanjaarden ook doen, dat is bekend, al is het hele strand vrij, je moet niet raar opkijken als er zomaar plompverloren op een halve meter afstand van jou, een hele familie neerzijgt op een badlaken. Tassen vol etenswaren, radio aan, hordes brullende kinderen, vader, moeder, opa, oma, tante, van alles komt mee, en alles snatert, lacht, schreeuwt en maakt herrie.

Daar staat tegenover, dat de familie ook geen enkel probleem heeft om jou erbij te betrekken. Het kan zomaar gebeuren dat je een schoteltje tapas aangereikt krijgt. Nu moet ik ineens denken aan die keer dat wij tegenover een woonhuis ergens in een stadje stonden met de camper, toen er opeens aan onze camperdeur werd geklopt. Een Spaanse meneer hield ons een trommeltje voor, gevuld met zoete koeken. Die had oma gebakken, en die moesten wij proeven, die waren zó heerlijk! Ach, ik blijf ze leuk vinden, die Spanjaarden.

Niet altijd trouwens. Nu bijvoorbeeld was de verkoop of adoptie van zwarte katten stilgelegd. Verboden. Een verbod van 14 dagen. Waarom? Omdat het halloween is en dan krijgen de zwarte katten het moeilijk. In een dorpje ergens midden in Spanje, stoppen ze een zwarte kat een dag lang in een donkere kist. En op halloween zetten ze die kist op een tafel op een podium, grote schijnwerpers erop, en dan wordt de compleet verblinde kat losgelaten en van de tafel gegooid. Het doodsbange dier weet zich dan natuurlijk geen raad. Dan is het de bedoeling dat het publiek die kat met bezems achterna zit. De kat wil vluchten, maar de bezems vegen hem telkens terug. Degene die de vluchtende kat vangt is de winnaar en mag met het arme dier doen wat hij wil. Dat dát niet veel goeds betekent moge duidelijk zijn. Rottige Spanjaarden.

Volgende week meer,

Lieve groetjes voor jullie,
Barbara