Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (58)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (58)
beeld: Canva
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Als ik deze week weer goed aan de gang wil met de bosmaaier in het bos om alles netjes te houden waar ik afgelopen jaar veel tijd in heb gestoken om het vrij te maken van braamstruiken en varens, begeeft de bosmaaier het. Ik was al eens bezig geweest met de bosmaaier, toen waren er motorische problemen, na een nieuwe bougie en volledig demonteren van de motor en alles goed te hebben schoongemaakt liep de motor weer goed. Nu brak er een arm. Dat was al eens eerder voorgekomen en toen heb ik hem wat in kunnen korten. Maar nu nog korter maken was geen optie. Het van links naar rechts bewegen met de bosmaaier wordt dan wat lastiger en zwaarder. Een nieuwe bosmaaier of deze nog een keer repareren voor misschien een paar tientjes? Ik besluit dat met een ijzeren pijp van 6 euro ik best even kan kijken of ik er een mooie nieuwe armen op kan maken. 

In de pijp moet op twee plaatsen wat gebogen worden. Ik heb een buigijzer om pijpen te buigen, alleen kan daar een pijp van 20 mm niet mee gebogen worden. De buurman heeft ook niets. Ik heb wat nodig met een ongeveer juiste diameter voor de bochten die ik moet maken. Een kastanjeboom blijkt de oplossing. Om de stam kan ik mooi de juiste bocht maken. Nu de armen op de juiste maat maken, op de bosmaaier monteren, handvatten terug monteren en maaien maar. Ik ga maar gelijk verder waar ik deze week met de gebroken arm gestand was.

Al hebben we veel grond, een echte tuin om in te zitten hebben we niet. Maar dat is wel iets waar aan gewerkt wordt. Naast onze akker is een stuk met een harde ondergrond en gras. In dat stuk gras, is ook een waterbassin, waar overigens geen water in staat. Ons plan was van dat bassin een vijver of zwembad te maken. Maar er blijken wat problemen met het bassin. Van vroeger uit kwam het water wat er in stond uit een bron in ons bos. Het water van die bron is niet van ons, maar staat beschreven dat er 3 personen gebruik van mogen maken. Door koop van een weilandje hebben wij nu voor twee derde recht op het water en een derde is dus voor een buurman. Die wil ook graag dat water. Alleen in het bassin komt geen water meer. Zetten wij echter water in het bassin, uit welke bron dan ook, dan heeft de buurman recht om op bepaalde dagen al het water uit het bassin te halen voor gebruik elders. Dus geen zwembad of vijver voor ons. Naast de akker wordt tuin en het bassin wordt een zitkuil. Omdat de akker, en de tuin, wat hoger liggen hebben we als we daar zitten een mooi uitzicht. Maar door de wind zit je daar niet altijd lekker. In de zitkuil is dat probleem dus opgelost. 

Als de boden van het bassin/zitkuil netjes is, leggen we er kunstgras in zodat ik niet om de paar dagen echt gras zou moeten maaien. Voor in de zitkuil heb ik deze week een tuintafel gemaakt van pallets. We moeten alleen nog stoelen aanschaffen. Partytent over er in en we zitten ook een beetje uit de zon. Uit de zon, want wij zijn niet van die zonaanbidders, daarom zijn we ook in Galicië gaan wonen. Nog even wat werk, maar dan kunnen we straks in iedere geval ook lekker buiten zitten.

Om bij de akker te blijven. De buurman heeft deze week de akker klaar gemaakt voor gebruik. Mest er op en nog een keer bewerken met een of andere machine. Ik begreep dat er nog iets gedaan moet worden, maar heb geen idee wat. Vandaag, zaterdag, is het plan in ieder geval dat de aardappelen geplant gaan worden. Dan moeten wij komende week de rest van wat we graag willen gaan planten en zaaien. Bonen planten we in ieder geval niet, we hebben daarvan voor de komende jaren genoeg.