INTRO: Ellen-Marie is in 2007 naar Catalonië geëmigreerd. Daar begon ze een winkel, vervolgens een agentschap voor de verhuur van vakantiewoningen en in 2012 begon ze haar eigen B&B. Haar ervaringen over het leven in een B&B en die met de gasten is ze gaan opschrijven en zal ze iedere week met de lezers gaan delen. Meer informatie over haar huis en haar leven in Catalonië kun je vinden op haar eigen Blog: MeAndTheBandB.com

De afgelopen weken ben ik begonnen met inpakken. Samen met een vriend sjouwen we van alles naar beneden en waar ik al bang voor was, je verzamelt veel spullen in 16 jaar tijd. We besluiten eerst de B&B leeg te trekken, maar daar staan vooral zware spullen. Mijn vriend is niet groot van stuk dus ik heb er een zwaar hoofd in. Maar voor wat betreft doorzettingsvermogen doen we niet voor elkaar onder, dus de boel gaat eruit. We bedenken een manier om kasten en bedden te laten zakken via een ladder, bedekt met planken, die we plaatsen tegen een raam op de eerste etage. Na 4 dagen ploeteren hebben we vrijwel alles met een aanhangwagen naar de stal gebracht. Dat is de plek waar de vrachtwagen kan laden.

Mijn Amerikaanse buurman komt even poolshoogte nemen. Niet de meest positieve man in mijn omgeving, maar ik ontvang hem vriendelijk Hij heeft ook een vakantiehuis in een oude hele grote Masia. Het huis heeft hem een fortuin gekost en ook de verbouwing zat niet bepaald mee. Hij moet snel geld verdienen en wil zoveel mogelijk gasten. Zijn huis is een typische Catalaanse Masia, donker met kleine ramen in de vrij sobere kamers, elk met een kleine douche en er hangt niets aan de muur. Hij heeft geen zwembad en zegt dat dit komt door een trauma uit het verleden, maar volgens hem is een zwembad ook niet nodig. Er is ook nog geen website. Aanvankelijk wilde ik hem wat tips geven, maar de buurman weet alles beter dus daar ben ik mee gestopt. Er werd geadverteerd door hem op allerhande sites en als ik hem vroeg hoe de boekingen verliepen zei hij me dat het allemaal niet opschoot. Al drie maal had hij zijn prijs verlaagd en nog liep het niet storm.

Van de week sprak ik kort met zijn vrouw, ook geen vrolijke noot, die me vertelde dat ze het wel had gehad met die gasten en bijbehorende problemen. Nu had een familie alle handdoeken meegenomen naar huis, ze werd er moedeloos van. Nee, dit hadden ze zich heel anders voorgesteld.

Voordat ik mijn B&B begon, verhuurde ik soortgelijke huizen voor andere mensen. Ook van hen hoorde ik drama verhalen over allerhande zaken die men kapot maakte in het huis. Feestjes die werden gehouden door jongelui waarbij andere gasten erg hadden geklaagd en gasten die vertrokken zonder te betalen.

Ik denk terug aan de 10 jaren dat ik mijn eigen B&B heb gehad en kan me eigenlijk geen enkel incident herinneren. Eens had ik met nieuwjaar 3 dagen jongelui in mijn huis die gingen feesten, maar ik heb hen niet gehoord en mijn huis was helemaal aan kant en er was niets kapot toen men vertrok. Meer dan een bed, een lampenvoet en wat kopjes en schoteltjes zijn er in al die Jaren niet gesneuveld. Men heeft altijd betaald, zelfs de man die een uurtje seks had met zijn minnares. Nee, ik ben gezegend met de gasten die mijn huis kwamen bezoeken en zelden ontving ik iemand die niet vriendelijk was.

Mijn buurman biedt aan mij te helpen met wat zware tuinpotten als hij ons ziet sjouwen. Samen lopen we de tuin in en we praten over de afgelopen zomer. Hij klinkt weer niet opgewekt en als ik hem vraag wat er scheelt, vertelt hij me over een groep kanoërs die een aantal kamers in zijn huis hadden gehuurd. Het ging om jongelui tussen de 16 en 18 jaar oud die werden begeleid door twee oudere mannen. De buurman en zijn gezin wonen niet in het vakantiehuis zelf maar in een kleine woning ernaast. De tweede nacht dat de groep kanoërs in zijn huis verbleef hebben ze een feestje gehouden. Als hij die morgen wakker wordt ontploft zijn telefoon van de berichten. Deze zijn afkomstig van andere gasten die vragen of hij in wil grijpen vanwege de enorme geluidsoverlast die de kanoërs veroorzaken. Buurman zelf had niets gehoord. Als hij bezorgd een kijkje gaat nemen in zijn B&B zijn de kanoërs al vertrokken, maar treft hij een enorme chaos aan. In de kamers heeft men een feestje met Tomato frito (Spaanse tomatensaus) gehouden en dat druipt over zijn witgekalkte muren en zijn beddengoed. In de kamer van de begeleiders staan de blikjes bier tot aan het plafond opgestapeld. Zij hebben duidelijk hun eigen feestje gevierd.

Buurman moet alle muren schilderen en kan het beddengoed direct bij het afval zetten. Wat een strop en ik voel met hem mee. Toch vraag ik me direct af waarom hij dergelijke problemen heeft en ik niet. Buurman is druk en wil graag brood bakken en eigenlijk heeft hij helemaal geen zin in vakantievierders in zijn huis. Hij wil kookclinics geven dus ontbijt heeft hij ook geschrapt. Alle keren dat ik op uitnodiging zijn huis bezocht voelde ik geen gastvrijheid en dan denk ik dat ik het toch begrijp. Mensen hebben altijd respect voor jou en je huis als je er alles aan doet om het ze ook daadwerkelijk naar de zin te maken. Maar ik ga het hem niet meer uitleggen, want hij weet nog steeds alles beter.

Ellen-Marie deelt in onze rubriek SpanjeVerhalen elke week haar ervaringen over ‘het wel en wee in een B&B’, wat ze meemaakt met gasten en tijdens haar excursies door Catalonië. Neem eens een kijkje op haar website MeAndTheBandB.com of bezoek de website van de B&B Mas Pitra in het Garrotxa natuurpark in de provincie Girona.