SpanjeVerhaal: Ons B&B-avontuur in de provincie Alicante (NIEUW)

SpanjeVerhaal: Ons B&B-avontuur in de provincie Alicante (NIEUW)
Beeld: ingezonden

SpanjeVerhaal: Ons B&B-avontuur in de provincie Alicante (NIEUW)

Dit artikel is 9 maanden oud en kan dus niet meer actueel zijn.

INTRO: Na bijna drie jaar verbouwen, openen zussen Noëlle, Suzanne en Michelle in oktober 2023 hun gloednieuwe Bed & Breakfast Casa la Vall in het nog authentiek Spaanse dorpje Benialí in de provincie Alicante. Lang kunnen ze er samen echter niet van genieten. Er moet immers opnieuw geld in het laatje worden gebracht. En dus vertrekken Noëlle en Suzanne na een maand alweer naar Zwitserland, voor een winterseizoen in de horeca, terwijl Michelle achterblijft om de Bed & Breakfast langzaam op de kaart te zetten. 

Kritisch werpt hij een blik op ons visitekaartje. “Dit lettertype is veel te klein”, zegt hij streng. Ik knik gedwee. Ik weet het. Pascual, de plaatselijke kroegbaas, is al net zo direct als de gemiddelde Nederlander. “Ons adres staat er ook niet op”, antwoord ik. “Vergeten”. Hij schudt zijn hoofd. Hoewel hij niet helemaal tevreden is met de kaartjes die ik wellicht nét iets te haastig heb gemaakt en besteld, plaatst hij ze toch pontificaal op de bar. Blij neem ik een slokje van mijn glas wijn. 

Een nieuwe Bed & Breakfast op de kaart zetten is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het is niet alleen het vinden van een geschikt (en betaalbaar) pand. Het verbouwen ervan. Of het aanvragen van de vergunning. Dat is slechts de eerste stap. Een stap die al vijf jaar in beslag nam. Nee. Van helemaal níéts iets maken, is meer dan dat. Want nadat we iets meer dan twee maanden geleden onze eerste gasten in onze gloednieuwe Bed & Breakfast mochten ontvangen, bleef het (met uitzondering van de feestdagen) opvallend stil. Iets wat ik als rasechte controlfreak misschien nog wel het moeilijkst van allemaal vind. Want het is iets wat ik zelf niet (helemaal) in de hand heb. Het kost tijd. Geduld. Vertrouwen. Recensies. Mooie foto’s. En misschien een visitekaartje. Of tweeduizend. Hoopte ik.

Een groot deel daarvan gaf ik aan mijn zusjes. Toen zij een maand geleden opnieuw op het vliegtuig stapten. Klaar voor nóg een winterseizoen in het Zwitserse Zermatt. Er moest immers geld in het laatje komen. Het winterseizoen in Spanje zou ik gemakkelijk alleen kunnen draaien. En zo niet, dan waren onze ouders, die op dit moment één straat bij ons vandaan wonen, altijd bereid om bij te springen. Dat ik, in plaats van met het schoonmaken van de kamers en het klaarmaken van een vers ontbijt, eigenlijk alleen maar bezig ben geweest met het maken van reclame, had ik echter niet verwacht. Want waar mijn zusjes, werkzaam in de horeca, nog steeds druk bezig zijn om het toerisme van Zermatt naar Benialí te trekken, slijt ik mijn dagen voornamelijk achter de computer. Vastberaden om bekendheid onder een groter publiek te vergaren. Één voor één vink ik alles af. Website. Check. Facebook. Check. Instagram, Google, TripAdvisor. Check, check, check. 

Het vergaren van bekendheid onder de locals liet ik in de kundige handen van Isa en Pascual. Gelukkig. Want als ik een week later opnieuw de bar binnen kom lopen, wenkt Pascual me enthousiast. Nog voordat ik mijn jas uit kan trekken en een glas wijn kan bestellen, heeft hij al een informatieboekje uit het door de gemeente geplaatste folderrek, dat even verderop in de bar staat, gepakt. Net als bij ons in de entree, is ook hier het rek tot de nok toe gevuld met folders en informatieboekjes. Boekjes die de gemeente nog niet zo heel lang geleden heeft laten drukken, maar voordat wij onze deuren mochten openen en dus zonder verwijzing naar onze kersverse Bed & Breakfast. Godzijdank is dat iets waar Isa noch Pascual enige boodschap aan heeft. Gewapend met een nietmachine, niet Pascual, een van onze visitekaartjes zorgvuldig in het door hem net gepakte informatieboekje. Tevreden legt hij het voor mij neer. Probleem opgelost. Ik glimlach dankbaar.

Dankzij Isa en Pascual is er geen local die ons nog niet kent. Als het aan mijn zusjes ligt, komt heel Zermatt deze zomer naar Benialí. En ik? Even werp ik een blik op de grote stapel visitekaartjes die we hier nog op kantoor hebben liggen. Dan laat ik mijn ogen weer over het scherm glijden. Mijn vingers vliegen over het toetsenbord. Mijn visitekaartje is ons verhaal. Misschien heb ik er op dit moment nog geen tweeduizend, maar wel genoeg om ons voor eens en altijd op de kaart te zetten.    

De drie zussen Noëlle, Suzanne en Michelle zijn een B&B begonnen in Benialí in de provincie Alicante. Casa La Vall is hun droom en na drie jaar verbouwen is de B&B eindelijk klaar om bezoekers te ontvangen. Lees alles over de avonturen van hoofdzakelijk Michelle die ons op de hoogte houdt van wat er allemaal komt kijken bij een B&B in Spanje.

Ga naar de inhoud