MADRID – De armste mensen in Spanje leven drie tot vier jaar korter dan de rijksten en in de provincies in het midden en het noorden van Spanje leeft men langer dan in het zuiden. Daarnaast leeft men ook langer in de stad dan op het platteland. 

Dat zijn de belangrijkste conclusies uit een onderzoek dat gedaan is door een groep onderzoekers van verschillende Spaanse centra, gefinancierd door het ‘Instituto de Salud Carlos III’ (Instituut van gezondheid Carlos III) en de ‘Asociación Española Contra el Cáncer (Spaanse vereniging tegen kanker). De conclusies zijn gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports van de Nature groep. Aan het onderzoek werkten onderzoekers van verschillende vooraanstaande centra en universiteiten mee. 

De belangrijkste conclusie van het onderzoek is dat de personen met minder economische middelen tussen de drie en vier jaar korter leven dan de rijkere groep in Spanje. Toen het onderzoek verder ontwikkeld werd, kon men de eerste ‘levenscategorieën’ in Spanje onderscheiden op sociaal economisch vlak, die volgens de auteurs van groot belang kunnen zijn om de overlevingskans van verschillende ziektes, waaronder kanker, te kunnen onderzoeken. 

Er is vastgesteld dat vrouwen en mannen die in de armste wijken wonen tussen de 3,2 en 3,8 jaar minder leven dan de mensen die in rijkere wijken wonen. Daarnaast is ook berekend dat vrouwen gemiddeld 5,6 jaar langer leven dan mannen. Vrouwen worden gemiddeld 82,9 jaar en mannen worden gemiddeld 77,3 jaar oud in Spanje. Per provincie valt te observeren dat de levensverwachting bij de geboorte hoger is in de noordelijke helft van het Iberisch schiereiland, bij zowel mannen als vrouwen en dat dit ook geldt voor de hoofdsteden van de provincies in vergelijking met het platteland. 

Om het onderzoek tot stand te brengen werden alle sterfgevallen voor alle oorzaken van alle 35.960 van alle volkstellingen van Spanje gedurende de periode 2011-2013 geanalyseerd. 

Het niveau van rijkdom of armoede van alle zones werd gemeten dankzij een index die ontwikkeld was door de Spaanse vereniging van epidemiologie, die ook informatie bevat over zes indicatoren die voornamelijk gelinkt kunnen worden aan werkgelegenheid en educatie: percentage handarbeiders (met en zonder werk), tijdelijke werknemers, percentage bevolking zonder secundair onderwijs en woningen zonder toegang tot het internet. 

Volgens Daniel Redondo, één van de onderzoekers is ‘het begrijpen van de verbanden tussen de levensverwachting en de sociaal- economische positie iets dat kan helpen bij het ontwikkelen van passende programma’s voor volksgezondheid. Het categoriseren van de bevolking is hiervoor belangrijk om in te kunnen schatten wat de specifieke overlevingskans van kanker is per sociale status.  

Nu de bevolking van Spanje voor het eerst is gecategoriseerd per sociaaleconomisch niveau, kan de overlevingskans van kanker en andere chronische ziekten beter onderzocht worden vanuit het perspectief van ongelijkheid bij gezondheid, zoals al is gedaan in andere Europese landen, zoals bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk. 

Volgens María José Sánchez, ook een onderzoeker die betrokken is bij het onderzoek, zijn de categoriseringen fundamenteel voor het berekenen van onze levensverwachting en voor het berekenen van de overlevingskans bij kanker. Hierbij wordt gekeken naar de ongelijkheden bij deze ziekte die blijven bestaan en die een economische impact hebben op de kosten van de gezondheidszorg. 

Om dit te doen zijn categorieën nodig die deze overlevingskans kunnen schatten. Dit wordt gedaan op basis van kankerregistraties die onder meer de kans op overleven, de kans op overlijden en verloren levensjaren door deze ziekte verzamelen.