INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.
Vorig jaar kochten we een stukje grond bij, als of we nog niet genoeg hebben. Ons idee was dan ook niet om meer grond te verkrijgen, maar om er voor te zorgen dat er niemand anders iets met dat stukje grond zou gaan doen. Stel dat iemand bedacht zou hebben om er een schuur op te zetten voor het stallen van een tractor. We willen geen buren en ook geen schuur van een buur naast ons. Enige oplossing is dus om dat te voorkomen het te kopen. Dat was dus vorig jaar.
Ik heb het weilandje van bijna 1000m2 een keer helemaal schoon gemaakt met de bosmaaier. Er stonden naast gras ook varens van een meter hoog. Ik had de buren gevraagd de koeien van hun die bij ons staan er eens te laten grazen, maar koeien blijken kieskeurig te zijn en willen het liefst ergens grazen waar niet al te veel varens staan. Nadat ik het schoon maakte en er weer gewoon gras groeide hebben de koeien er een paar keer gestaan. maar na een tijdje zette de buren de koeien er weer niet meer. Weer met de bosmaaier alles schoonmaken was iets waar ik geen zin meer in had. En het idee wat we er mee hebben moet ook maar eens een keer in gang gezet worden.
We willen van de wei een tuin maken. Het weitje loopt een beetje af. Onderaan willen we een kas zodat we heel het jaar door bijvoorbeeld eigen tomaten hebben. Verder moet er gras op komen zodat het een mooi gazon wordt. We willen misschien iets met een vijver en er moeten terrassen komen, vlakker stukken waar je dan kunt zitten. We willen er ook verschillende bomen en andere planten op hebben die wat te eten geven, wat allemaal moeten we nog uitzoeken. Maar als we dus over een paar jaar op een terras zitten aan de vijver en we hebben zin in een appel of een peer, dan moeten we die gewoon kunnen plukken. Dat is dus het plan.
Met een buurman uit een dorpje verderop hebben we het eens over onze plannen gehad en hij wil voor ons de zaken waar een tractor bij nodig is wel doen. Enige waar wij voor moeten zorgen is dat er een ingang is voor een tractor. Nu is er alleen een kleine smalle ingang waar de koeien langs de wei op gingen. Gelukkig is de aangrenzende wei ook van ons. De afscheiding tussen die twee is een oude vervallen keien muur. De opening in de muur om een ingang te maken voor een tractor was niet veel werk. De keien liggen gewoon los getast, dus ik hoefde alleen maar keien af te tassen. Nu de opening er was kon ik de buurman laten weten dat hij kon komen wanneer hij daar tijd voor heeft.
Afgelopen weekend is de buurman met de tractor en een rotoreg geweest om het gras, de varens en al water meer staat fijn te malen en en de grond om te woelen. Daarna moet het zo in ieder geval voor een week blijven liggen. Daarna moet het bewerkt worden met een ploeg. Dat was vandaag. Tegen een uur of 11 krijg ik een berichtje dat de buurman onderweg in om te gaan ploegen. Een uurtje later is het werk gedaan. Nu mag het zo blijven liggen tot volgend jaar. Dan moet alles weer met de rotoreg en de ploeg gedaan worden. Daarna kunnen we gras zaaien, bomen planten en de rest van de tuin inrichten.
Voor het allemaal helemaal klaar is en het er allemaal echt als een tuin uitziet zijn we wel een paar jaar verder denk ik, zeker als we ook appels en peren willen plukken. In ieder geval hebben we er zo weer een project bij en hoeven we ons voorlopig nog niet te vervelen.
Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl