Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

In Spanje staan veel lege gebouwen, wat, hele dorpen staan te verpieteren. We kunnen het regelmatig lezen hier op Spanjevandaag. Afgelopen week moesten wij in Monforte de Lemos zijn. Ik moest er nog wat gaan betalen in een winkel. Op de terugweg zag ik een bordje staan, een waterval. We hebben het wel een vaker zien staan als we onderweg naar huis zijn vanaf Monforte de Lemos. Deze keer neem ik de afslag en volg de bordjes waarvan we er maar twee zien staan. Via een dorpje en wat slingerweggetjes komen we uit bij het stuwmeer Belesar. We rijden over de dam maar de andere kant waar de gebouwen van de waterkrachtcentrale staan. Maar een waterval, nee die zien we niet. Er blijkt echter wel een weggetje te zijn wat omlaag gaat richting de rivier die als het ware uit de dam komt.

Als we heel het weggetje naar beneden gevolgd zijn kunnen we op een gegeven moment niet meer verder. We staan onder aan de dam, een enorme gecurvde hoge muur. Ik maak er wat foto en we gaan weer. Als we weer boven zijn geef ik Chantada in op de navigatie. We slingeren langzaam omhoog. Langzaam, want het is hier mooi en erg rustig. Dan zie ik een verlaten gebouw staan. Ik parkeer de auto en ga kijken. Sol wil niet mee en wacht dus in de auto.

Vroeger, toen we nog in Nederland woonde, ging ik er vele weekenden, meestal in België, op uit om in verlaten gebouwen te fotograferen. Urbex fotografie is erg leuk om te doen. Ik ben in klooster, kernen, fabrieken, mijnen, huizen, kastelen en nog meer geweest. Hier wil ik het weer een beetje op gaan pakken die hobby. Dus al er verlaten gebouwen zijn, waar van het overduidelijk is dat de verlaten zijn, dan moet ik even gaan kijken natuurlijk of het wat is om nog een terug te gaan. 

Het eerste gebouw waar ik in kom lijkt mij een soort kantoor te zijn geweest. Binnen is er niet veel meer van over en als ik buiten loop, eigenlijk richting de auto, dan zie ik nog meer gebouwen staan. Die staan wat hoger op de berg. Er staan hier drie grote gebouwen en wat kleinere gebouwen. Ik loop ze allemaal even door. Het zier er allemaal veilig uit om nog eens terug naartoe te gaan met camera en statief. Ik loop weer terug naar de auto en we rijden even later verder.

Thuis kijk ik op Google Maps of er misschien een markering staat bij de locatie van de gebouwen. En ja hoor, het blijkt een verlaten vakantieoord te zijn van Fenosa, het bedrijf waar ook de waterkrachtcentrale van is. Een paar dagen later ga ik terug om er op mijn gemak te fotograferen. De lege gebouwen waar ik vroeger kwam, waren deels nog gemeubileerd. Stel je je daar niet te veel van voor. Hier is dat ander, althans in de gebouwen waar ik in geweest ben. Hier waren de gebouwen leeg, op een enkele stoel na. Wat wel jammer is, is dat alles als het over iets met waarde, kabels en leidingen, dat zowat alles uit de muren getrokken is. Voor mij geldt het motto van de urbex fotografie, Leave nothing but footprints, take nothing other than pictures. Goed die hier in de gebouwen al gelopen hebben dachten daar anders over blijkbaar. Ik ga op zoek naar de volgende locatie hier in de omgeving!

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl