Politiehonden en -paarden werken jarenlang hard om de inwoners en bezoekers van Spanje te beschermen. Maar wat gebeurt er met hen als ze met pensioen gaan? Dankzij Spaanse organisaties als Héroes de 4 Patas en Adopta K9 vinden veel gepensioneerde politiehonden en -paarden een liefdevol nieuw thuis, maar het is de hond die een nieuwe familie uitzoekt en niet andersom.

Politiehonden hebben vaak een indrukwekkende carrière achter de rug. Ze zijn getraind om drugs en explosieven op te sporen en criminelen te arresteren. Na jaren van trouwe dienst verdienen ze een rustige oude dag.

Adoptieorganisaties als Héroes de 4 Patas en Adopta K9 helpen gepensioneerde politiehonden met het vinden van een nieuw thuis. Anders dan bij reguliere asielen is het de hond die kiest wie zijn nieuwe baasje wordt, niet andersom. “We willen voorkomen dat er honden worden teruggebracht of dat adopties mislukken. Daarom laten we de hond zelf kiezen, dat werkt het beste”, legt een woordvoerder van Adopta K9 uit.

Het adoptieproces is zorgvuldig en intensief. Potentiële baasjes moeten eerst een uitgebreide vragenlijst invullen. Als ze door de selectie komen volgt een telefonisch gesprek en een huisbezoek. Dit betekent nog niet dat de adoptie rond is. De organisatie bewaart de gegevens en neemt contact op zodra er een hond is die bij het baasje past.

Vooral voor eerste honden kan dit traject lang duren. “We praten op vrijdag en maandag was de hond al thuis”, vertelt een vrouw die via Héroes de 4 Patas twee politiehonden adopteerde. Maar dat is niet gebruikelijk. De organisaties volgen de geadopteerde honden hun hele leven om er zeker van te zijn dat ze goed verzorgd worden.

Een hond is geen speelgoed

Rond de feestdagen duiken vaak verhalen op over honden die als verrassingsgeschenk onder de kerstboom liggen. Hondenorganisaties waarschuwen hier steevast voor. Een huisdier aanschaffen is een grote verantwoordelijkheid, geen impulsaankoop.

Dit geldt des te meer voor gepensioneerde politiehonden. Ze zijn vaak al op leeftijd en sommige hebben medische klachten. “Alle honden verdienen een goed thuis, maar deze hebben jarenlang voor ons gewerkt. We hebben de plicht om ze een waardig pensioen te geven”, benadrukt een woordvoerder van Héroes de 4 Patas.

Een oude politiehond adopteren vraagt extra inzet. Ze zijn gewend aan een strikte routine en kunnen moeite hebben met wennen aan een rustiger leven. Ook hebben ze meer zorg nodig. “Als je niet bereid bent te accepteren dat de hond ziek wordt, neem hem dan niet op”, aldus de woordvoerder. Het is een grote verantwoordelijkheid, maar met liefde en toewijding vinden veel brave honden een fijn tweede thuis.

Een nieuw leven voor politiepaarden

Paarden die jarenlang voor de politie hebben gewerkt, verdienen ook een waardig pensioen. Politiepaarden werken doorgaans tot hun 18e tot 20e levensjaar. Daarna gaan ze met pensioen, maar zijn vaak nog fit genoeg voor lichtere taken. Steeds vaker worden ze daarom herplaatst binnen het politiekorps. Ze helpen bijvoorbeeld met de training van jonge paarden of doen dienst als lespaard voor agenten. Zo blijven ze actief en maken ze nog jaren nuttig gebruik van hun ervaring. Ook geeft dit mentaal rust, omdat ze in een vertrouwde omgeving blijven.

Paarden die echt met pensioen gaan worden waar mogelijk geadopteerd door politieagenten of andere betrouwbare mensen die ze kennen. Zo’n vertrouwde nieuwe eigenaar is ideaal. Het paard went sneller en kan geleidelijk afbouwen in plaats van abrupt te stoppen met werken. De politie houdt contact met de nieuwe eigenaars om te controleren of alles goed gaat.

In uitzonderlijke gevallen, als een paard om medische of gedragsmatige redenen niet herplaatst of geadopteerd kan worden, gaat het naar een speciaal asiel. Hier wonen uitsluitend gepensioneerde politie- en legerpaarden, dus de sfeer is vertrouwd. Ze leven er in kuddes en hoeven niets meer te presteren, alleen van hun pensioen te genieten. Zo’n rustig leven in een bekend gezelschap is ideaal voor deze hardwerkende dieren.