Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Onze huisdieren. We hebben er nog al wat. Gelukkig zijn ze niet allemaal van ons. Antares, onze hond, die is van ons. Bij de koop van de boerderij zat ook een mooie kater. Anteres kan er niet goed mee overweg en gaat er altijd als een wilde achter aan. Jammer dan! Had die kat zich maar netjes voor moeten stellen aan haar toen we hier kwamen wonen.

Er was nog een andere kater, we zijn blij dat we die al een tijdje niet gezien hebben. Volgens de buurvrouw hoort die kater niet bij de koop en is het er een die alleen komt als hij honger heeft. Door die kater moesten al onze spullen van de schuur naar een kamer binnenshuis. Hij liet weten dat hij er was en sproeide overal. Maar goed, al een tijdje niet meer gezien. Dan zit er op de bovenverdieping van de stal een witte poes, Blancita, hoe origineel kun je het verzinnen voor een witte poes. Die is van de buurvrouw maar kan ze thuis blijkbaar niet hebben.

Dan de koeien, stonden er eerst 5, staan er nu 8. Drie kleine kalfjes staan in een kleine stal onder ons huis. De andere 5 staan in de (losse) stal. Schitterend die kalfjes, eerst waren ze bang van ons, nu sabbelen zee op je hand liefst tot je elleboog toe. De koeien zijn niet van ons hoor, die zijn van de buren. Het zijn wel onze grasmaaiers, anders moeten we het zelf doen….. en we hebben nog al wat gras! Dan is er deze week een koolmees bij gekomen. Die fladdert al dagen voor en tegen een raam als of ie naar binnen wil. We noemen hem of haar Alberto.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

Stoken met de ramen open. We hebben een centraleverwarming op diesel, de 800 liter diesel die eind januari kochten is bijna op. 500 euro in 2 maanden tijd verstookt! Laten we maar niet meer tanken. De cv verwarmt toch alleen maar ruimtes die we niet gebruiken. We zitten altijd in de keuken omdat dat de enige ruimte is op het moment die we kunnen gebruiken. Daar is geen cv, maar een hout gestookt fornuis. In de avonden is het toch wel fris in de keuken, dus willen stoken.

Deze week gaat het echter telkens fout met stoken. Geen idee wat we verkeerd doen, maar de ramen moeten open. Alles ziet blauw van de rook in de keuken. Keer op keer als we hem aansteken. Stoken met de ramen open dus! Sterker nog, we wachten buiten tot de rook is opgetrokken. Volgens Sol moet er wat aan de schoorsteen gedaan worden. Volgens mij is het omdat er geen zuchtje wind staat en daar door geen trek is in de schoorsteen. We hebben ons elektrisch kacheltje maar weer tevoorschijn gehaald. Met dat ding aan, een vest en een dekentje is het best behaaglijk. …. nu maar wachten op de zomer.

Tot volgende week!

Zoals ik nu voor SpanjeVandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl

Groetjes Sol, Rob en Antares.