INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Afgelopen week namen we op een minder plezierige manier afscheid van de buren en de koeien. Alles op verzoek van de buren, zij vonden dat de helft van het huurbedrag ook wel voldoende is. Om dus verder voort te borduren op mijn verhaal van afgelopen zondag, hier het vervolg. De koeien zijn weg uit de stal, ook de spullen die er stonden zijn weg. De troep hebben ze wel laten staan. Geen punt, kwader kan ik niet meer worden, dus geen zin om er iets van te gaan zeggen. Daarmee spelen we ze juist in de kaart. Al is het onzin, ik heb alles afgesloten met een ketting en een slot. Sol vond het wat overdreven, maar het geeft een duidelijk signaal af aan de buren. Maar nu ook anderen in de omgeving zeggen dat een ketting en een slot niet zo gek is, heeft Sol er ook geen problemen meer mee. Ook heeft de buurvrouw al twee keer aan de deur gestaan met een verhaal over een advocaat en dat wij hen een half jaar tevoren hadden moeten vertellen dat het afgelopen is aan het einde van de termijn. Maar ja, zij wilde nooit een contract, dus is er ook geen contract wat opgezegd moet worden. Zeker, een mondelinge afspraak is ook rechtsgeldig. Maar zoals afgelopen week te lezen was, heeft zij zelf de voorwaarde aangepast. Gek dat haar advocaat daar niets van gezegd heeft. Natuurlijk zegt je ‘fantasie advocaat’ alles wat je graag wil horen. Die bestaat dus niet. 

Volgens de buurvrouw zou het ook zo zijn dat andere buren ons hebben opgestookt het (niet bestaande) contract stop te zetten. En die buren zouden ook allemaal slechte dingen over hen hebben gezegd. De buren hebben met iedereen, en nu ook met ons, in de omgeving problemen, grote problemen en minder grote problemen. Feit is wel dat in hun dorpje niemand met ze praat en wij wel met die mensen. Natuurlijk weten wij wat die mensen van de buren vinden, maar er is er nog geen een geweest die ook maar iets gezegd heeft wat de buren in een kwaad daglicht zet en wat voor ons een reden is geweest om ze uit te zwaaien.

Natuurlijk heeft de week niet alleen uit toestanden bestaan met de buren. Al kost het gedoe wel veel energie. We zijn ook op kosten van een lezer van ons blog gaan uit eten. We zijn ook een dagje bij kennissen geweest om te vieren dat de koop van hun huis in Galicië eindelijk is afgerond. Dus ook genoeg om even aan wat anders te denken dan de buren. 

Cleopatra, de poes die in januari aan is komen lopen en niet meer weg is gegaan en eind maart is bevallen van 6 kittens, is afgelopen week geholpen en zal niet meer zwanger worden. Toen we onze eerste poes en kater lieten helpen waren we bijna 500 euro kwijt. Dat is veel geld, sterker nog, het is duurder dan in Nederland. Sol is eerst gaan bellen voor een goedkoper adres. Daarna kregen we van kennissen een dierenarts die ongeveer 50 kilometer bij ons vandaan is. Maar de extra kilometers wegen zeker op tegen de kosten van de sterilisatie van Cleopatra. 130 euro! Deze dierenarts onderzocht Cleopatra ook gelijk, dat is iets wat ik onze dierenarts nog nooit heb zien doen als we met een van onze huisdieren aankwamen. In Nederland waren we voor de jaarlijkse vaccinaties van Antares altijd 90 euro kwijt, maar toen werd ze ook helemaal nagekeken. Nu zijn we 80 euro kwijt bij onze dierenarts en wordt ze niet nagekeken. Tijd om maar wat vaker naar de (onze) nieuwe dierenarts te gaan.

Op mijn werk in de koeienstal was het de afgelopen weken wat rustiger. Maar met de rust is het weer gedaan. Afgelopen donderdag had ik mijn día de descansar, mijn rustdag dus. Op die dag zijn er kalfjes geboren. Een tweeling, en volgens mijn baas is dat iets wat niet vaak voorkomt en zeker niet dat alle twee de kalfjes gezond zijn. Twee kalfjes is extra werk, maar het is te overzien. Maar er zijn er nog twee geboren. Dus nu staan er 4 kalfjes die aandacht nodig hebben. Het zal dus wel weer regelmatig voor komen dat ik wat langer aan het werk ben. Maar goed, het is niet anders.