INTRO: Ellen-Marie is in 2007 naar Catalonië geëmigreerd. Daar begon ze een winkel, vervolgens een agentschap voor de verhuur van vakantiewoningen en in 2012 begon ze haar eigen B&B. Haar ervaringen over het leven in een B&B en die met de gasten is ze gaan opschrijven en zal ze iedere week met de lezers gaan delen. Meer informatie over haar huis en haar leven in Catalonië kun je vinden op haar eigen Blog: MeAndTheBandB.com

Mijn zoektocht is nog maar net begonnen. Na mijn laatste dating afspraak kom ik in aanraking met een site die heel nauwkeurig partners met elkaar matcht. Tenminste zo wordt het aan mij verkocht en ik besluit ze een kans te geven. De dame aan de telefoon stelt me tal van vragen en uiteraard ook over de persoon waarnaar ik op zoek ben. Ik val op lange mannelijk mannen met een eigen leven die me ook af en toe tot de orde roepen. We praten over mijn liefde voor dieren, mijn tomeloze energie waarbij ik aangeef dat ik er nog niet aan moet denken om met pensioen te gaan. Ik hou van het leven en wil nog van alles ontdekken.

Slechts een week later krijg ik een berichtje dat ze mijn ideale match hebben gevonden. Het gaat om een man van 79, 1,62 meter lang, gepensioneerd en wonend op een boerderij met paarden in België.
Dat gaat het niet worden, hij zoekt misschien een dame die voor zijn paarden gaat zorgen. Ook deze site schrijf ik af.

Tinder heb ik tot nu toe niet gebruikt want men beweert dat het hier nog steeds alleen om de seks gaat en dat vluchtige gedoe is niets voor mij. Bovendien weet ik inmiddels dat je bij een kennismaking binnen een paar seconde weet of het iets kan worden of niet en via een foto is dat onmogelijk.
Helaas kom ik op de berg, met een B&B voor families ook weinig potentiële kandidaten tegen.
In de afgelopen 10 jaar is het me tweemaal overkomen dat ik een spanning voelde bij een man die ik ontmoette. De spanning die je ervan weerhoudt om stappen te ondernemen, gewoon omdat je te onzeker bent.

De laatste keer dat ik dit gevoel had, is bijna vijf jaar geleden. Ik ontvang een gast, een man, met twee kinderen. We hebben een leuk gesprek en ik denk dat we wachten op zijn vrouw. Een vrouw blijkt er niet te zijn. Hij is een weekeinde weg met zijn kinderen. Nadat ik hem zijn kamer laat zien vraagt hij of ik later een biertje met hem wil drinken. Bloed zenuwachtig werd ik van de man en als hij even later aan een biertje zit en op afstand met mij proost, zit ik als een domme gans naar hem te zwaaien en doe ik alsof ik heel druk in gesprek ben met iemand anders. Een gemiste kans want de man drinkt zijn biertje op en vertrekt. De volgende dag gaat hij fietsen met zijn kinderen en de dag daarop naar huis. Naar Madrid en we wisselen nauwelijks nog een woord. Een paar dagen later kan ik mezelf wel voor het hoofd slaan en besluit ik hem een berichtje te sturen via Facebook. Er komt geen reactie.

Er gaan jaren voorbij en af en toe moet ik nog wel eens denken aan dat moment. Dan krijg ik na ruim vier jaar ineens een berichtje van hem via Facebook. Hoe het met mij gaat. Het gaat prima met mij en met jou vraag ik hem. Hij gaat ook goed en dat was het. Een maandje later hebben we dezelfde chat en weer is het stil. Dan ontvang ik zes maanden geleden een iets uitgebreidere chat van hem. Hij woont niet meer in Madrid, maar is terug in Catalonië waar hij slechts een half uur bij mij vandaan woont. Wat leuk, reageer ik, dan moeten we binnenkort dat biertje nog eens overdoen. Hij vindt het een goed plan en we maken min of meer een afspraak. Maar als ik de definitieve datum aan hem doorgeef, duurt het zeven dagen voordat ik een reactie ontvang. O God, bedenk ik me, ik zit tussen zijn Tinderdates en als die mislukken kom ik aan de beurt. Het bevalt me niets en ik besluit het erbij te laten.

Dan besluit ik toch te gaan Tinderen. Ex is nog steeds actief en treft best leuke vrouwen. Ik wil niet meer afwachten en vind dat ik het ook moet gaan proberen. Als ik de app heb gedownload, duurt het even voordat ik alles begrijp. Ik stuur superlikes naar mensen die ik weg wil swipen en het aanbod valt me ook heel erg tegen. Ex legt uit dat ik misschien niet op Catalaanse mannen val en dan begrijp ik mijn weerstand beter. Het is niet mijn type man en helaas stikt het er hier van. Maar ik hou vol en donder eigenlijk alles in de prullenbak. Op een bepaald moment zie ik een bekende foto. Het is de Madridman die ik er al van verdachte te Tinderen. In paniek klik ik de app weg om vervolgens de volgende dag de man weer te zoeken. Zal ik hem liken, ik weet het niet want wat nou als hij mij niet liket. Als ik er een dagje over na heb gedacht besluit ik hem gewoon een bericht te sturen via Facebook met uitleg over onze laatste afspraak afsluitend met de woorden dat mijn vermoedens over Tinder de juiste waren. Hij stuurt me een chat, wil graag afspreken en we prikken een datum. Die morgen voor onze ontmoeting krijg ik een bericht van hem dat hij kampt met een kaakontsteking en de afspraak wil verzetten. De kaakontsteking gaat over in een blaasontsteking en vervolgens heeft hij een darmprobleem. Als hij 4 weken later een nieuwe afspraak wil maken bedank ik daarvoor. Of die man liegt of zit niet in een gezond vel en beide vind ik niet aantrekkelijk!

Ellen-Marie deelt in onze rubriek SpanjeVerhalen elke week haar ervaringen over ‘het wel en wee in een B&B’, wat ze meemaakt met gasten en tijdens haar excursies door Catalonië. Neem eens een kijkje op haar website MeAndTheBandB.com of bezoek de website van de B&B Mas Pitra in het Garrotxa natuurpark in de provincie Girona.