INTRO: Colyne en Laurens, een Vlaams koppel besmet met het reisvirus, namen afscheid van hun huis en job voor onbepaalde tijd. Samen met hun energieke, driejarige hond, Barry, ontdekken ze sinds een jaar het veelzijdige continent Europa. Campervan Grace, hun tijdelijke huis op wielen, brengt hen op bekende en minder bekende plekjes. Sinds vier maanden gaat hun route door het indrukwekkende Spanje. Benieuwd naar hun reisverhalen en uitdagingen? Reis dan hier met ze mee.
Zeg nu eens eerlijk, wie denkt niet meteen aan het populaire lied van Jimmy Frey wanneer men de naam Zaragoza hoort vallen op radio, op tv of tijdens een gesprekje. Een bescheiden hitje tijdens de jaren tachtig. Je moet het ‘s morgens nog maar horen en het blijft de rest van de dag in je hoofd hangen. Een oorworm van formaat. Of je daar nu vrolijk van wordt of niet. (onderaan de tekst is een video van het lied te zien)
Ik was amper zes, maar zong het aanstekelijke lied toen al mee terwijl ik die smalle heupjes wat heen en weer bewoog in dat strakke jeansbroekje waar ik me stoerder in had gevoeld dan ooit tevoren. Podiumallures, die had ik wel.
Het is zaterdag en er is behoorlijk wat volk op de been. Af en toe zien we rijen mensen aanschuiven aan een karretje met kansspellotjes. Allemaal hopen ze op dat ene grote lot van ‘El Gordo’, dé loterij van Spanje.
Vanop de Puente de Santiago over de Ebro-rivier zien we reeds de vier grote klokkentorens verschijnen van de fabuleuze ’Basilica El Pilar de Zaragoza’, kenmerkend voor de Spaanse barokstijl. De binnenkant van deze basiliek ziet er misschien nog spectaculairder uit dan de toch ook wel indrukwekkende buitenkant. Immense marmeren zuilen die de vele met goud beklede dakkoepels ondersteunen. Die laatsten werden vaak beschilderd door de hand van Francisco Goya, huisschilder van de basiliek en geboren en getogen in Zaragoza. Wat ook behoorlijk indrukwekkend is, zijn de prachtige vloertegels met diverse patronen waar je bijna duizelig van wordt wanneer je er te lang naar kijkt.
Verder pakt de grootstad graag uit als plaats met de meest diverse gastronomie van Spanje, namen als Barcelona en Bilbao voorbij. Onze Nederlandse vrienden zijn nog echte “Spanje-maagden” en dus is het een ideale gelegenheid om wat dieper op de Spaanse keuken in te gaan, vooral de tapas dan. Menukaarten in tapasbars klinken voor niet-Spaanssprekenden vaak eerder Chinees dan Spaans. Woorden als ‘jamon’ en ‘queso’ vallen nog net te begrijpen voor de gemiddelde Belg & Nederlander, naast ‘cerveza’ uiteraard, maar daar stopt het waarschijnlijk dan ook voor velen. Tapas, pinchos, montaditos,… we gebruiken ze vaak door elkaar zonder het te beseffen. ç
Het is nochtans redelijk eenvoudig. Tapas (tapar: bedekken) zijn namelijk de kleine gerechtjes om met een vorkje te eten, pinchos of pintxos (pinchar: prikken) eet je met een prikkertje en montaditos zijn in feite ook pinchos, maar waarbij het onderste laagje bestaat uit een stukje of sneetje brood. Voor de grotere honger zijn er nog de ’raciones’ (porties) die je kan delen of gewoon lekker zelf opeten. Tafelen doen wij met zijn vieren in het binnentuintje van ‘Bodegas Almau’, daar is het net iets rustiger. Bovendien zijn onze viervoeters hier wél welkom, iets wat niet zo vaak het geval is in een tapasbar of restaurant in Spanje.
Nadat er nog wat geshopt werd in de stad van Jimmy Frey’s dromen en we waarschijnlijk de slechtste churros ooit gegeten hebben, stappen we vrolijk terug naar onze campers op de tonen van Zaragoza 🎶 …
‘Vlaams koppel op reis door Spanje’ vertelt het verhaal van Colyne en Laurens die samen met hun campervan Grace door Europa reizen. Volg hun avonturen in Spanje via onze SpanjeVerhalen, of lees hun reisverslagen op Polarsteps.