Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Al een tijdje merk ik bij het doorspoelen van de wc dat de pot eerst volloopt en dan in een keer is alles weg, als of het vacuüm gezogen wordt. Daarna staat het laagje water in de pot lager dan normaal. In Nederland kwam dat ook wel eens voor. Eigenlijk na de renovatie van de riolering in de stoep meestal een keer per jaar. We wisten dan dat we weer een bedrijf de boel konden laten ontstoppen. Nu hebben we een septic tank of een put of gewoon een gat in de grond. We hebben geen idee en we weten ook niet waar de tank of wat dan ook precies zit. 

Tijd om de locatie aan de hand van de informatie van de buren te lokaliseren. Er moet ‘iets’ zijn in het weiland achter de achtertuin. Daar staat een grote wilde bramenstruik. Volgens de buren moet het daar ergens zijn. Tijd om met de bosmaaier aan de slag te gaan en alles weg te maaien. Vervelende is alleen dat ik daar ook in het afgelopen jaar een hoop snoeiafval heb gedumpt waar nu de braamstruiken doorheen gegroeid zijn. De dikkere takken krijg ik met de bosmaaier niet klein en moet ik dus met de hand uit de struik trekken. De takken moeten op de brandstapel die we klaarmaken voor het komende najaar. Alle takken die ik uit de bramenstruiken trek leg ik op een plaat MDF waar ik een touw aan vast gemaakt heb om het zo allemaal makkelijk te kunnen verplaatsen. Een soort slee voor in het gras.

Als alles weg ik kan ik weer verder met de bosmaaier en leg ik de put bloot. Een tank is het zeker niet. Er liggen twee grote lange vlakke stenen als deksel over de put of gat. Een ervan is voor een deel in verzakt. Ze zijn groot en ik krijg ze niet weg. De buurman weet raad, hij heeft een grijper die achter de tractor kan en kan er zo de langwerpige stenen van af pakken. Als hij later op de dag komt kijken zegt hij het de volgende dag te willen doen. Als ik aan een pilsje voor de tv zit staat de buurman met tractor en grijper op de stoep. Hij zegt dat we het nu maar even doen. Morgen heeft hij het druk. Tien minuten later liggen de twee stenen op een andere plaats en is de volle omvang van het, overvolle, gat in de grond te zien. Ook geen put dus, gewoon een gat in de grond.

Ondertussen loopt de inhoud van de wc telkens via een gat in de afvoerbuis in de achtertuin. Dat is overigens geen tuin die wij gebruiken, het is een tuin achter het huis waar koeien via een paadje vanuit de wei kunnen komen om het gras kort te houden. Er liggen genoeg koeienvlaaien, dus onze vlaaitjes kunnen daar ook wel bij. 

De volgende dag moet het gat leeg gemaakt worden. Ik had de buurman gevraagd of dat hij dat kan doen met de giertank. Maar helaas kan dat niet. Alles moet dus met de hand. Joepie de poepie! Zo lang je er niet met een schep in gaat roeren ruik je niets. Maar alles moet toch in de kruiwagen en dus moet je de stront in beweging brengen. Dan stinkt het wel, maar na tien minuten ruik je het dan ook niet meer. 4 of 5 kruiwagens verder het meest dunnen weg. Ik heb het in de beerput van de stal kunnen dumpen. De onderste laag is al erg oud denk is en is heel erg ingeklonken en vermengt met zand. Ik graaf alles uit en maar de gat weer mooi rond en ongeveer een meter diep. Zo kunnen we er weer een tijdje tegenaan.

De verstopping loste zichzelf op. Naarmate het niveau in het gat zakte kwam de smurrie in de pijp op gang. Gelukkig hoefde ik daar verder niets aan te doen. Het gat in de pijp waardoor het in de achtertuin liep heb ik tijdelijk gedicht. Tijdelijk want er moet daar een hele nieuwe pijp komen. Maar ook zullen we op zoek moet naar een septic tank en al wat daar bij hoort. Het gat laten we nu even voor wat het is, want we moeten het ergens laten. Maar we willen wel snel een normale situatie waarbij we zorgeloos kunnen poepen.

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl