MADRID – In tegenstelling tot in België en Nederland waar de prostitutie gelegaliseerd is, bevindt die zich in Spanje nog steeds in een legaal vacuüm. Sommige activiteiten zijn wel degelijk verboden, voor andere bestaat geen duidelijke wet. Het lijkt er op dat een van de strijdpunten voor de volgende verkiezingen die van afschaffen of legaliseren wordt.

Als je de debatten over inclusie taal, de Spaanse ‘sí es sí’-wet of het transgender vraagstuk al beu was, houd je dan vast, want de moeder van de culturele oorlogen komt er aan: de prostitutie afschaffen of niet? Vox, Bildu, de PP en PSOE stemmen misschien wel voor.

Het kamp dat voor het afschaffen van de prostitutie is, wil zowel klanten, uitbaters van prostitutiezaken als pooiers bestraffen. De tegenpartij, de zogeheten ‘regulacionistas’ (reguleerders) zien de prostitutie liever geregulariseerd. Zij willen alleen het misbruik van personen binnen de sector strafbaar maken. Tot het eerste kamp behoren onder meer de PSOE, een groot deel van Unidas Podemos, de PP en VOX. Aan de andere kant staan de onafhankelijke partijen. Die vrezen dat een afschaffen de sekswerkers hard zal treffen en velen in de illegaliteit zou duwen.

Het figuur waar de discussie om draait, is de zogeheten ‘puta feliz’ (de gelukkige prostituee). Dat is een sekswerker die het werk doet vanuit vrije keuze, zonder dwang en ondanks andere arbeidsmogelijkheden. Volgens het pro-afschaffing kamp gaat dat profiel slechts op voor zo een 5% van alle sekswerkers. Zij noemen de prostitutie een “vorm van geweld tegen vrouwen.”  Het kamp dat voor legalisering is, gelooft dan weer dat een groot deel van de sekswerkers “putas felices” zijn, en dat die dezelfde rechten verdienen als eender welke arbeider. 

Volgens schattingen gaat er jaarlijks 4.000 miljoen euro om in de Spaanse prostitutie. Dat is zo een 0,35% van het Bruto Binnenlands Product. De finale beslissing zal dus zowel op sociaal als economisch vlak grote gevolgen hebben.