Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (70)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (70)
Beeld: Canva

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (70)

Dit artikel is 2 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Al ruim anderhalf jaar post ik iedere dag een stuk voor op ons dagelijks blog op onze website www.naargalicie.nl Eerst was dat met maar een paar volgers, maar het werden er meer en meer, meer door www.spanjevandaag.com waar ik wekelijks voor schrijf. Via mail en in de reactie op het blog krijg ik regelmatig te horen dat mensen het leuk vinden het allemaal te volgen. Dat is mooi, want daar doe ik het voor. De meeste mensen die ons blog lezen en volgen kennen wij niet. Ook Carla kennen wij niet, maar dat is iemand die ons ook al een tijdje volgt. Toen zij enkele maanden geleden wat las over aardbeiplantjes die we gekocht hadden voor op onze akker, stelde ze voor om aardbei lootjes (stekjes) op te sturen. We mailden een beetje op en neer. En een paar maanden later weer. Ze had voldoende aardbei lootjes om op te sturen. Op 1 augustus gingen de aardbei lootje en andere zaken, als zaden en lavendel stekjes op de post en gingen tijdens deze hete dagen op weg van Nederland naar Spanje. Voor de watervoorziening voor de plantjes zaten er bij de post natte papieren zakdoekjes. Precies een week later wat er post uit Nederland! 

Wij waren niet thuis toen de postbode van Correos de envelop voor de deur weg zetten. Toen we thuis kwamen hebben we gelijk gekeken of de aardbei lootjes het hadden overleeft. Wonder boven wonder zagen de lootjes er heel erg goed uit na een reis van een week met deze hoge temperaturen! De plantjes hebben we gelijk in het water gezet en ik ben op de akker een stuk gereed gaan maken om in de avond alles te planten. 33 aardbeiplantje doen hun best even als de grote hoeveelheid lavendel..

Wij konden de post uit Nederland niet in ontvangst nemen omdat wij naar Lugo moesten om post klaar te maken die naar Nederland moet. Voor de Nederlandse belastingdienst moeten we een M-formulier invullen. Dat is gedaan, maar bij het formulier moeten we aantonen met een ander formulier dat we geen inkomen hebben wat in Nederland belast is (als ik het goed zeg) . Van de site van de belastingdienst kun je het benodigde formulier downloaden in het Spaans. Je vult het zelf in en dan moet het door de Spaanse belastingdienst ondertekend worden en worden voorzien van een stempel. Daarvoor zijn we naar Lugo gereden. Dat deden we op goed gelukt, want telefonisch een afspraak maken is niet mogelijk en via internet lukt het ook niet. 

In Lugo op het kantoor komt er iemand naar de papieren kijken die we bij hebben. De man neemt ze mee, want hij moet het even gaan navragen. Even later is hij terug en verteld dat we een afspraak moeten maken. Kan het nu niet even? Nee, afspraak. Op een terras kijkt Sol of er voor vandaag nog een mogelijkheid is om een afspraak te maken. Helaas geen plaats. Wel blijkt er ook een kantoor te zijn in Monforte de Lemos waar we de stempel kunnen gaan halen. Daar kunnen we een week later terecht.

Als we afgelopen maandag op onze afspraak zijn in het kantoor in Monforte de Lemos, worden onze gegevens opgeschreven door een medewerker. Even later mogen we bij een man komen. Hij bekijkt de papieren en doet wat op zijn computer en loopt even later naar de printer en geeft het geprinte aan Sol. En voor hem, vraagt Sol. Nee nieuwe afspraak maken. We leggen uit dat het voor ons 80 kilometer heen en terug is en vragen of het echt niet vandaag kan. We hebben geluk, het kan vandaag en de man begint weer te typen op zijn computer en even later heb ik ook een papier.

Maar onze papieren die we ondertekend en bestempeld willen hebben zijn nog niet gedaan. We leggen nog maar eens uit wat we willen. Er komt een andere man en die bekijkt de papieren. Tja, de chef is er niet. Ze is er morgen. we tellen tot 10 en leggen ook aan deze man uit dat we 80 kilometer open neer moeten rijden. Is er echt niemand anders die een handtekening kan zetten en een stempel? Hij gaat bellen. Daarna loopt hij naar een kantoor. Even later komt hij terug en zegt dat we moeten wachten. We wachten en een minuut of 10 later komt er een vrouw uit het kantoor met de papieren getekend en bestempeld. De post voor Nederland is dus klaar en kan verzonden worden naar de Nederlandse belastingdienst.

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl

Ga naar de inhoud