In het pittoreske Pescueza is al een paar jaar een bijzonder project aan de gang. De burgemeester doet er alles aan om oudere mensen een waardige oude dag te bezorgen in eigen dorp.

Vlak bij de grens met Portugal, op 290 kilometer van Madrid, ligt het kleine Pescueza. Een dorp van 170 inwoners in de provincie Cáceres. Een van de 4.995 Spaanse dorpen met minder dan 1.000 inwoners. Het hoeft niet te verbazen dat een groot deel van de inwoners van Pescueza van middelbare leeftijd is. Meer dan 65% onder hen is al op pensioen.

Vier jaar geleden stond het dorp in de kijker, toen toenmalig PSOE-burgemeester José Vicente Granados en Constancio Rodríguez, de voorzitter van de vereniging Amigos de Pescueza, met een bijzonder idee op de proppen kwamen. Het duo wilde ouder worden in Pescueza mogelijk maken en tezelfdertijd iets aan de ontvolking doen.

Want zeg nu eerlijk. Wie wil op oudere leeftijd zijn hele leefwereld en gewoontes de rug toekeren? De vertrouwde buren, de straatjes waar ons hele leven zich heeft afgespeeld. In een dorp als Pescueza zijn de opties beperkt. Er is slechts één bar en geen dagcentrum. Voor veel bejaarden in gelijkaardige omstandigheden wacht zich slechts zich in te sluiten in hun huizen, de eenzaamheid en de fysieke kwaaltjes alleen trotserend. Zoniet kunnen ze enkel naar de grote stad of een bejaardentehuis vol onbekenden.

Het duo Granados en Rodríguez wilde een model dat dit probleem te lijf ging. Ze bouwden een dagcentrum waar ouderen terecht kunnen voor activiteiten of maaltijden. Een centrum dat bovendien net zo goed als residentie dient voor hen die niet meer alleen kunnen wonen. Een systeem op maat van de oudere dus, en bovendien een bron van werkgelegenheid die ook jongere mensen een kans biedt op het platteland.

Een bezoek aan Pescueza volstaat om te zien dat het plan werkt. Vlak voor etenstijd rijdt een klein elektrisch golfwagentje door het dorp om eten te bedelen aan de ouderen. Een blauwe lijn op het voetpad zorgt ervoor dat de bejaarden de weg naar het dagcentrum vinden.

En toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn in Pescueza. Burgemeester Rodríguez is na jaren werk moegestreden. Een residentie met 15 plaatsen openhouden is financieel bijna niet meer houdbaar. Een groot bejaardentehuis met 50 plaatsen is eenvoudiger uit te baten, maar in Pescueza zou precies de rustige sfeer die het dorp zo typeert verloren gaan.

“Men wil de dingen veranderen”, vertelt Rodríguez, “Maar tegelijk doet niemand iets nieuws”. In Pescueza blijven ze het proberen, hopend een nieuw model te vinden dat ouderen de kans geeft waardig te leven en sterven op hun geboortegrond.