In 1988 overkwam een metselaar uit Jaén een ongeluk tijdens de werkuren. De man vocht 25 jaar in de rechtbank en werd nu uiteindelijk officieel arbeidsongeschikt verklaard.

Het leven van een onbekende metselaar uit Jaén zou nooit meer hetzelfde zijn. Na een zwaar ongeluk op het werk slaagde hij er niet meer in zijn beroep uit te oefenen. Hij vroeg om de status van arbeidsongeschiktheid bij de sociale zekerheid, maar kreeg daar enkel een kleine schadevergoeding onder de noemer van “permanente beperkingen zonder arbeidsongeschiktheid”.

De man liep echter zware rugklachten op. In 1999 vroeg hij een pensioen aan vanwege zijn arbeidsongeschiktheid. Pas in 2001 kreeg hij zo een vergoeding die 55% van zijn loon dekte.

Ontevreden met die beslissing stapte de metselaar opnieuw naar de rechtbank. Zo werd de bal jarenlang heen en weer gekaatst. Ondanks dat de man gediagnosticeerd was met een hernia, een postoperatieve fibrose, een ziekte van de cervicale tussenwervelschijven en een angst-depressieve stoornis.

Pas in 2023, toen de man al op krukken liep en aan een steeds ergere chronische depressie leed, bood de rechtbank van Jaén hem de volledige arbeidsongeschiktheid aan. De zware psychische problemen van de man, duidelijk gepaard aan zijn fysieke, gaven de doorslag bij die beslissing. Zo kwam een eind aan een fysieke en juridische lijdensweg die bijna een kwart eeuw in beslag nam.