INTRO: Ellen-Marie is in 2007 naar Catalonië geëmigreerd. Daar begon ze een winkel, vervolgens een agentschap voor de verhuur van vakantiewoningen en in 2012 begon ze haar eigen B&B. Haar ervaringen over het leven in een B&B en die met de gasten is ze gaan opschrijven en zal ze iedere week met de lezers gaan delen. Meer informatie over haar huis en haar leven in Catalonië kun je vinden op haar eigen Blog: MeAndAheBandB.com.

In de afgelopen Jaren ontving ik gasten uit alle werelddelen en iedere cultuur heeft zo zijn eigenaardigheden. Uiteraard probeer je hier zoveel mogelijk rekening mee te houden. Toch blijf ik altijd een beetje worstelen met Franse gasten. De meeste spreken nauwelijks een woord over de grens of zijn erg kritisch.

Franse gasten

Mijn humeur is opperbest. Ik heb vorige week leuke gasten ontvangen waaronder ook een bevriend echtpaar uit Duitsland. Ik heb de dame leren kennen in de tijd dat ik net in Spanje woonde. Jaren geleden is ze teruggegaan naar Duitsland en inmiddels getrouwd. Met de kerst zag ik haar terug na 7 jaar en we hadden weer een klik. Ook haar man bleek aangenaam gezelschap.

Vorige week waren ze weer terug in mijn huis voor enkele dagen. Bij aankomst was het direct feest. De wijn vloeide rijkelijk en we kookten samen heerlijke maaltijden. Het waren dagen vol van plezier. Ik krijg daar energie van en bedenk mij hoe leuk het kan zijn als er blije mensen in je omgeving zijn.

Niet veel later donder ik weer in volle vaart van mijn wolk. Nieuwe gasten, Fransen. Nooit de makkelijkste mensen om te plezieren. Geboekt via Booking en met enorme haast. Ik zie hen aankomen en om te voorkomen dat ze direct 2 honden in hun nek hebben, open ik de deur en stel me voor. Ik heb haast, zegt een klein Frans dametje, ik wil de sleutel en weg. Aanvankelijk begint ze in het Frans en vraag ik haar of ze ook Engels spreekt omdat dit voor mij eenvoudiger is. De dame gaat direct over in het Engels, een taal die ze wonderwel goed beheerst maar mijn vraag irriteert haar zichtbaar. Ik ga in een andere versnelling. Loop door de regen naar het B&B gedeelte en laat haar direct een kamer zien. Ik stel voor dat ze eventueel ook voor een andere 2-persoonskamer kunnen kiezen, maar dat aanbod slaat ze af. Haast, weet u nog. Goed zeg ik vriendelijk, zoals u wilt. Nog snel laat ze zich ontvallen dat ze zich moeten haasten voor een concert in Besalu. Een concert in Besalu? Ik vraag me af wat dat dan zou moeten inhouden. Ze rent vervolgens de trap af en terwijl ik haar volg en weer buiten kom gaat mijn blik naar een zeer geïrriteerd manspersoon met nog meer haast. Ik geef hem een hand terwijl hij staat te telefoneren en hij is zienderogen kwaad. Hij roept iets over de brug en dan besef ik mij dat ze de weg zijn kwijtgeraakt omdat er een omleiding is in Besalu. Ik verwacht dat ze na het concert wel weer tot rust zijn gekomen en wens hen nog een fijne avond.

Maar het komt niet goed met het Franse stelletje. De volgende dag wordt er nauwelijks gesproken tijdens het ontbijt en als ik in de rol van goede gastvrouw vraag hoe het concert is geweest krijg ik als antwoord dat dit zeer teleurstellend was. Er werd namelijk in het Spaans gezongen! Toen ik op het punt stond te vragen wat ze dan had verwacht wierp ik een blik op haar gezicht en slikte mijn woorden in.

De dag van vertrek is aangebroken en na wederom een erg stil ontbijt waarbij mijn teksten inmiddels ook waren opgedroogd vroeg de dame of ze kon betalen. Op moment van afscheid vroeg ik haar of alles naar wens was geweest en ze schudde haar hoofd. “Ik heb nog een klacht”, zegt ze. “Het was veel te warm op de kamer”, wetende dat ik de verwarming juist aan had gezet omdat de vorige gasten het te koud hadden gehad. Maar dan had u toch de radiator uit kunnen draaien? Antwoordde ik daarop. Nee, zegt ze met een venijnig smoeltje, die werkte niet. Maar dan had u ook de thermostaat lager kunnen draaien. Daar had ze niet aan gedacht…. of een raam kunnen openzetten………..
Ik probeer mij niet aangevallen te voelen en gewoon vriendelijk te blijven. In deze tijd moet je voorzichtig zijn voor slechte reviews die men ongenuanceerd op internet kan knallen en die voor jou het leven als B&B eigenaar onmogelijk kunnen maken. Laat het nu altijd zo zijn dat juist deze mensen een review plaatsen. Ik was echter voorbereid en 3 dagen later stond deze erop. Te warm op de kamer, te koud in de douche (onderdeel van de kamer), Gastvrouw sprak geen Frans, weg was te bergachtig en de brug was afgesloten.

Bovendien werd er ook nog in het Spaans gezongen, wat een misère hebben ze gehad en dat allemaal in twee dagen!

Ellen-Marie deelt in onze rubriek SpanjeVerhalen elke week haar ervaringen over ‘het wel en wee in een B&B’, wat ze meemaakt met gasten en tijdens haar excursies door Catalonië. Neem eens een kijkje op haar website MeAndTheBandB.com of bezoek de website van de B&B Mas Pitra in het Garrotxa natuurpark in de provincie Girona.