Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.
Aanpassen. Een kritieke succesfactor. Stel je voor dat we het in ons malle hoofd gingen halen om de mensen die hier leven, bekend onder de verzamelnaam Andaluciers, te gaan vertellen dat ze Sinterklaas maar niet meer ieder jaar op een boot moeten zetten en laten afvaren naar Nederland. Of moeten we dat in Turkije gaan vertellen? Hoe dan ook zelfs dat laten we achterwege. Vertellen dat ze hier tweede kerstdag moeten vieren? Ik verbaas me over het feit dat dit soort ideeën zelfs maar kunnen ontstaan. Gaan pogen ze ten uitvoer te brengen die ideeën? Dat gaat het begripsvermogen ver te boven.
Dus aanpassen. Op Spaanse les en naar de Flamengo les? Spaans leren is sterk aan te bevelen. De ervaring leert dat de harten van de mensen opengaan als ze horen dat je de moeite neemt hun taal te leren.
Flamenco les nemen ook niet verkeerd. Bedenk dat u wel over bijzondere atletische aanleg moet beschikken om geen modderfiguur te slaan naast de Flamengo dansers en danseressen die Andalusische roots hebben. Flamengo les zal waarschijnlijk veel spierpijn en mogelijk nogal wat gewrichtsklachten opleveren.De gemiddelde leeftijd van de overwinteraars in ogenschouw nemende is de Argentijnse tango een schitterend alternatief. Een alternatief dat veel minder fysieke risico’s met zich meebrengt. Het tempo ligt beduidend lager en heel erg belangrijk is dat u de voeten nauwelijks van de aarde afhaalt. Dat laatste geldt voornamelijk voor de man. Een slepende en gepassioneerde dans. Dat gepassioneerde dat past bij Andaluciers. Passionado.
Onthouden, gepassioneerde mensen. Wat valt nog meer op deze eerste weken. Het levensritme heeft evident een andere snelheid dan het Belgische of Nederlandse. De stress maatschappij van de lage landen, waar alles snel sneller snelst lijkt te moeten, is hier nog heel ver weg. Een zeer indruk makende gebeurtenis vond plaats tijdens een bezoek aan EROSKI in het winkelcentrum El Ingenio. Wij stonden in de rij bij de kassa. Wat heet rij bij de kassa. Er waren wel twintig kassa’s open. En rij was wel een hele slappe uitdrukking voor de drommen mensen die in vele rijen naast elkaar voor die diverse kassa’s stonden. Toen wij na een stief kwartiertje wachten de inhoud van de winkel trolley op de band konden overbrengen, oog in oog stonden met de kassiere, vroeg ze of wij een kortingskaart hadden. Nee, hadden wij niet meegebracht van de Albert Heijn. Bleek bovendien hier toch niet geldig. Ze ging ons op haar ooi dooie gemakje, zonder enig spoortje van haast uitleggen hoe die kortingskaart van Eroski werkte. Gezien onze geweldige Spaanse taalvaardigheid ging meer dan negentig procent langs ons heen. Omdat in de weinige woorden die wij haar terug gaven een enkel frans woord zat, vroeg ze in accentloos frans of wij die taal machtig waren. Dat was de hoofdprijs. Die taal spreken wij gelijk onze moederstaal. De hele uitleg over het hoe en wat van de kortingskaart van Eroski volgde opnieuw. Nu in voor ons begrijpelijke tekst. Vervolgens een keuvel over hoe het gekomen was dat ze frans had leren spreken. Ze was afkomstig uit een gemengd nationaliteiten huwelijk. Papa Frans en mama Spaans. Waarom was mijn vader geen Spanjaard? Of mijn moeder Spaanse? Wij voelden ons ongemakkelijk gezien de enorme massa wachtende klanten. Die juffrouw absoluut niet. Achter ons de rij bekijkend, begon te dagen dat wij niet alleen in een ander weer klimaat, maar ook in een verschillend leef klimaat waren beland. Geen geërgerde gezichten die uitstraalden dat er eens een beetje opgeschoten diende te worden. Integendeel men nam de gelegenheid waar om een praatje met elkaar te maken. Zelfs met personen in de parallel rij, voor de naastliggende kassa. Een verademing om te ervaren dat het zo ook kan. Wat is het verschil aan het eind van de dag? Ook hier heeft iedereen zijn inkopen kunnen doen. Gaat de winkel dicht. De dag erna weer open. Wij leren wederom van alles.
Wij wonen de helft van een jaar in Nederlands Limburg. Een van de vele definities van Nederlandse Limburgers luidt: ”Nederlandse Limburgers zijn slecht Duits sprekende Belgen”.
Daar kun je van alles over zeggen. Wij hebben er altijd het positieve uitgehaald. Een van die positieve zaken is dat Limburgers door Belgen niet gezien worden als “Ollanders”. Ze vinden en benaderen Limburgers (trouwens ook Brabanders) anders. Het binnen Nederland goed bekende verhaal van boven en onder de grote rivieren.Zij kennen dat verhaal ook. De kern van dat verhaal is te vinden in het woord Bourgondisch. Voila de korte samenvatting van de reden voor die andere benadering. We hebben een streepje voor. En mochten ze het vergeten zijn dan herinneren we hen toch even aan de oorlog van 1830. Daarin hebben onze voorvaderen immers aan Belgische kant meegevochten. Drie streepjes voor.
Nu komen wij al lang bij vrienden in Hasselt over de vloer. Via hen vernamen wij dat zij een koppel kenden dat ook in Andalusië overwinterde. Dat al heel vaak gedaan had zelfs. Via onze Belgische vrienden in Hasselt kwam de volgende afspraak tot stand.
Na een eerste gewenningsweek in Torre del Mar zouden we elkaar op dinsdagmorgen om 10:30 treffen op de parkeerplaats bij Lidl in Torrox. Wij mooi opgepoetst, keurig op tijd op die betreffende parkeerplaats wachten. Goed uitkijken naar een auto met Belgisch kenteken. Dat hadden we nog tot Sint Juttemis kunnen volhouden. Die auto met Belgisch kenteken is nu nog niet gearriveerd, om de eenvoudige reden dat het voertuig een Nederlandse kentekenplaat voerde. Die mensen kwamen uit Nederlands Brabant. Dat bleek toen wij na tien minuten op de uitkijk te hebben gestaan, ontdekten dat er een stuk verderop een ouder echtpaar naast een auto met Nederlandse nummerplaat, kennelijk ook op iemand stonden te wachten. Elkaar aansprekende, vernamen we met onze afspraak te maken te hebben. Die stonden ook te speuren naar auto’s met Belgische kentekenplaten. Ene mens kan tot “logische”, maar soms wel heel verkeerde aannames komen. Vrienden uit Hasselt, hebben Belgische vrienden. En die rijden met Belgische nummerplaten rond! Toch?
Van deze twee mensen hebben we in korte tijd veel praktische zaken geleerd. Allerlei weetjes die tijdens het overwinteren in deze contreien goed van pas komen. Zeer bruikbaar. Waar koop je wat in? Hoe ligt de prijs kwaliteit. Wanneer gebeurt wat. Waar haal je je informatie. Hasta el numero Seite (7).