INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Deze week hebben we beveiligingscamera’s gekocht met een recorder. Het was iets wat we al wat langer wilden. Na er eerst mee gespeeld te hebben, heb ik ze ook daar werkelijk op gehangen. Twee hangen er aan de antennepaal en die kijken over de oprit en over het koeienpad, zo noemen wij het paadje waarmee je ook naar ons huis kunt komen. De andere hangt aan het huis en kijkt op onze binnenplaats. De vierde camera moet nog een plaatsje krijgen, die hangt nu in de logeerkamer waar de katten een tijdelijk onderkomen hebben tot ze naar buiten kunnen.

Voor de katten naar buiten kunnen, moet er eerst wat gedaan worden aan onze beerput. Die zit nog vol met shit van de buren. Het was al een omheining om de put met schapengaas. Maar daar kunnen katten gewoon door, getuige het feit dat onze eerste poes en kater er in terecht zijn gekomen en omgekomen zijn. Nu heb ik het schapengaas vervangen door kippengaas. Daar kan een kat niet door heen. Ik moet ook nog wat maken zodat een kat er ook niet overheen kan. We willen de beerput ook leeg hebben, en als het even kan, liever gisteren dan vandaag. We willen hem namelijk gaan gebruiken als regenwaterbassin. En als er water in de beerput staat, is de kans ook gelijk veel kleiner dat er een kat in terecht komt. 

Ook de stal waar nu geen koeien meer staan moet even onderhanden genomen worden. Zoals ik vorige week schreef, hebben de buren alles meegenomen behalve de troep. Tijd, om tussen de andere werkzaamheden door, de stal schoon te maken. Als eerste moet de gierkelder leeg. Als die leeg is, is de beerput ook gelijk voller. In de vloer zitten betonnen roosters, die kunnen er niet uit om de kelder goed schoon te maken. Maar met de lans van de hogedrukspuit kan ik wel door de roosters om zo toch zo veel mogelijk schoon te maken. Ook het stro, wat is blijven liggen, moet er uit. De vloer waar de koeien voorheen stonden is al zeker een jaar niet voldoende schoongemaakt. Op plaatsen zit het vuil er 2 centimeter dik op. Daar ben ik nog wel even zoet mee om dat helemaal schoon te krijgen. Het plan met de stal is om er ons stookhout op te gaan slaan. De stal was altijd vochtig, maar dat kwam omdat er koeien stonden. Als het straks helemaal schoon is, is het er ook droog. En zo gaan we er meer spullen in zetten. Als er nieuwe deuren in zitten, komt er ook een kattenluik in zodat de katten er straks ook hun onderkomen hebben. Dat moet dan wel een kattenluik zijn dat onze katten herkent door de chip. Anders zitten straks alle katten uit de omgeving bij ons in de stal.

Ook op de akker is genoeg te doen. er groeit nog al wat onkruid. Zo veel zelfs dat er op stukken echt geen beginnen aan is. Ik probeer het wel bij te houden, maar met dit rare weer is het bijna niet te doen. Het ene moment is er regen, dan is er zon  en dan is het weer even later weer hetzelfde als een zomer in Nederland, warm, broeierig en plakkerig. We zien wel wat er terechtkomt van de aardappelen en de maïs, want daar tussen staat het onkruid het hoogst. Voor het volgende seizoen laten we onze akker door iemand anders gereedmaken. Zo ie zo zal de buurman het niet meer doen, dat willen we niet al zou hij willen. We zien in de omgeving andere akker waar ook wel wat onkruid staan, maar lang zoveel niet als op de onze. Dat moet, zo vermoeden we, iets met de voorbereiding en het gereed maken van de akker te maken hebben. Als test hebben we ook een strook worteldoek op de akker liggen waar de tomaten, paprika’s en zo meer op groeien. Als dat echt goed werkt om het onkruid weg te houden, dan leggen we volgende seizoen heel de akker vol 😉

Afgelopen week schreef ik ook iets over een tweeling op mijn werk. De kalfjes maken het goed. Na de tweeling zijn er nog een paar geboren. Ik heb nu twee keer per dag 8 kalfjes de fles te geven. En voor wie denkt dat dat schattig en leuk is, kan ik zeggen dat je het dan mis hebt. Gelukkig hoef ik ze nog maar een paar dagen melk te geven, daarna gaan ze naar een ruimte waar ze gewoon zelf kunnen drinken uit een melk drinkautomaat, al moet ik ze dat dan ook weer leren.

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl