INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Van Orangeinsurance krijg ik een mail binnen, dat is de tussenpersoon van de autoverzekering. De auto is via hen verzekerd bij Caser. We hadden er vroeger ook de zorgverzekering. Caser zegt de verzekering eenzijdig op omdat ik te veel geld heb gekost. Raar. Ik mail gelijk even terug, met de vraag om wat meer uitleg en ik vertel dat ik één keer ben aangereden en ik één keer een aanrijding veroorzaakt heb in de bijna twee jaar dat de verzekering loopt. Volgens de tussenpersoon blijkt het in Spanje gebruikelijk te zijn je dan uit de verzekering te zetten. Beide schadegevallen tellen namelijk voor de verzekering als schadegeval en dat daarvan een mijn schuld niet is, maakt niet uit. Nou dan geen Caser verzekering meer. Ik mail nog een keer terug dat ik er natuurlijk ook mee stop om Orangeinsurance en Caser aan te raden om een verzekering bij af te sluiten. Misschien dat de tussenpersoon niet veel blaam treft en voor het karretje gespannen wordt van Caser, maar mij maakt dat niet uit. Ik raad beide niet meer aan bij de volgende Nederlanders die bij ons om informatie komen over het wonen in Galicië/Spanje. Ik krijg nog een mail terug dat ze mijn woede begrijpen. Maar van woede is geen sprake. We gaan gewoon op zoek naar een nieuwe verzekeraar. Inmiddels weet ik dat er verzekeraars zijn die deze praktijk inderdaad bezigen en je uit de verzekering zetten al heb je niets op je verzekeringskerfstok.

Net als de verzekering werken dingen hier dus anders als in Nederland. Ik ben nu al ruim anderhalve week aan het werk en dat werk bevalt me prima. De ene dag is het zwaarder dan de andere dag. Maar verder alleen blije koeien waar ik mee werk! Nou wat wil je nog meer? Nou een contract bijvoorbeeld. Als je in Nederland ergens gaat werken krijg je voor je aan het werk gaat een contract wat je moet tekenen en weer moet inleveren, pas dan ja je aan het werk.

Zo’n contract kennen we vast allemaal wel, het ene zal wat dikker zijn dan het andere, maar het komt in de meeste gevallen op hetzelfde neer. Er staat in wat je gaat verdienen, hoeveel vakantiedagen je krijg en meer van dat soort zaken. Ik ben vorige week beginnen met werken. Contract? Nee, niet gezien. Paar dagen later een mail met de vraag of ik de papieren uit wil printen en wil ondertekenen, scannen en terug mailen. Het zijn papieren van de Seguridad Social. Maar een gewoon contract met de arbeidsvoorwaarde en zo heb ik nog niet gezien.

Weer een paar dagen later heb ik een mail met het contract en iets voor de belastingdienst. Ook weer printen en ondertekenen en scannen en terug mailen. Er staat dat dit het contract is. Maar het ziet er meer uit als een formulier waar je kruisjes op moet zetten en ja naam op in moet vullen. Sol leest het aandachtig door, de 2 pagina’s. Waar we hopen te lezen wat mijn salaris is staat er een vreemde afkorting, S.M.I. Y.P.P.EXTRA. Geen idee. Dat mijn salaris heel veel lager zal zijn dan mijn laatste salaris in Nederland weet ik, maar dat ze het ook gaan verbloemen met een afkorting. Ook bij de vakantiedagen staat er iets vreemds, er staat namelijk WETTELIJK MINIMUM. Oke, en hoeveel dagen zijn dat dan? Ik teken alles gewoon en mail het terug en lever de volgende dag alles ook in bij mijn baas.

Sol vindt dat k wel even moet vragen wat er nou allemaal staat. De afkorting voor het salaris blijkt te slaan op het wettelijk minimumloon plus extra’s. Goed nu weet ik wat het betekent en wat ik ga verdienen. Dan de snipperdagen. Wat is het wettelijk minimum aantal. Ik blijk dertig vakantiedagen te krijgen. Ik wil ook weten hoe het zit met de landelijke wettelijke feestdagen. Het blijken er 9 te zijn en die zitten in de 30 dagen verwerkt. Koeien hebben namelijk het lak aan Pasen en Kerst. Oke, het is duidelijk. Alles gaat nu naar de gestor en die gaat er mee aan de slag en als die klaar is is het afgerond. Mijn rekeningnummer hebben ze al wel natuurlijk 😉

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl