ALICANTE – De droogte teistert Spanje, en het ziet er naar uit dat de toekomst vooral meer van hetzelfde brengt. Gelukkig zijn er hier en daar pioniers die aan alternatieven werken. Zo bijvoorbeeld Jávea (Xàbia), een dorp in de provincie Alicante dat na de droogte van 1999 een installatie bouwde om zeewater te ontzilten.

In het restaurant Cande de Xàbia hebben ze geen water tekort. Op 100 meter van het strand van La Grava is het ook tijdens de zomermaanden onafgebroken erg druk. De eigenares, Cande Ros Vivens, weet dat het het zeewater is dat haar gered heeft. Vanonder haar gele bril observeert ze of alles in de zaak goed verloopt. Een kwart eeuw geleden stuurde ze haar zonen of neefjes nog om water in een van de tanks die het gemeentebestuur in de straten van Jávea neer had gezet.

De zomer van 1999 was een nachtmerrie voor vele dorpen in Alicante en Andalusië. De droogte hield zo lang aan dat drastische beperkingen van het watergebruik her en der werden ingevoerd. Cande Ros gebruikte op een bepaald moment zelfs zeewater om de afwasmachine mee draaiende te houden, maar die ging om de haverklap kapot door het zoutgehalte.

Jávea heeft op dit moment een stabiele bevolking van 30.000 inwoners, maar tijdens de zomer zijn dat er bijna 120.000. Eind vorige eeuw wist men dat er iets moest worden gedaan om het watertekort te bekampen. De Partido Socialista, toen aan de macht, besloot een ontziltingsinstallatie te bouwen. Al in 2002 werd die in gebruik genomen, en werd het onbruikbare zeewater de zoete redding van het dorp.

En toch gaan er ook stemmen op dat het gebruik van mensen beter moet. 20% van het water in Jávea gaat naar zwembaden en 30% naar het water geven van gazonnen en tuinen. Zelfs middels een ontziltingsinstallatie moet men bewuster omgaan met het water, het blauwe goud van het toekomstige Spanje (en van de wereld).