Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Mijn eerste verhaal  op SpanjeVandaag. Ik zal ons eerst even voorstellen. Wij zijn Sol, Rob en Antares (onze hond). We komen uit Nederland, Sol uit Chili maar woonde sinds 2003 in Nederland. Wij kennen elkaar via internet. 

Al enige jaren hadden wij plannen om te emigreren naar Chili. De datum was al enkele keren verschoven en stond nu vast op 2020. Toen kwam Corona en gooide roet in het eten. In Chili kwam Corona hard aan, ook in de economie. Plannen zijn er echter om aan te passen. 

In augustus 2020 besloten we dat Chili niet langer een land was om naartoe te emigreren. Omdat we alle twee Spaans spreken (ik nog niet zo best) waren andere landen dan Spanje geen optie. 

Al plaatjes kijken op internet bleek onze bestemming Galicië te worden. Daar is het mooi groen, niet zo heet in de zomer als in andere delen van Spanje. Het is er dun bevolkt en er zijn huizen binnen ons budget. 

We vonden een makelaar die verlaten panden verkoopt. De variatie is groot, van alleen een fundering tot een gebouw wat nog niet lang leeg staat. Van huizen, boerderijen tot dorpjes heeft de makelaar in de aanbieding. 

Samen maakte we een lijstje van wat we mooi vonden, waarop ik (Rob) in september 2020 naar Galicië vertrok om te gaan kijken. 

Het is Freán geworden. Er blijken meerdere Freáns te zijn in Galicië, wij wonen in Freán in de gemeente Carballedo. We kochten een boerderij bestaande uit een boerderijtje met een losse stal en ongeveer 7 hectare weiland en bos.

Emigreren in 2020 zat er niet meer in, het werd 2021. Op 24 januari vertrokken we met een volgeladen aanhanger en auto richting ons nieuwe optrekje. 26 januari om een uur of 4 ‘middags kwamen we aan. De sleutel hing nog op de plek waar ie in september ook hing. Dit was voor Sol de eerste keer dat ze haar nieuwe huisje binnenstapte. 

De eerste dagen hier konden we niet veel dan de omgeving wat verkennen en een nieuwe koelkast kopen. Ook waren er natuurlijk de zakelijke dingen die gedaan moesten worden. 

Een NIE aanvragen, mobiele abonnementen regelen, een bankrekening afsluiten. Niet alles ging van een leien dakje. Bijvoorbeeld, voor een mobiel abonnement heb je een bankrekening nodig, voor een bankrekening heb je een mobiel nummer nodig… Tja, dan ga je in een rondje tot iemand iets kan regelen.

Met de buren, een kilometer of wat bij ons vandaan, hebben we al kennis gemaakt. 5 koeien van hun staan namelijk bij ons in de stal. We wilden wel buren maar ver weg, nu hebben we buren ver weg, die we bijna dagelijks 2 keer tegen komen. 

Voordeel is wel met buren die melkkoeien hebben dat we iedere dag verse melk kunnen gaan halen. Van de koeien hebben we geen last, soms loeien ze wat, maar als je daar aan gewend ben hoor je het niet meer.

Onze hond Antares, een dwerg schnauzer, heeft het hier prima naar haar zin. Wandelen doen we niet meer aan een riempje, voetballen niet meer zachtjes in de achtertuin trappen tegen een bal. Ik schop hem zo ver als ik kan in een weiland. Veel leuker dan een blokje om en een keer per week naar een bos. 

Met verbouwen zijn we nog niet echt begonnen. Er is namelijk een probleem met een stukje grond waarvan duidelijk is dat het bij de verkoop zou moeten zitten, dat moet nog geregeld worden voor we officieel tekenen en eigenaar zijn. Deze week moet dat rond zijn. 

Voorzichtig aan zijn we wel al wat gaan doen. Van de woonkamer, maken we de slaapkamer en van de slaapkamer de woonkamer. In dat wat nu nog slaapkamer is, is het uitzicht veel mooier, dat hebben we niet nodig als we slapen. Toch? Het plafond is inmiddels gesloopt, een deel van het dak is geïsoleerd.

Er zijn ook dingen waar we tegenaan lopen, bouwmarkt bijvoorbeeld. Daarvoor moeten we naar Ourense, dat is ca 30 km bij ons vandaan. En dan sta je bij de bouwmarkt en dan is net op wat we nodig hebben. Voor isolatiemateriaal zijn we afgelopen week naar A Coruña gereden, we hebben er maar gelijk een dagje uit van gemaakt.

Zoals ik nu voor SpanjeVandaag wekelijks een samenvatting geef van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl

Groetjes Sol, Rob en Antares.