Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (23)

naargalicie.nl
Beeld: naargalicie.nl

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (23)

Dit artikel is 3 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Nu de slaapkamer klaar is heb ik het eerst wat rustiger aan gedaan. De boog kan niet altijd gespannen staan. Daarna kon ik er weer tegenaan, want het volgende project wacht! De kamer die als slaapkamer gebruikt is gaan wij gebruiken als eetkamer. Het uitzicht is er mooier, vandaar. Maar voor ik er aan de gang kan moet er wel wat gebeuren. De kamer staan namelijk voor een groot deel nog vol met verhuisdozen. We gaan alles een beetje controleren en daar waar dingen bij elkaar in een doos kunnen doen we dat. Ook staat er een kledingkast, die moet weg, weg naar de logeerkamer. Ik zet hem op badkamermatjes en met z’n tweeën schuiven we hem met gemak van de ene kamer naar de andere. Daarna is het aan mij om alle dozen te verplaatsen. Ik verdeel ze over twee kamers, zodat op de logeerkamer eventueel ook gelogeerd kan worden. 

We hebben nu een berg oud papier, van alles wat we uit papier hebben gehaald. Tel daarbij op de oude kapotte verhuisdozen en het papier wat we al verzameld hadden en dan zit een Dacia Logan MCV tot de nok toe vol. Bij ons achteraf komen ze oud papier namelijk niet ophalen. Ik naar het dorp 8km verder om het papier in de daarvoor bestemde container te deponeren. De vraag is echter welke van de 5 containers is er niet vol. Maar ik heb mazzel. De eerste container is helemaal leeg. Als onze Dacia leeg is is de container dat niet meer. 

Tijd voor ontspanning, Sol (Chileense) wordt gebelt door een Chileen die in Zweden woont en vlakbij ons een huisje heeft voor de vakantie dagen. Of we wat komen drinken. We moeten in Bermún zijn. Ja…. en waar ligt dat dan vlakbij ons? We spreken af dat wij naar een plaats komen die wij kennen en hij ook, daarna rijden we naar hun huis in Bermún. Bermún is zo’n dorpje met 3 of 4 huizen. Zijn Zweedse vrouw staat ons al op te wachten. De Chileen kennen we, dat wil zeggen, hij is een keer met iemand, een Spanjaard, bij ons geweest om zich voor te stellen. Zijn vrouw kende we dus nog niet. Alle koetjes en kalfje passeren de revú alsook onze plannen in Spanje en de verbouw plannen.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

Actie! Er breken een paar sloop dagen aan. De eetkamer in worden is leeg. Er zit een plafond in wat we niet willen, schrootjes. Dat moet er dus uit. bewapend met een koevoet, een hamer en een grote schroevendraaier ga ik aan de gang. Eerst de afwerk latjes er af. Dan schoot nummer één er af en een uur later ligt alles op een stapel in de hoek van de kamer. Dat sloop werk ging dus helemaal van zelf. Nog tijd zat over in deze werkdag. Dan maar gelijk al het houtafval naar de brandstapel brengen die ik al vast aan het maken ben voor als we in oktober weer een vergunning hebben om te stoken. De volgende dag Moet het raggel werk er uit gesloopt worden. Normaal zijn dat latjes, hier hebben ze balkjes gebruikt. Maar ook die heb ik binnen no time er af liggen. 

En dan is het alweer vrijdag. Vandaag is het de dag dat er geoogst moet worden op de akker. De erwten moeten geplukt worden. Even later staan Sol en ik de peulvruchten in volle mand te openen en de hebben we even later een pan erwten. Ze moeten even klaag gemaakt worden zodat ze de vriezer in kunnen. Met m’n lege mand ga ik de akker weer op om het volgende te gaan oogsten. De buurman komt nu even kijken wat ik aan het doen ben. Hij wijst naar de savooikolen en zegt dat ze klaar zijn om af te snijden. Ja weet ik, maar de vriezer zit zo wat vol. Ik weet niet waar wij deze 15 mooie kolen moeten laten. Volgens hem kunnen we ze ergens verkopen. Ik begreep het niet helemaal, Sol moet het maar eens vragen. Ik verkoop ze liever dan dat alles naar de kippen gaat.

Tot volgende week!

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl

Ga naar de inhoud