Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.

Een van de meest gestelde vragen aan overwinteraars zou wel eens de volgende kunnen zijn. Wat doen jullie daar tijdens jullie vakantie in Andalusië een hele winter lang? In de paar woorden die deze vraag telt, zitten enkele basis missers. Ten eerste is het geen vakantie. Veeleer een andere manier van leven gedurende de helft van je leven. Ten tweede duren de winters hier helemaal niet lang. Voor N-Europese begrippen hebben ze hier zelfs helemaal geen winters. Op de keper beschouwd is het mogelijk ook nog een beetje vreemde vraag. Wat doe je nou helemaal elke dag? Heeft u even?

Opstaan, ontbijten, wassen, aankleden. Scheren indien van toepassing en alle plekken van het lijfje tellen mee. De volgorde waarin dat allemaal gebeurt zou verschillen kunnen vertonen. Mag, want er is in Andalusie geen wetgeving die zich daarmee bemoeit. De wet bemoeit zich eigenlijk opvallend weinig met overwinteraars. Zorg dat je paspoort rijbewijs en verzekeringen up to date zijn. Hou je aan de verkeersregels, betaal je rekeningen op tijd. Huur of koop onroerende goederen via bonafide vertrouwde bemiddelaars. De kans is groot dat de meeste overwinteraars pas in maart 2020 op de wetten en de wetgevers gingen stoten. Daarover veel meer in latere edities.Het is verplicht om een NIE nummer te regelen als je langer dan drie maanden in Spanje verblijft. De Nederlandse ambassade site te vinden via nederlandwerelwijd.nl geeft een keurige handleiding voor het verkrijgen van dat nummer. Het BSN maar dan in en voor Spanje.

Over het weer raken we natuurlijk nooit uitgesproken hier als noorderlingen in Andalusie. Een van de betere weersites is te vinden op https://www.meteoblue.com  Neem de tijd en de moeite om eens een uurtje op die site te gaan zitten grasduinen. Het zou verbazingwekkend zijn als u niet verrast wordt door wat u daar allemaal tegen komt. Op die site zijn ook de live camera’s die her en der hangen te vinden. Ook op de boulevard in Torre del Mar ter hoogte van de werkelijk schitterende Paseo de Larios hangt zo’n 24 uurs spionage ding. Handig om het thuisfront te attenderen op het bestaan hiervan. Daarmede is er de mogelijkheid om via deze webcam elke dag opnieuw te kijken wat wij hier voor een ellendig weer hebben. De webcam is gericht op de boulevard in de richting van Caleta.

Nu niet allemaal tegelijk voor die camera samen drommen en gaan staan zwaaien op de arme sloebers in België en Nederland die daar in de diepe misere van kou regen en grauw weer nog drie volle maanden moeten wachten op de lente. Hier barst de lente bijna alweer in volle felheid los. Dat is een van de onuitwisbare indrukken die we in de bergen opdeden. De soms eind december en in elk geval in januari al in volle bloesem staande amandelbomen. Op de route Torre del Mar – Algarrobo – Sayalonga – Competa – Torrox is van deze natuurpracht in volle omvang te genieten. De route andersom rijden kan natuurlijk ook. Met een auto zal dat weinig verschil maken. Echter voor de echte sport fanatiekelingen die zo’n rondje  met een fiets willen doen zit er een geweldig verschil in. Dat komt vooral door de klim naar het hoogste punt. Met de klok mee het rondje rijden is zwaar, tegen de klok in is mogelijk loodzwaar.

Een andere uitermate mooie ronde is de volgende. Torre del Mar – Algarrobo – Sayalonga—(let op niet doorrijden naar Competa) maar drie kilometer voor Competa afslaan naar Archez  – Sedella – Canillas de Aceituna.

Wat was de vraag ook alweer? Hebbes. Wat doen jullie daar die hele lange winter in Andalusie? Rare vraag blijft dat. Wij hebben EEN ENORM NADEEL VAN OVERWINTEREN in Andalusie ontdekt. De tijd gaat hier zo snel. Voor je het in de gaten hebt ben je alweer aan het inpakken om de retourreis te aanvaarden. Dat betekent een half jaar om in een mum van tijd. Anders gezegd je wordt hier snel oud. Moeten we wat op zien te vinden. Op donderdag is er markt in Torre del Mar. Gezellig. Altijd wel een bekende tegen komen. Praatje maken hapje eten en wat drinken in een Chirinquito en hopfaldera  weer een dag om. Zaterdag voor de markt liefhebbers markt in Caleta. Minstens zo belangrijk dat er op diezelfde zaterdagen in de haven van Caleta live muziek is. We spreken af dat als er weer een dag om gevlogen is we het woord hopfaldera zullen gebruiken. Op dinsdagen ontmoeten we het koppel dat we via gezamenlijke Belgische vrienden hebben leren kennen. Ze heten T en P en wonen in Torrox. Ze komen elke dinsdag met de auto naar Caleta. Parkeren dat blik aldaar.  Wandelen via de boulevard naar de Far van Torre del Mar. Daar staan wij meestal op tijd op hen te wachten. Gezamenlijk helpen we dan een Chirinquito van behoorlijk wat eten en drank af. Als compensatie voor die enorme calorie toevloed wandelen we met hen terug tot halverwege Caleta en roepen hopfaldera. Hopfaldera want daar komt de kerst al aan. Prachtige dagen met temperaturen boven de 20 graden. Volgens Einstein is  er geen hogere snelheid mogelijk  dan de lichtsnelheid. Dan zal Albert nooit overwinterd hebben in Andalusie. Voor ons idee passeert de tijd hier met de dubbele lichtsnelheid. Om dat effect nog een beetje te versterken gebeurt er van allesl.

We krijgen veel mensen uit het noorden op bezoek. De meesten blijven een week. Gedurende die week ondernemen we van alles en nog wat met hen om ze in elk geval een beetje indruk te geven van de schoonheid van Andalusie. Camenito del Rey met hen wandelen, betekent om vijf uur je bedje uit. Zorgen dat je 60 km ten noorden van Malaga op de parkeerplaats terecht komt. Met een  stevige zaklamp door een lange tunnel lopen. Zorg dat je kaartjes via het world wilde web hebt geregeld. Bij de ingang kaartje tonen, helmpie op het hoofdje, en lopen maar. Fabuleus mooie route. Omgetoverd van ooit een levensgevaarlijke, zelfs verboden route, in een pad geschikt om met kinderen te bewandelen. Aan het eind van de route met de bus terug naar de parkeerplaats. En ja hoor wederom Hopfaldera. Haste el Numero Ocho