Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Stront! Onder het woon gedeelte van onze boerderij zijn 2 stalletjes, een daarvan is de afgelopen 2 maanden gebruikt door 3 kalfjes. 3 kalfjes hebben lekker in het stro staan dabben en gemixt met alles wat ze zelf aan poep en plas produceren. Dat was aan de vliegen te merken, maar ook in huis drong de lucht van een openbaar toilet naar binnen. Moet wel zeggen dat je het op een gegeven moment niet meer ruikt. De kalfjes waren afgelopen week blijkbaar groot genoeg om naar de andere stal verplaatst te worden. Nu de stal leeg is hebben de vliegen en muizen aldaar het rijk alleen. Maar niet voor lang! Dat wil zeggen, de mest moet er wel een keer uit en dan is er voor hen niets meer om van te peuzelen. De mest, eigenlijk van de buren, moet op onze akker en met de buurman ik dat doen als hij tijd heeft.

Afgelopen woensdag was het dan zo ver. Ik ben lekker aan het klussen aan het plafond in de slaapkamer als de buurvrouw komt vertellen dat ik alle werkzaamheden moet staken omdat de buurman onderweg is met de tractor en een kar. Ik moet plaats maken op onze binnenplaats, auto aan de kant, aanhangwagen opzij, kliko weg en zo meer. Dan komt de buurman achteruit de binnenplaats opgereden. Ik zie een kar verschijnen en daarna een grote tractor. Als het geheel op zijn plaats staat gaan de buurman en ik aan de slag.

Met een soort kromme riek maken we het aangestampte geheel in stukken los om het dan vervolgens met een riek in een kruiwagen te doen. Kruiwagen vol, dan via de loopplank de kar op. Het gaat lekker, ook met de stank want die komt met het losmaken van de mest ook vrij. Tijd voor een korte pauze, ik krijg een blikje van de buurman, maar hij vraagt er bij of ik misschien ook een fles bier wil. Duh…. het is 11 uur, doe mij maar een blikje fris. We hebben het over van alles, maar daarvan begrijp ik echt niet alles. We gaan maar weer verder. Tegen 3 uur in de middag is de kar vol en de stal half leeg. Tijd voor siësta, de buurman gaat naar huis eten en ik ga ook maar eten.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

2 uur later is de buurman terug en de buurvrouw is meegekomen. De buurman rijdt de tractor onze akker op, vervolgens neemt de buurvrouw plaats achter het stuur. Zij rijdt telkens kleine stukjes naar voor als de buurman en ik de mest uit de kar trekken en over de akker verdelen. Als de kar leeg is gaat de buurman weer achter het stuur en stuurt het geheel weer achteruit richten de deuren van de stal. We beginnen weer van voor af aan. Het tempo komt wel steeds langzamer te liggen.

Als het weer tijd is voor een wel verdiende pauze, haalt de buurman een fles wijn tevoorschijn en zegt er bij dat hij die zelf gemaakt heeft, als ik ook wil moet ik even glazen halen. Eerst bier nu wijn, allemaal onder werktijd? Zal wel Galicisch zijn, maar nu doe ik ook mee. Ik naar boven glazen halen en zeg tegen Sol dat de buurman zelfgemaakte wijn bij heeft. Die wil Sol ook wel proberen. Lekker rood wijntje! Mag de buurman vaker mee voor de dag komen!

Het is nu 9 uur in de avond en de kar is weer vol en de stal is leeg. De buurvrouw is ook weer van de partij. Op de akker herhalen we wat we eerder op de dag ook deden. In middels is het 10 uur als we klaar zijn. Ik ben bek af! Opruimen komt morgen wel. Douchen en naar bed!

Tot volgende week!

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl

Groetjes Sol, Rob en Antares.