Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (110)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (110)
Beeld: voorbeeldfoto / via canva.com

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (110)

Dit artikel is 1 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

INTRO: Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuisd om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectaren weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust, maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

We gaan weer wat aan het huis doen. Ons plan was de badkamer, maar omdat alles het daar gewoon doet, ook al is het allemaal jaren 70, laten we dat toch even voor wat het is. De hal waar je binnenkomt gaan we eerst afwerken. Een stukje is daar al van gedaan in combinatie met de verbouwing van de keuken. Van die hal stap je namelijk de keuken in en er waren destijds wat zaken die niet los van elkaar gedaan konden worden. 

De hal dus. Daar moet een nieuwe vloer in. Nu zijn het nog keien met een dun laagje cement en daar een zeiltje op geplakt. Er is ook niets vlak aan de vloer. Dat was bij de keukenvloer ook zo en die is nu mooi vlak en de vloer van de hal moet er nu netjes op aan gaan sluiten. Als de vloer vlak is, gaan er dezelfde tegels op als in de keuken. 

Ons huis heeft twee ingangen. Beide komen in de hal, waar de nieuwe vloer in moet, uit. Als ik dus aan de vloer werk en er een laag cement op stort, kunnen we dus niet meer naar binnen of naar buiten. Voor mij niet zo’n probleem, ik klim wel uit een raam waar ik eerst een ladder weg zet. Maar voor Sol is dat wat onhandiger, ook Foskie en Antares moeten natuurlijk eens uitgelaten worden. Sol gaat daarom met de hondjes een paar dagen in een leeg huis een dorpje verderop logeren. Het is van een kennis die in Santiago de Compostela woont en het soms alleen in het weekend gebruikt. We mogen het zo lang gebruiken als we het huis nodig hebben. Maar ik hoop met een paar dagen toch wel klaar te zijn met de vloer.

Afgelopen vrijdag zijn we de sleutels van gaan halen en kregen we de dingen waar we rekening mee moeten houden te horen. Het is een oud huis en dat heeft dus zijn gebruiksaanwijzingen. Voor we nog geen problemen hadden met de buren, hadden we een cementmolen van hen te leen. Die is dus terug. Voor de vloer moet ik nogal wat cement aanmaken en dat gaat toch makkelijker met een cementmolen. We wilden er een gaan kopen, maar tijdens de rondleiding in het huis zagen we er een staan in de schuur. Gelijk maar even gevraagd of we die mogen lenen. Geen probleem, kom maar halen als je hem nodig hebt, je hebt nu de sleutels van het huis, zegt de kennis. Mooi! Dat spaart toch weer een paar 100 euro uit.

Eerder op de dag moesten we naar Carbaliño, Foskie en Antares gaan daar naar de trimsalon. Die twee puften nogal met de haardos die ze hadden als het wat warmer was. Als ze bij de trimsalon zijn gaan wij om boodschappen en ergens wat drinken. Als we op een terras zitten, hoor ik een man en een vrouw praten. Is het nu Nederlands of Duits of iets uit Oost-Nederland wat ik hoor? Tijd om maar gewoon te vragen of ze in Galicië op vakantie zijn of hier wonen. Nee, vakantie. Dat wil zeggen, ze wonen in een camper en rijden door Europa voor ze het niet meer kunnen doen. De man vraagt aan mij of ik het verstond. Ja, zeg ik. Maar we spraken toch Duits zegt hij. Ja, maar ook Nederlands volgens mij. Klopt zegt de vrouw, ik ben Duits, hij is Nederlands en we woonden in Duitsland en spreken een beetje Duits en Nederlands door elkaar. We maken een praatje en ze staan voor 3 maanden op een camping in Carbaliño om zo Galicië te verkennen. Nou, als jullie zin hebben, kom dan een keer een bakkie doen in Freán. Na het uitwisselen van de gegevens, gaan Sol en ik omdat de honden klaar zijn.

Ga naar de inhoud