Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.

Loop over de boulevard van Torre del Mar in oostelijke richting. Blijven lopen. Het kan niet anders of u komt langs de haven van Caleta. Houdt u niet van live muziek, dansen en veel mensen? Dan kunt u deze stevige wandeling van Torre naar Caleta beter niet op zaterdagen maken. Meestal is er op twee plekken een live orkest te vinden. Het eerste orkest komt u tegen in de haven. Het wordt ingehuurd door de aanwezige restaurants.  Wilt u een zitplaats en eten? Reserveren. Anders kunt u het vergeten. Veel mensen aanwezig, zeker als het mooi weer is. Omdat het in Andalusie altijd mooi weer is, kunt u het zonder reservering dus altijd mooi vergeten.

De tweede plek waar u van live muziek kunt genieten, ligt 400 meter oostelijker. Ook hier geldt dat het verstandig is om uw bezoek vooraf aan te kondigen. Verzoek dan tevens stoelen en tafel vrij te houden, voor iemand die zich gaat melden met uw naam.

Onze overwintering telt ruim honderdvijftig dagen. Deel dat door zeven. Voila eenentwintig week-enden, met even zoveel zaterdagen.  Ga er gerust van uit dat we van deze eenentwintig zaterdagen, er vijftien op een van deze twee plekken vertoeven. Waarom?

Voor ons is dit bijna het Walhalla. Noem tien nationaliteiten uit de Europese Unie. Ga vier weken dansen in de haven of op het strand van Caleta. Het moet al heel erg gek lopen als u dan niemand met een van die door u genoemde nationaliteiten tegen komt. We kunnen u garanderen dat u zeker zult aantreffen: Noren (Niet EU),  Zweden, Denen, Belgen, Britten (Niet meer EU) ,  Ieren (waarover dadelijk meer), Nederlanders, Duitsers, Oostenrijkers,  Zwitsers (Niet EU) , Fransen (weinig), Italianen en Spanjaarden. Natuurlijk niet op u stoel blijven zitten en niemand aanspreken. Vervolgens bij mij komen klagen dat u niemand heeft aangetroffen. Als u het geluk of, meer waarschijnlijk, de pech heeft, mij te ontmoeten, zou u op enig moment kunnen gaan denken dat ik zes talen spreek. Dat is niet zo. We redden ons in zes talen. Dat is heel iets anders. Het betekent namelijk dat de mensen mij verstaan. Meestal ook nog wel begrijpen wat ik aan tekst produceer. Zou u ze vragen hoeveel fouten ik in hun taal maak, en zouden ze eerlijk antwoord geven, dan kwam er een pijnlijke waarheid aan het licht. Hetgeen niet weg neemt dat het Babylonische Caleta een geweldig gebied is om in contact te komen met mensen uit vele landen. Zij spreken hun taal perfect. Gedogen mijn soms bizarre zins constructies om met hen te communiceren. Velen vinden deze oude man komisch genoeg, om hem te woord te staan.  Er ontstaan dan gesprekken die in een aantal soorten in te delen zijn.

A) Vriendelijke  beleefdheid gesprekken. Hoe gaat het. Is het leuk. Ja kom even. Ik ga u hier een beetje vertellen hoe een vriendelijk en beleefd gesprekje moet voeren. U bent oud, wijs en ervaren genoeg om dat zelf te bedenken.

B) Grappen en grollen. Weet u het verschil tussen een baby en een  Franse politicus? Een baby begint met een cel. Een Franse politicus eindigt in een cel. Wel even checken of u een Franse politicus voor u heeft alvorens u deze “geweldige” grap ventileert. Om te voorkomen dat spanjevandaag een moppen krantje wordt moet u voor de andere grappen maar eens naar Caleta komen.

Komen we langzaam maar zeker aan de categorieën serieuzere gesprekken.

C) Cultuur en land. Verschillen tussen die culturen en die landen. Raakvlakken.

U weet wel de verschillen tussen Andalusie en Catalanen. Hebt u even tijd? Bijv tot de kerst 2034?

D) Diepgaandere gesprekken over het leven. Ervaringen. Toekomst Verwachtingen. (On)mogelijkheden. In deze laatste categorie ontstaan soms gesprekken waar blijvende contacten met mensen uit voort vloeien.

De kans dat u jonge mensen gaat spreken op deze twee orkestrale plekken in Caleta is zo goed als uitgesloten. Alle aanwezigen hebben leeftijd. Levenservaring. Als ze willen, kunnen ze veel vertellen. Valt dus ook veel te leren.

Eerder zeiden we over Ieren, verderop meer. Wel we zijn verderop, dus daar komen ze die Ieren.

Geweldig volkje. Tenminste de niet politici onder hen. Dat is dus gelukkig meer dan 99 procent. U weet, je hebt Noord-Ieren en Ieren. Is handig. Als ze zeggen ik ben Ier, dan komen ze uit het land met als hoofdstad Dublin. Komen ze van het gebied met Belfast als hoofdstad dan zijn ze Noord-Ier. Den heer met de voornaam Boris zou eens een paar week-enden hier op het strand in Caleta moeten komen zitten. Als hij dan zijn politieke vriendjes uit Ierland meebrengt kunnen ze zien hoe je met elkaar om zou kunnen gaan. Misschien als ze toch aan een leerproces bezig zijn, kunnen ze ook nog enkele dames en heren uit Brussel ophalen. Was de EU  toch eens opgebouwd, van onderop door mensen op het strand en in de haven van Caleta. Niet zoals nu gebeurd is, van bovenaf door politici. Het zou er een stuk beter voor staan in de unie. Enfin, het is wat het is.

En dat is, dat de Britten en de Noord-Ieren, nu last hebben van het vertrek van het UK uit de unie. Wij horen daar veel over. Met een beetje goede wil zijn die problemen op te lossen. Maar daar zal de schoen wel wringen. Bij dat ontbrekende beetje goede wil. Terug naar die Ieren. Er is een mevrouw die heet UNA. Ja hoor ik heb het niet verzonnen. U ziet het in levende lijve al helemaal voor u.  Mevrouw UNA  rijdt vier kilometer te hard met haar auto. Een overijverige policia local stopt haar. Policia:”Buenas dias , que tal?” UNA:” Buen, gracias.” Policia:” Como usted llama?” UNA:” UNA”. Policia:”No,no hemos preguntado un numero pero su nombre. Y el numero no es Una pero Uno.”

UNA:” Si comprendo una es uno, pero mi nombre es UNA.” Policia :” No es uno y es un numero”.

UNA:” Ja hoor eens zo kunnen we nog een tijdje door blijven eieren maar ik heet UNA en niet UNO. Bovendien ben ik een vrouw. Kun je duidelijk zien. Uno is bovendien een kaartspelletje en in spelletjes heb ik nu al helemaal geen zin”.

Punt uit UNA heeft gesproken. Dat wordt een mooi proces verbaal wegens weigering om haar naam op te geven. Zes weken later voor de rechtbank moet die arme UNA uitleggen hoe ze aan zo’n aparte voornaam komt. Die rechter heeft niet het geluk gehad dat mij ten deel is gevallen. UNA’s vader te mogen ontmoeten. Hij is te vinden op het strand van Caleta. Een man met een enorm gevoel voor humor. Moeten we nog uitleggen hoe UNA aan haar naam komt? De rechter vroeg of ze zussen had. Ja twee stuks. Vernemend dat deze niet DAS en TRAS heten, besloot hij UNA alleen de boete voor 4 km te snel rijden op te leggen? Snel betalen UNA en die boete wordt gehalveerd.

Wat leerden we van deze Ierse en een van haar zussen. Die zus heet dus niet DAS, maar Mary.  Dat St Patrick een heel belangrijke feestdag is in Ierlaand. Dat wisten de meesten van ons ook al. Maar wat mogelijk de meesten van ons tot zo meteen niet weten, is, dat St Bridgids bijna net zo belangrijk is als die St Patrick. Slaat u de wikipedia er maar eens op na. Zoek Bridgids en lees over de middel eeuwse monnik Cogitorus.

Mary all our good wishes and hope to see you soon back at the beach of Caleta. HASTA Dieciseite. VG