Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag zullen publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken.

We hebben ons voorgenomen om nu eens serieus werk te gaan maken van de verkoop van het huis. We vertrekken in april weer naar Holland en dan worden bezichtigingen lastiger. Dat betekent dus dat we nu even moeten doorzetten. Daarvoor hebben wij ons makelaarsbestand eens goed bekeken, want hier in Spanje is het gebruikelijk om meer makelaars in de arm te nemen. Je tekent zelfs geen contract met hen, ze gaan allemaal aan het werk en welke makelaar het huis verkoopt is spekkoper. 

De eerste kijkers kwamen maandag. Ze waren aangekondigd, dus ik weer aan de poets. soppen en schrobben, zemen en lappen, maar vooral het opruimen van alle rommel die is blijven liggen door de tuin- en zwembad werkzaamheden. Onze klusjesman heeft met zijn verf- en schuurwerkzaamheden hele wolken stof rond geblazen waardoor alles grijs was. Er waren dus stevige spierballen nodig om alles weer toonbaar te maken.

De kopers stapten uit de auto, bleven even op de weg staan, ik zag bewondering in hun blikken. Het huis ziet er ook zo schattig uit! Na een poosje daalden ze af langs de uitbundig bloeiende bougainville, richting zwembad. Nou, dat is zó mooi, zo sprankelend, zo uitnodigend… ze waren er verrukt van en toen ze opkeken en in het dal dat schattige dorpje zagen, reageerden ze zo enthousiast dat wij dachten “zo, dit is verkocht”. Maar toen vroegen ze waar de derde slaapkamer is. Owee. Tja, het zijn er echt maar twee en je kunt je gasten niet in het zwembad te slapen leggen, en twee is twee, dat staat ook in de advertentie, maar dát lezen ze blijkbaar niet.

Deze mensen waren wel erg enthousiast. Misschien kunnen ze over de twee slaapkamers heenstappen? Hoe dit afloopt weet ik niet, we hebben nog niets gehoord, dus ook nog geen afzegging… maar ook geen bod. Het is dus afwachten. Maar dit gedoe betekent wél een halve dag poetsen voor slechts een half uurtje bezichtiging.

Een paar dagen later. We hebben niets meer gehoord. Zoals zo vaak! Gisteren kwam de nieuwe makelaar om foto´s te maken voor een nieuwe advertentie. Wat staat ons dan te doen? Juist ja, weer handen uit de mouwen. Tegen jullie gezegd: ik ben het goed zat en ik neig naar “laat maar zitten… het zonnetje schijnt zo heerlijk, het glinsterende zwembad, de twee palmen die de destructieve tor overleefd hebben en die vrolijk staan te wuiven, de mandarijnenboom die overhangt van vruchten… er is zoveel moois hier, zoveel gezelligs, al die heerlijke terrasjes en restaurantjes, waar je voor amper een eurootje kunt smullen van de lekkerste cappuccino die je ooit geproefd hebt… waarom willen we eigenlijk verkopen? Weten we het echt zeker?

Iets anders.

Vandaag viel de stroom uit. En niet eventjes, nee, de hele middag vanaf twee uur. Dat gebeurt hier weleens. Om acht uur ´s avonds knipperde het licht weer aan, de televisie knipperde mee. Ons altijd zo mooie uitzicht blijft mooi, maar nu half zo mooi, want het hele dal is zwart. Fortuna is donker, op een paar sprankeltjes licht na. De monte d´Oro is zwart, onze zaklantaarn maakt overuren, maar…. Wat een mooie sterrenhemel, hoe helder stralen de sterren, wat schitterend al die hemel lichtjes te midden van de immense inktzwarte donkerte. De koffie kan even niet gezet worden, het espresso-apparaat weigert elke dienst. De waterkoker is werkloos, maar de kaarsjes branden en daar zitten we noodgedwongen omheen. Een glaasje rode wijn erbij…. Ach, ook in het donker kan het leven goed zijn.

En nu? We zijn een uurtje verder en ja hoor, alles doet het weer. Het dal van Fortuna straalt weer licht uit, en wij stralen mee. Weg is de inktzwarte hemel met diamanten sterren. Lichtvervuiling noemen ze dat, maar we hebben wel even kunnen smullen van een kort poosje fabelachtige sterrenpracht.

Groetjes van Barbara en Egbert

Spanje, een liefde – Verhalen over reizen en overwinteren in Spanje

Spanje, een liefde speelt zich grotendeels af in het provinciestadje Fortuna in Spanje bij Murcia. Dit boek neemt de lezer mee naar het hedendaagse Spanje en geeft een inkijkje in het overwinteren in zonnig Spanje, waarbij korte reisjes door Spanje en Portugal beschreven worden. De typische gewoontes en Spaanse gebruiken, de feesten, de cultuur, kortom het normale Spaanse leven komt uitgebreid aan bod en wordt op luchtige, meeslepende wijze beschreven. Auteur: Barbara van Wijk-Douwes.

Verzending binnen Nederland-België is gratis. Wilt u de verzendkosten besparen laat het dan bij een U bekend adres afleveren. Heeft u geen contactadres, mail dan naar barbaravanwijk@gmail.com.

KLIK HIER OM DIT BOEK AAN TE SCHAFFEN