Waarschijnlijk eerste inslagkrater op Iberisch schiereiland ontdekt in Almería

Waarschijnlijk eerste inslagkrater op Iberisch schiereiland ontdekt in Almería
Beeld: Canva

Waarschijnlijk eerste inslagkrater op Iberisch schiereiland ontdekt in Almería

Dit artikel is 2 jaar oud en kan dus niet meer actueel zijn.

ALMERÍA – Een internationale groep wetenschappers heeft na 15 jaar onderzoek tekenen van de eerste inslagkrater op het Iberisch Schiereiland ontdekt. De inslag heeft waarschijnlijk ongeveer acht miljoen jaar geleden plaatsgevonden in de provincie Almería. Het is de oudste ontdekte inslagkrater op het Iberisch schiereiland uit een totaal van ongeveer 200 geïdentificeerde kraters in de hele wereld. 

De ontdekking werd gedaan door leden van onder andere het ‘Centro de Astrobiología de Madrid’ (centrum voor astrobiologie in Madrid), de universiteit van Lund en de universiteit van Kopenhagen. De vondsten zijn gepresenteerd door professor Juan Antonio Sánchez Garrido van de universiteit van Almería. Dit deed hij op het Europlanet Science Congress (EPSC) 2022 dat gehouden werd in Granada.

‘We geloven dat het evenement van inslag plaatsvond circa acht miljoen jaar geleden. We hebben vele verschillende aspecten van de geologie, mineralogie, geochemie en geomorfologie van de regio onderzocht. De bekkens van Alhabia en Tabernas in de regio Almería zijn gevuld met verschillende sedimenten die gedateerd kunnen worden tussen de 5 miljoen en de 23 miljoen jaar geleden. Er kan aangenomen worden dat onder deze sedimenten nog oudere gesteenten te vinden zijn’, zo zegt professor Sánchez Garrido. 

Sánchez Garrido gelooft dan ook dat een groot gedeelte van de structuur van de inslag ‘begraven is door modernere sedimenten’, maar het is duidelijk dat door erosie een gedeelte van het oudere gesteente toegankelijk is geworden en dat deze opening ‘een kans voor onderzoek’ heeft gegeven. 

De krater op zich zou een diameter van ongeveer vier kilometer hebben en hij is omringd door een grotere structuur die een doorsnede zou hebben van ongeveer twintig kilometer. De grotere structuur is de plek waar de inslag het  instorten van de verschillende sedimentaire lagen zou hebben veroorzaakt. 

Het bewijs uit de krater bevat verschillende voorbeelden van ‘geschokte’ kwartskorrels in breccie, een soort sedimentair gesteente met grote  gecementeerde fragmenten in een matrix-achtige vorm met fijnere korrels. De verschillende korrels tonen tekenen van deformatie door de enorme druk van de inslag. De inslag had een kracht van tien tot dertig gigapascal. 

‘Als de ontdekking van de krater bevestigd wordt, zal het niet alleen een grote ontdekking zijn vanuit een wetenschappelijk perspectief, maar het zal ook een geweldige toevoeging zijn aan de wetenschappelijke en toeristische hoogtepunten van de provincie van Almería’ aldus professor Sánchez Garrido.

Ga naar de inhoud