Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

In de afgelopen maanden hebben we veel, zeg gerust, heel veel afvalhout verzameld. Aan de kant van de weg op onze akker hebben we alles verzameld en er een mooie berg van gemaakt. De berg is dan misschien wel mooi, maar het aanzicht zeker niet. Als je aan komt rijden is het eerste wat je ziet een berg afval hout. Niet fraai dus. 

De berg bestaat uit oude dakplanken, oude balken en snoeiafval. Alles wat op de stapel komt is niet meer herbruikbaar, ook niet als hout om het fornuis in de keuken mee op te stoken. Dus niets wat nog een tweede leven zou kunnen hebben ligt op de berg. Hier wil ik even inhaken op het stuk van ik van de week las op spanjevandaag.com. Het gaat over het verbranden van snoei- en landbouwafval. Hoe het in andere delen in Spanje geregeld is weet ik niet, ook niet hoe het precies geregeld is bij ons in Galicië. 

Andere zooi. Het liefste brengen wij ons afval weg naar een “punto Limpio” maar die zijn er niet in onze gemeente. Bij buurgemeenten hebben we geïnformeerd of we daar ons afval zouden kunnen brengen. Als je aan het verbouwen bent heb je namelijk van alles waar je vanaf wil. Helaas, troep hoeven de buurgemeenten niet, electronica mogen we wel komen brengen. Laten we dat nou net niet hebben. In maart hebben we ons bij onze gemeente op een lijst laten zetten om het op te laten halen. Die lijst is bij het oudpapier gegaan, denk ik, want we hebben nooit meer iemand gezien. We hebben toen een keer een bedrijf gevonden die het, tegen betaling, op zijn komen halen. Om de kosten te drukken, laad ik nu regelmatig de auto vol met oud papier en ander afval en dump dat in het dichtstbijzijnde dorp in de daarvoor bestemde containers. We hebben dan geen punto limpio, maar zo scheiden we het toch een beetje op een nette manier volgens ons. 

Hout en snoeiafval verzamelen we en stoken we op in een periode wanneer dat mag. Al zouden we het ook liever naar een verzamelpunt brengen. Van veel snoeiafval hebben we in ons bos, langs een muur, een houtwal gemaakt. Dit met het idee dat dit beter is dan opstoken en biedt ook een nieuwe ruimte voor verschillende diertjes. Maar omdat we niet alles in een wal kunnen steken en ook niet overal een wal willen stoken we ook afvalhout op. Sol belde met een nummer van de gemeente waar we een vergunning aan konden vragen, al is vergunning misschien een iets te groot woord, het lijkt er meer op dat je een melding maakt dat je wil stoken en dan krijg je toestemming. Van onze gemeente kreeg Sol te horen dat het ‘systeem’ bepaald had dat wij vanaf 29 oktober 4 dagen de tijd hebben om te stoken. 

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

29 oktober kijken we dus maar gelijk op onze telefoons om te kijken wat de weer apps aangeven wat het weer betreft. Er is niet echt een duidelijk beeld wat ze geven, regen en zon, alles is mogelijk. En dat is zo de komende dagen. Als we buiten kijken zien we een waterig zonnetje en hier en daar ook een beetje blauw. Misschien dan toch maar vandaag gelijk een poging doen om alles in de fik te zetten. Zo gezegd zo gedaan. In het begin kost het even wat moeite om alles aan te steken. Maar als we papieren zakken hier en daar in de stapel steken en die aan steken wil het toch goed branden op een gegeven moment. De brandstapel is ongeveer 2 en een halve meter hoog en heeft aan de bodem een diameter van een meter of 3. Als alles lekker brand kunnen we hout wat we naast de stapel hebben liggen ook op het gooien. Na een paar uur is de stapel al aardig geslonken, en het natte hout wat we er bij blijven gooien fikt ook lekker. Tegen een uur of 7 in de avond hebben geen hout meer om er nog bij te gooien en laten we alles opbranden.

De volgende ochtend vroeg ga ik nog een kijkje nemen bij de brandstapel. Er zit nog steeds een beetje vuur in. Vandaag ziet het weer er eigenlijk weer beter uit dan de apps ons willen doen geloven. We hebben nog een brandstapel. Die moet eigenlijk ook in de fik. Misschien doen we die aanstaande maandag. Al is het advies van mensen uit de omgeving, die veel vaker gestookt hebben, om deze stapel beter volgend jaar aan te steken als het weer mag. Dit snoeihout is afgelopen week pas gesnoeid en is dus helemaal niet droog. Laten we maar even wachten, deze berg ligt ons niet in de weg, is vanaf de weg niet te zien en we ergeren ons er dus ook niet aan.

Nog even terug naar het afval en de punto limpio. Het zou fijn zijn als het hier, in Galicië, beter geregeld gaat worden. Niet alleen een punto limpio, maar ook het ophalen. Veel houtafval wordt hier ook gewoon gedumpt in bossen en langs de kant van de weg. Plastic waar landbouwers mee in hun maag zitten dumpen velen ook. Grote delen zijn hier in Galicië Natura 2000 gebieden. Misschien hoort daar dan ook bij het vuil en afval bij mensen op te halen.

Zoals ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geeft van wat ons is overkomen en wat we gedaan hebben, schrijf ik ook dagelijks een blog. Als je wil kun je daar ook eens een kijkje nemen. www.naargalicie.nl